VLAANDERENROUTE (GR 128): EIGEN ETAPPE-INDELING EN AFSTANDEN ( 2002)
Dag	Traject	Afstand km	Totaal Afstand km
1	Witzand > Hoog-Skale	14	14
2	Hoog-Skale > Mat	30	43,5
3	Mat > Menteke	33	76
4	Menteke > Wulverdinge	23	100
5	Wulverdinge > Terdegem	41	141
6	Terdegem > Kemmel	42	183
7	Kemmel > Moorslede	41	224
8	Moorslede > Deinze	53	277
9	Deinze > Gent Dampoort	35	312
10	Gent Dampoort > Donkmeer	37	349
11	Donkmeer > Dendermonde	13	362
12	Dendermonde > Mollem	30	392
13	Mollem > Eppegem	30	422
14	Eppegem > Wespelaar	24	446
15	Wespelaar > Leuven station	28	474
16	Leuven station > Ezemaal	39	513
17	Ezemaal > Hoepertingen	45	558
18	Hoepertingen > Tongeren	23	581
19	Tongeren > Vroenhoven	36	617
20	Vroenhoven > Sint-Martens-Voeren	30	647
21	Sint-Martens-Voeren > Aachen	31	678

VLAANDERENROUTE (GR 128): EIGEN ETAPPE-INDELING EN AFSTANDEN (2014)
Dag	Traject	Afstand km	Totaal Afstand km
1	Kemmel > Zonnebeke	32	32
2	Zonnebeke > Pittem (Rijsseleinde)	36	68
3	Pittem > St-Martens-Leerne	37	105
4	St-Martens-Leerne > Destelbergen	34	139
5	Destelbergen > Donkmeer	36	175
6	Donkmeer > Moorsel	27	202
7	Moorsel > Wolvertem	29	231
8	Wolvertem > Eppegem	18	249
9	Eppegem > Wespelaar	23	272
10	Wespelaar > Kessel-Lo	18	290
11	Kessel-Lo > Bierbeek	16	306
12	Bierbeek > Heilissem	26	332
13	Heilissem > Zoutleeuw	26	358
14	Zoutleeuw > Hoepertingen	27	385
15	Hoepertingen > Tongeren (Zavelberg)	25	410
16	Tongeren (Zavelberg) > Maastricht	36	446
17	Maastricht > Teuven	27	473

> De topografische gids over de Vlaanderenroute met tientallen detailkaarten over het routeverloop is te koop bij Grote Routepaden, je kan op hun site tevens GPX-tracks downloaden. In de gids is een summiere padbeschrijving opgenomen in beide wandelrichtingen. Tevens vind je er een etappe-indeling in terug, de afstanden zijn meestal iets minder lang dan onze eigen etappe-indeling.

> In de tabel hierboven zie je de etappe-indeling uit 2002. In 2014 liepen we de route nogmaals maar enkel tussen Kemmel en Voeren (468 km). Hieronder de etappe-indeling in 2014.

> Een korte klim brengt ons bovenop de Sint-Pietersberg, een punt waarop enkele van de grootste wandelwegen van de Lage Landen samen komen: GR 5, het Pieterpad en de Vlaanderenroute. Naar het levendige, gezellige Maastricht en de Maasvallei toe, rest enkel nog een lange afdaling.
> Aan de overzijde van de Maas loopt de Vlaanderenroute bijna een dagetappe lang in het spoor van het Krijtlandpad, grotendeels in de buurt van de brede Maas. De geelrode streepjes worden weer ingewisseld voor witrode als we vanuit de Maasvallei na een klim vanuit Eijsden naar 125 meter b/z weer de afdaling inzetten naar de Voerstreek. Daarmee zijn we terug in Vlaanderen beland.

> De tocht door Voeren via de dorpen 's Gravenvoeren, Schophem, Sint-Martens-Voeren en Teuven behoort zondermeer tot de mooiste delen van de hele Vlaanderenroute. Dit is volop genieten. Te Teuven eindigt eigenlijk de tocht door Vlaanderen.
> GR 128 loopt echter nog een goeie 20 km door in Nederland en Duitsland. Na Teuven wordt dus weer in het spoor van het Krijtlandpad gewandeld via het stukje Nederland met de grootste hoogteverschillen. Op het drielandendpunt van Vaals (met 323 m hoogte het hoogste punt op de Vlaanderenroute) wordt de afdaling ingezet naar de buitenwijken van Aken, waar de Vlaanderenroute eindigt na zowat 680 km.

> Het heuvelend landschap maakt enkele kilometers verder tijdelijk plaats voor vlak wandelterrein waarop je snel kan doorstappen naar de grens. Via de nieuwe verkeersbrug over het Albertkanaal te Vroenhoven belanden we op de rand van Maastricht.
> We zijn nu volop in de mergelstreek, duidelijk merkbaar aan het sterk ingesneden landschap, de grote variëteit in bermflora en de vele wandelaars in dit meest bergachtige deel van Nederland. Rond de Apostelhoeve en de vallei van de Jeker wandelen we zelfs tussen de wijngaarden.

> Een stuk zuidelijker en ontelbare fruitbomen verder, komt GR128 voorbij Hoepertingen weer op de Romeinse weg. Bijna 8 km zullen we de rechte heerbaan volgen. Helaas werd de historische weg niet lang geleden onder tweesporenbeton bedekt. Het interessantste stuk van de Romeinse heerweg ligt tussen de kapel van Helshoven (een pelgrimshalte) en tot 500 meter na de Jenneboom.

> Net voorbij een historische Romeinse site, verlaten we de weg. Wat volgt is een interessant en afwisselend parcours langs ondermeer hoogstamfruitbomen, landschapskunst, holle paden en het mooi gelegen kerkje van Groot-Loon.

> Door een landschap van ingesneden en natte beekvalleien en meer open plateaus met fruitbomen en akkers zoeken we ons een weg naar de meest bekende Romeinse stad van Vlaanderen, Tongeren. Een grandioze entree over de Beukenberg, een wal waarop eens een Romeins aquaduct liep, brengt ons aan de voet van oude Romeinse stadsmuur.

> Bij Tongeren hebben we weer de keuze: een variant traject van GR 128 (12 km) dwars door de historische stad en het landschap ten noordoosten van Tongeren, ofwel gewoon de hoofdroute blijven volgen die een wijde bocht rond Tongeren maakt en langs enkele kasteeldomeinen loopt.
> Als de twee trajecten weer samen lopen, zijn we nog een stevige dagtocht verwijderd van Maastricht. Vooraleer de Nederlandse grens over te steken passeren we nog langs een van de indrukwekkendste kasteeldomeinen in Vlaanderen: de Commanderij van Alden Biesen.

> Via het kleine Helen-Bos (dorpje van de middeleeuwse schrijver Jan van Heelu) kom je op een kasseiweg die naar Zoutleeuw leidt. De grandeur van het ooit machtige Zoutleeuw tijdens de middeleeuwen, straalt er nog steeds af en een bezoek aan de historische gebouwen en het museum hier is dan ook een aanrader. Merkwaardig, een stad die eigenlijk terug dorp is geworden.
> Even voorbij Zoutleeuw kan je voor een variant traject van GR 128 kiezen dat via het centrum van Sint-Truiden loopt. Verder over de hoofdroute.

> Langs de aan de Kleine Gete grenzende natte beemden zoeken we een weg naar het provinciaal domein Het Vinne. De omgeving is er spectaculair veranderd sinds kort: de saaie populieren hebben weer plaatsgemaakt voor een van de grootste binnenmeren van Vlaanderen. In de lente is het er een oorverdovend gekwetter van duizenden kokmeeuwen. Even verder wandelen we de provincie Vlaams-Brabant uit.

> Limburg verwelkomt je met meer groen in de bossen van provinciaal domein Nieuwenhoven. Eens het bos uit zit je even later midden tussen de fruitbomen. Eind april is het hier een wandelfeest als alles bloesemt. In de herfst dan weer laten de bomen hun takken zwaar hangen, beladen met plukrijp fruit.

> Voilà, Hoegaarden komt in zicht vanop het Brabants leemplateau, tijd om even af te wijken van het GR-traject om in het dorpscentrum even de dorst te laven met... ,jawel. Niet voor het eerst en ook niet voor het laatst wandelen we enkele kilometers verder Vlaanderen even uit. We steken de grens met Wallonië over om langs te lopen in het provinciaal groendomein van Heilissem (Hélécine), alweer een oude erfenis van rijke paters. Door de vallei van de Kleine Gete zoeken we via kleine gehuchten en snel wisselende kerkwegels weer een weg naar Vlaanderen.

> Te Ezemaal met zijn treinstation, zijn we weer in Vlaanderen. Te Eliksem maken we al even kennis met het tracé van een voormalige Romeinse weg, we zullen die heerweg later verscheidene kilometers volgen. Te Wommersom volgen we de loop van de Grote Gete over een aangenaam pad door de velden. Typisch plattelandstafereeltje: een koe was in de Grote Gete gesukkeld en boeren waren druk aan het overleggen hoe ze dat beest weer op het droge gingen hijsen. Voorbij het wandel- en fietscafé te Drieslinter gaat het over gebetonneerde fietspaden.

> De Kesselberg over en daarna kunnen we bij het provincaal domein kiezen voor een variant traject van GR 128 dwars door het centrum van Leuven (eigenlijk een leuke stadsverkenning) of voor een lang ringpad rond Leuven waarbij ondermeer langs de abdijdomeinen van Vlierbeek en 't Park wordt gepasseerd. Na de abdijen zitten we weer volop in de akkers van zware Brabantse zandleemgrond.

> In Bierbeek passeer je een wereldbol-watertoren en even verder kruis je GR512 (Diest-Geraardsbergen). In de stille Haspengouwse dorpen hier (Honsem, Hoksem, Sint-Katrien-Houtem) bepalen monumentale boerderijen het dorpszicht. Holle wegen snijden door enorme akkers in een open landschap. Langs natuurgebieden zoals dat van de Jordaanvallei, met af en toe wat wildere wandelpaden.

> In Eppegem ontmoeten we de Zenne. Via het Rubenskasteel stappen we naar Elewijt en langs het kasteel van Schiplaken in een nogal sterk verkavelde omgeving meteen door naar de Dijlevallei. Vroeger liep GR 128 via het BLOSO-domein van Hofstade maar nu loopt dat traject meer oostelijk.
> Een mooie toevoeging is de passage via het natte natuurgebied Haachts Broek, waarna we in het typische Vlaams-Brabantse dorpje Wakkerzeel belanden. Via de molen van Rotselaar en de Dijle-oevers krijgen we stilaan zicht op het heuvelend landschap van Leuven. Onder de aanvliegroute van Zaventem wordt de kronkelende loop van de Dijle nog even gevolgd tot Putkapel waar je enkele drukke verkeerslijnen kruist.

> Naar Passendale en Zonnebeke toe worden de oorlogskerkhoven er alleen maar groter op. Na een kilometerslange wandeling op de bedding van een verdwenen spoorweg, wordt het pad naar Moorslede toe minder leuk. Ik vond het zelfs eentonig en oninteressant over een lange afstand van zowat 50 km. Bijna enkel asfalt en beton en weinig afwisseling. De eentonigheid wordt even doorbroken met het kasteeldomein van Rumbeke en de Poelbergmolen van Tielt. Enkele opengestelde groengebieden zijn sinds 2014 aan het traject van GR 128 toegevoegd, zoals Rhodesgoed en de Meikesbossen.

> Eens aangekomen aan de oude Leie-arm te Grammene wordt het meer afwisselend wandelen. GR 128 zal zich de volgende 40 km in nog meer bochten wringen dan de Leie al doet, de rivier vormt de rode draad tot Gent en compenseert de vorige eentonige kilometers ruimschoots. In Grammene zijn er toffe rustplekken langs deze aan de natuur overgelaten rivierarm. En zo kom je in Deinze.

> Langs de Leie loopt GR128 verder naar het mooie kasteeldomein van Ooidonk. Tijd voor een terrasje hier vooraleer een rist van de mooiste Leiedorpjes door te wandelen: Bachte-Maria-Leerne, Deurle, Sint-Martens-Latem, Afsnee zijn er enkelen. De streek is erg populair bij wandelaars, fietsers, vissers, bootrecreanten én rijke villabewoners. Sint-Martens-Latem is dan ook een van de rijkste gemeenten van Vlaanderen.

> De pronkerige villa's volgen elkaar op en de Leie is afgeboord met steriel geschoren gazongras. Toch ook veel schilderachtige hoekjes aan de Leie, soms afgezoomd met knoestige knotwilgen. Letterlijk schilderachtig ook, heel wat kunstenaars vereeuwigden de dorpen op doek of in poëzie. Voorbij het land van Latem moet je wat verkeersaders over, de stad Gent nadert immers maar eigenlijk is het best aangenaam wandelen langs de vele zeiarmen van de Leie in en rond de Gentse agglomeratie.

> Uiteindelijk kom je in Gent de grootstad in. Het was wel even wennen om na de rust van de natuur om in de mensenmassa van de Gentse Feesten terecht te komen. GR 128 trekt dwars door het historische centrum met zijn fraaie middeleeuwse gebouwen. Een kleine ontdekking was het voormalige Groot Begijnhof van Sint-Amandsberg net buiten Gent.

> Langs woonwijken, stukjes bos en waterplassen gaat de tocht dan verder naar het stoere waterslot van Laarne, met onderweg ook onvermijdelijke passages door verkaveld Vlaanderen. Voorbij de kruising met GR122 wordt door de velden koers gezet naar de Scheldevallei. Een kronkelend asfaltstreepje voert ons kilometers lang door nat groengebied van de Kalkense Meersen.

> In Schellebelle, het Vlaamse dorp met de mooiste naam, bereik je de Schelde maar we steken de brede waterloop vooralnog niet over.
> We lopen langere tijd over verharde wegen door de Scheldemeersen. In Uitbergen loop je nogmaals langs de Scheldeoever. Over zanderige paden zetten we koers naar een oud recreatiegebied, het Donkmeer. GR 128 loopt er langs drassige turfputten, polders en bossen rond de oude Scheldemeander van Donk.

> Voor een “Stille Watersgevoel” moet je wat verder in Appels zijn. Het voetveer vaart regelmatig uit, we steken er de Schelde mee over. Als je toch wat moet wachten is er een café in de buurt.
> Aan de andere Schelde-oever gaat het verder richting Dendermonde. Aan de poorten van Dendermonde kom je GR5A weer tegen. Om de stad te bezoeken moet je hier GR5A volgen in noordelijke richting. GR128 en GR5A in zuidelijke richting kiezen voor de natuur in de vorm van meer polders en broeken. Groene pockets tussen de verkavelingen in.

> Mespelare is nog zo één van die oude vergeten Vlaamse dorpen waar het beslist leuk wonen is. GR128 en GR5A zigzaggen samen verder in zuidelijke richting tot de 2 weer splitsen ter hoogte van Aalst. Voor een bezoek aan Aalst kies je GR5A.
> GR128 loopt in westelijke richting naar Moorsel toe. Rond een kasteel hier en dan over natte paden van de Faluintjes naar een weg die recht op de abdij van Affligem toeloopt. Een abdij met een bijzonder rijke geschiedenis, helaas schiet er architecturaal niet veel van over nadat de macht van de abdij werd gekortwiekt eind 18de eeuw.

> Een andere provincie en een eerste dorp gelegen in een golvend landschap: Brabant en Mazenzele. Er komt zowaar stevig wat reliëf in het landschap, onderweg naar Mollem en Brussegem merk je dat zeker. In de verte tekent de skyline van Brussel zich af: de bollen van het Atomium komen even boven de velden piepen. Eeuwenoude Brabantse hoeven liggen verspreid in groene beemden. Het golvende landschap is doorsneden met beken.
> Het vlakt weer uit naar Wolvertem toe waar het natuurgebied Wolvertemse Beemden wordt doorkruist. De A12 over en door de velden (opletten om het pad niet kwijt te raken) via Sint-Brixius-Rode en Nieuwenrode naar het mooie 's Gravenbos van Humbeek, een laatste langere passage door bos voor een hele tijd. Het kanaal Brussel-Willebroek over samen met GR 12. In de velden van Zemst-Laar gaat het zigzaggend langs de maïsvelden tot het punt waar GR128 en GR12 (Amsterdam-Parijs) na enkele kilometers weer van elkaar scheiden.

> Het domein Palingbeek. Het interessantste stuk in dit domein is de door de natuur overgenomen kanaalloop. Om die te exploreren moet je hier GR5A volgen die hier van GR128 weer afsplitst. GR128 zelf loopt door het groen langs de rand van het domein en gaat op zoek naar meer oorlogslittekens te Zillebeke. De topogids van GR128 verhaalt de gruwelijke gebeurtenissen. Hill 60 is nog zo’n plaats. Tot enkele jaren geleden was er nog is een merkwaardig café-museum waar het de moeite waard was om even binnen te lopen en wat tussen de oorlogsprenten en obussen te snuisteren in dit "vooroorlogs" kader. De museum heeft echter moeten plaats ruimen voor een steriele brasserie.

> Eens de grens over komt de laatste “beklimming”, via de Monteberg (132 m) langs de flanken van de Kemmelberg (156 m). Hier komen GR5A/E2, Streek-GR Heuvelland en GR128 tesamen.
> Na de Vlaamse heuvels komen de Vlaamse velden, in Flanders Fields sneuvelden duizenden soldaten tijdens WO I en GR128 volgen confronteert je over vele km met de pijnlijke littekens uit een bewogen stuk geschiedenis, zelfs na 100 jaar.

> Na Wulvergem passeer je de Spanbroekmolenkrater, nu een vredige vijver met waterlelies, maar ooit ontstaan als gevolg van een enorme explosie tijdens de loopgravenoorlog. In de omgeving vele oorlogskerkhoven.
> Op een afspanningpaal van een weide ligt een bom. Ze is er gelegd door een ploegende boer om opgehaald te worden voor ontmijning. Ik dacht ze eerst mee te nemen als souvenir, maar ik bedacht me toch al snel, het gevaarte woog ongeveer 10 kilo en bovendien is de omgeving al verzadigd met kruisen.Via Wijtschate naar een andere boeiende brok geschiedenis en natuur:

> Na dit vochtige gebied komen er enkele godvergeten dorpen in een plat hagenlandschap. Oervlaamse namen: Buischure, Ochtezele en Zermezele. Ze linken het waterlandschap van Kleremeers met de Vlaamse heuvels. Op de eerste heuvel (176 m) ligt het oude Kassel, boeiend genoeg om er rond te slenteren en een Zannekin te drinken in café Kerelshof. Afdalen langs de Recolettenberg naar Terdegem en Steenvoorde met zijn monumentale kerk. Veel asfalt onder de voeten hier.
> Na Godewaarsvelde is het weer aangenamer wandelen en volgen de heuvels elkaar sneller op: Holle wegen leiden naar de top van de Katsberg (164 m) met een abdij en horeca .
> Onderweg naar Boeschepe, het laatste Frans-Vlaamse dorp kom je voorbij de Ondanckmeulen, een populaire stop voor fietsers en wandelaars. Je kan er de molen bezoeken, een oud Vlaams volksspel spelen of iets snacken in café De Vierpot. Na de Kokereleberg (110 m) volgt de Zwarteberg (150 m) met het mooie Parc Yourcenar en dan zigzagt GR128 tussen hopvelden langzaam naar de Belgische grens. Hier en daar vallen de oude Vlaamse straatnamen op zoals de "Schoonemaegdstraete". Onderweg zijn er mooie uitzichten over de Vlaamse heuvels.
> Onopvallend verlaat je Frankrijk en kom je Vlaanderen binnen.

> GR128 blijft hoog lopen (boven 150 m) om na een beboste klif te dalen in de vallei waar het dorpje Liskes ligt. Langzaam weer klimmen langs een bosrand over zanderige bodem. Op de top de gotische kapelruïne van St-Lodewijk, een winderige, eenzame plek, een hoogtepunt in deze regio. Afdalen naar de Hemvallei te Doornem voor een frisse pint. Wat volgt zijn vele km afwisseling bos en weiden tot uiteindelijk het gehucht Menteke nabij Noordboekhout wordt bereikt (cafeetje).
> Enkele drukke wegen over naar Baaiengem-bij-Sperleke. Na enkele km rechte bospaden daalt GR128 naar de vallei van de A te Waten.

> Vanaf hier tot aan de grens met 'Vlaams Vlaanderen' zag ik meer Vlaamse Leeuwen dan ik ooit in Vlaanderen tegenkwam. Ze zijn er een een uiting van culturele roots. Waten is een groot dorp met alle voorzieningen. Wulverdinge is nog zo'n oud-Vlaams dorp.
> Voor 2000 liep GR 128 nog langs Sint- Mommelins, sindsdien loopt de route even ten oosten van Nieuwerleet dwars door het interessant moerasgebied van Kleremeers. Op de drassigste delen zijn knuppelpaden voorzien. Je moet ook een brede beek oversteken met 'een bac'. Er zijn kettingen voorzien om je naar de andere oever te trekken, zelfbediening !

> Wanneer GR128 dan definitief het binnenland in draait wordt het heel wat minder interessant. Het pad worstelt zich over de TGV-lijnen nabij de Eurotunnel en drukke verkeerswegen in de regio tussen Pepelinge en Hames-Boucres (10km). Gelukkig komt er dan eens stevig stuk bos met het dwarsen van het Woud van Giezene (10km).

> Vertrekpunt Wissant is een verfransing van 'Witzand', de Vlaamse naam van dit Noordzeedorpje. Ik bleef er enkele dagen op de camping. Een ander pad, GR120 (du Littoral) passeerde op 2 m van mijn tent.
> Het is heerlijk toeven aan dit stukje kust tussen Kaap Swartenes (Cap Gris Nez) en Blankenes (Cap Blanc Nez),ideaal voor een weekenduitstap, ook met kinderen. Behalve veel wandelpaden zijn er musea of kan je ammonieten zoeken in de krijtrotsen van Blankenes.

Deze tocht loopt door Vlaanderen over de breedte. Vertrek op het kerkplein van Witzand (Wissant) in Frans-Vlaanderen en eindpunt in een andere Vlaamse uithoek, de Voerstreek, van waaruit het pad nog even doorloopt tot Aken. De hele tocht is wit-rood gemarkeerd en het deel van de Kemmelberg tot Voeren is beschreven in een topografische gids van Grote Routepaden. Over het Franse deel bestaat momenteel geen gids meer, het is wat puzzelen om de Franse stukjes bij elkaar te leggen. Totale afstand: ongeveer 680 km. In dit wandelverslag gaan we in hoge snelheid over de hele route.

> Het topogidsje “Frans-Vlaanderen” is inmiddels al jaren geleden uit de handel genomen, de informatie was ook sterk verouderd. Af en toe is het wat opletten met de padmarkering. De GR loopt namelijk vaak door open veld waar markering niet altijd even evident is. De markeringen op Frans grondgebied en dan vooral de bordjes zijn een beetje in één richting uitgezet in het kader van de oorspronkelijke wandeling Witzand - Gent.
> Je kan het het routetracé van GR 128 in Frankrijk deel Buysscheure - Kemmel betreft, terug vinden bij Grote Routepaden , het tracé nog meer westelijk zie je op wandelwereld.be .

> Vanuit Witzand kan je in 1 lange wandeling van een goede 20 km GR128 en GR120 in een ronde combineren. In Witzand volg je dan eerst GR128 tot je in Hoog-Skale op asfalt komt. Wandel hier naar Kaap Blankeneswaar GR120 terug naar Witzand loopt. Het deel van GR120 tussen Kaap Blankenes en Witzand loopt voor een stuk over de krijtrotsen en is al jaren afgesloten omwille van instortingsgevaar. Wellicht wordt een aangepast traject voorzien in de toekomst. Anders kan je gewoon kiezen om over het strand terug naar Witzand te wandelen (rekening houdend met het tij).
> GR128 vertrekt op het kerkplein van Witzand. De volgende 15 km lopen over krijtpaden in het golvende landschap achter de kustkliffen met als hoogste punt Mont de Couple (162m).Verderop heb je uitzicht over het drukke ferryverkeer tussen Kales en Engeland.

> De hele Vlaanderenroute heb ik voor het eerst in 2002 gewandeld (680 km), in 2014 liep ik de route nogmaals af maar dan enkel het deel tussen de West-Vlaamse Kemmelberg en het Limburgse Voeren (468 km). Meestal ging ik in dagtrips, telkens gebruik makend van bus en trein om ter bestemming te geraken. Voor de moeilijker te bereiken stukken (vooral in Frans-Vlaanderen) gebruikte ik de combinatie auto + fiets. De auto plaatste ik meestal op het eindpunt van mijn dagtocht om vervolgens terug te fietsen naar het eindpunt van de vorige dagtocht. Na de wandeling dan even met de auto de fiets oppikken. Dat systeem vraagt wel wat planning en een vroeg vertrek. Door in de streek ook te fietsen maak je tevens kennis met een andere plekken van dezelfde regio.