Startpagina > Wandelen > GR570
Longwy - Le Chalet - Messancy / Messancy - Lasauvage / Lasauvage - Cutry / Cutry - Le Chalet / * Variante * Petange - Lasauvage
> Het laatste deel van GR570 loopt net zoals de vorige etappe volledig op Franse bodem. Bos en open landschap wisselen elkaar af op deze tocht langs vrij stille, slaperige dorpen. De nabijheid van de stad Longwy is haast onmerkbaar. Veel onverharde paden brengen je op het einde van deze groene tocht weer op de grens met België bij Le Chalet. Toerisme is hier zo goed als afwezig, misschien enkel het imposante kasteel van Cons-la-Grandville als opvallend landmerk. De industriële uitbating van mijnen in deze streek is zowat volledig verleden tijd, rust en groen kwamen in de plaats.
> Padmarkering is vrij goed gedaan op deze etappe, met het vertrouwde witrood dat zo eigen is aan een GR-pad.
> Het is mogelijk om van begin- naar eindpunt of omgekeerd een bus te nemen. Beginpunt Cutry is ook het terminusstation voor SEMITUL lijn B (halte in de buurt van de kerk). Frequentie van 5 à 10 bussen per weekdag. Langs het traject van SEMITUL bus B liggen ook Villers-la-Montagne en Mexy. Deze bus komt ook langs Longwy-Bas (busterminal) en Longwy-Haut (Place Darche). Op 2 km van Le Chalet kan je ook aan halte Hôpital deze bus nemen. Halte Hôpital ligt op de weg tussen Longwy en Mont-St-Martin. Op zondag is er een beperkte dienst. Er is GEEN bustransport naar of van de dorpen die GR 570 onderweg passeert!
> Geen campings in de streek. Beperkte overnachtingsmogelijkheden. Hotel in Le Chalet is sinds 2006 definitief gesloten. Contacteer de VVV's van Longwy of Aubange. Winkels in Cutry (Cocinelle), Cons-la-Grandville (dorpswinkels) en Gorcy. Cafés in Cons-la-Grandville en Gorcy.
> Verder rechtdoor tot je niet meer verder kan over het oude spoortraject. Bij het oorlogsmonument vlakbij zak je links af door het centrum van Gorcy (winkels en café's).
> De D172 oversteken en klimmen over een grassig pad. GR570 loopt nu weer een paar kilometers in het spoor van de Gaume Buissonnière. Deze route is wel in één richting gemarkeerd, de tegenovergestelde richting dan die we nu volgen. Het pad klimt soms door dicht struikgewas en tussen met paaltjes afgebakende weiden. De stijging vlakt uit als je het Bois de Cussigny bereikt en als je het bos weer uit bent daal je door klavervelden met in de zomer fladderende luzernevlinders naar de vallei van de Ruisseau de Coulmy.
> In Cutry de bosweg op die stijgt. Op de topografische kaart in de gids staat een variant traject ingetekend dat je kan volgen in geval van hoge waterstand. Op het terrein vond ik enkel het traject gemarkeerd dat deze variante route volgt. Van markering van de ‘hoofdroute’ zoals die is ingetekend op de kaart vond ik dus geen spoor. Maw, de hoofdroute is dus in feite de op de kaart ingetekende variante. Tijdens de bosdoortocht na Cutry passeer je nogal wat oude (18de eeuwse) grenspalen. Het pad loopt dan boven de vallei, langs de bosrand en het was af en toe flink overgroeid met netels en ander stekend groen. Het draait verderop links en daalt dan naar het mooie dorp Cons-la-Grandville. In de verte zie je al het indrukwekkende kasteel dat het dorp helemaal domineert. Indrukwekkend.
> De 4de en meteen ook al de laatste volledige etappe op GR570. Tot nu verloopt de tocht prima. In Cutry gestart om in de late namiddag de bus terug naar Cutry te nemen. Ik moet er wel het tempo wat inhouden, want ik mag die bus niet missen, het is zondag en er rijdt maar één bus die dag. Het is zowat de enige mogelijkheid om vlot terug in Cutry te geraken.
> Cons-la-Grandville is een karakterdorp, gelegen aan de Chiers. De huizen en gebouwen in het dorp uit de 18de en 19de eeuw vormen een harmonisch geheel. Cons is opgebouwd in een bocht van de Chiers en wordt helemaal gedomineerd door het kasteel, dat op een verhoging ligt. Een eerste kasteel werd opgericht door Dudon van Cons in de 11de eeuw. De huidige gebouwen zijn veel jonger: een nieuw kasteel werd immers in 1572 opgetrokken door Martin de Custine in de stijl van die tijd: Renaissance. Het gebruikte bouwmateriaal is voornamelijk gele kalksteen. De westervleugel werd zwaar beschadigd tijdens de 30-jarige oorlog (1633) en werd in de 18de eeuw herbouwd. De bedoeling was duidelijk om er weer een versterkte vesting van te maken.
> Vlakbij ligt een oude Benidictijnerabdij. De geschiedenis ervan gaat even ver terug dan die van het kasteel. Dudon van Cons stichtte deze eveneens en liet ze over aan de abdij van Saint-Hubert bij zijn vertrek naar het Heilige Land met Godfried van Bouillon. De huidige abdijgebouwen zijn van de 18de eeuw, de abdijkerk doet vandaag dienst als parochiekerk, de grote schuur wordt verhuurd voor seminaries en feesten. Al eeuwenlang wordt dit kasteel bewoond door afstammelingen van dezelfde familie, in lijn voortgezet langs vrouwelijke kant, op zich een merkwaardigheid.
> Het kasteel van de familie de Lambertye kan worden bezocht voor 5 €, maar de openingsuren zijn beperkt: Van 14 juli tot 30 augustus op zondagnamiddagen.
> Cons-la-Grandville is net groot genoeg om een bakkerij en Proxiwinkel draaiend te houden, GR570 passeert er langs.
> GR 570 loopt het dorp weer uit onder een oude spoorwegbrug, langs de Chiers en passeert bij het einde van het dorp nog een merkwaardigheid: een 19de eeuwse hoogoven.
> De hoogoven is een mooi stuk industriële architectuur. Hij werd gebouwd in 1865 kort voordat de ambachtelijke ijzernijverheid in het dal van Cons-la-Grandville definitief eindigde (1870). In 1974 werd de oven als monument geklasseerd.
> Aan die boerderij rechts een asfaltwegje op waarover je het dorp Villers-la-Chèvre bereikt. Even links en dan rond de kerk dalen.
> Links, over de N18 en verderop weer links naar een watertoren toe. Rechts hier en nu een hele tijd recht door veld naar het ‘Bois du Pas Bayard’.
> Tegenover de oven neemt GR570 een sterk stijgende asfaltweg die al snel onverhard wordt. Bij de hoek van een weide neem je een grassige veldweg tot je een stuk verder een afgelegen boerderij bereikt.
> Eens het bos bereikt in dezelfde richting verder. Het pad loopt langs een aantal grenspalen die er 17de of 18de-eeuws uitzien. Bij een asfaltwegje even een linkse asfaltweg nemen om kort daarna rechts een bospad op te lopen dat versmalt en weer verbreedt. Dit pad daalt even in een beekvallei en gaat dan weer stijgen. In een bocht met een kapotte asfaltweg rechts en verder stijgen tot een kruispunt. Daar een asfaltwegje links op.
> Zo kom je bij een kerk midden in bos gelegen: De kerk Saint-Denis, gelegen op het hoogste punt in de streek (394 meter).
> De kerk van Houdlémont ligt vreemd genoeg niet in het centrum van het dorp, maar helemaal afgelegen in bos op de hoogste top van de streek. De kerk werd gebouwd midden 16de eeuw (mogelijk stond er vroeger al een kapel) om dienst te doen voor de dorpen Houdlémont, Saint-Pancré en Buré-la-Ville. Enkel een deel van klokkentoren dateert nog uit die tijd. In de 18de en 19de eeuw werd de kerk vergroot en aangepast. Omwille van de hoge ligging moet het gebouw ook sinds een tijd het gezelschap dulden van wat antennes.
Kerk Houdlémont
> Ondertussen is het weer zwaar bewolkt, maar er valt voorlopig geen regen uit. De asfaltweg draait rond de kerk en gaat dan sterk dalen (150 meter hoogteverschil) naar de vallei waarin Ville-Houdlémont ligt.
> In het dorp steek je de D29 over om nog even verder te dalen in dezelfde richting. Op het einde van de weg draai je rechts. Deze asfaltweg lijkt bij het einde van een woonwijk dood te lopen maar je kan verder over een graspad.
> De volgende 1,5 km zal GR570 steeds dezelfde richting aanhouden. Af en toe is het grassig pad wat ruw en drassig. Negeer zijpaden en hou eenzelfde richting aan.
> Aanvankelijk is de zate onverhard. Je loopt hier ook vlak op de grens tussen Frankrijk en België. Als je de beek links oversteekt ben je meteen in België, maar GR 570 blijft nog een tijd op Franse grond.
> Na anderhalve kilometer over deze veldwegen even links om terecht te komen op een oude spoorlijn. GR570 zal dit oud spoortraject volgen helemaal tot in Gorcy.
> Dit is de bedding van spoorlijn 165X. Dit spoor werd aangelegd in 1877 als een korte aftakking van de hoofdlijn 165 Athus – Bertrix – Libramont. Het traject van ligne 165X, dat maar een paar kilometer lang was, takte af in de buurt van Signeulx (B) en liep tot Gorcy (F). Daar was een stationnetje en een feederlijn uit de fabriek in Gorcy. Precies 120 jaar na de aanleg werd spoorlijn 165X in 1997 gesloten en opgebroken. Hoofdlijn 165 bestaat nog steeds, er is zelfs sinds kort weer grensoverschrijdend passagiersvervoer tussen Virton (B) en Rodange (L).
> Aan de Belgische kant ligt een sinds 2004 erkend natuurreservaat van 27 ha dat wordt beheerd door NATAGORA (de Waalse tegenhanger van Natuurpunt), ‘Le marais de la Cussignière’. Over knuppelpaadjes kan je een deel van dit biezondere moerasgebied bezoeken. Het gebied is zo drassig omdat de bodem rust op een mergellaag. Vooral het vogelleven is erg gevarieerd in het reservaat. Er zijn ook infopanelen aangebracht die je meer biezonderheden over het reservaat vertellen.
> Weer op de spoorbedding kom je kort daarna langs een grappig schuilhutje. Verderop is de bedding verhard met sintels en ijzerslakken, ongetwijfeld afkomstig uit oud afval van de mijnindustrie in de omgeving. Rechtdoor de hele tijd tot Gorcy. Je kruist er in het centrum de D29 en het met blauwe rechthoeken gemarkeerde lange afstandspad ‘Gaume Buissonnière’.
> Je loopt over de hoofdweg van het gehucht Vaux dat versmolten is met een ander gehucht, Warnimont. Bijna aan het einde van Warnimont loop je links een wegje op om dadelijk daarna weer rechts een hele tijd een pad te volgen langs een bosrand.
> Even opletten op de markering verderop. Na een tijd steek je de Coulmy over om het beekje langs de linkeroever te volgen (de beek dus links houden). Volg een pad dat niet ver van de beek loopt en gaat stijgen.
> Ik ben van hier via een vervallen dancing weer naar de Longwywijk Les Genêts gewandeld. Ik dacht hier de bus te kunnen nemen naar Cutry, maar blijkbaar heb ik me toch vergist en passeert die bus niet hier. Ik moet afdalen over de grote weg richting Mont-St-Martin om bij de afslag naar het ziekenhuis van Mont-Saint-Martin de SEMITUL-bus naar Cutry te nemen. Gelukkig haal ik het net op tijd en ik word als enige passagier op de bus vlekkeloos in Cutry gedropt. Einde van alweer een boeiende tocht.
> Zo kom je na een tijdje op een open plek in het bos. Bij het einde van deze open plek zie je bron van de Coulmy. In de omgeving zijn ook nog sporen merkbaar van mijnbouw die ook hier plaats vond.
> GR570 neemt 50 meter VOOR de bron een parallel pad (rechts) dat over een brugje loopt en verderop weer samenkomt met een lager pad. Ik ben er niet zeker van maar vermoedelijk hoort het brugje tot een oud traject van een mijnspoorlijn. Terug op het hoofdpad was het wel erg slijkerig toen ik hier passeerde en delen ervan waren grote modderpoelen. Het blijft maar omhoog gaan tot je op den duur links door de bomen een gebouw ziet verschijnen. Kort daarop moet je links afslaan en kom je voorbij een grenspaal tussen Frankrijk en België weer bij ‘Le Chalet’. Deze plek zal je zeker niet onbekend voorkomen als je de hele GR570 wandelde, hier zijn we na 115 km immers weer op het vertrekpunt van de GR570. Terminus ditmaal!
Dit moet het origineelste en mooiste schuilhokje zijn dat je langs een GR kan vinden.
Marais de Cussignière
Over de bedding van ex-spoorlijn 165X
Onderweg naar Gorcy
Bron van de Coulmy
Hooibeestje
Pad van Gorcy naar Vaux-Warnimont
Laatste km GR570 over een slijkweg
Hoogoven Cons-la-Grandville
Onderweg tussen Villers-la-Chèvre en Ville-Houdlémont
Villers-la-Chèvre
Bois Pas de Bayard
Grenspaal (mijlpaal?)
Cons-la-Grandville, kasteel
Intermarché slokt de buurwinkels op.
Kleurige blaffeturen in Cons-la-Grandville
Pad van Gorcy naar Vaux-Warnimont

* variante *

GR 570 (115 km)