©
Luc Selleslagh 2009 - 2024 Trekkings.be
> In 2004 werd in de Noordeifel (oostelijk van de Hoge Venen gelegen) het Nationaal Park Eifel gecreëerd. Sinds het militaire 'Kamp Vogelsang' eind 2005 door de Belgen werd ontruimd en het gebied teruggegeven werd aan Duitsland, vergrootte het NP met een derde en vormt het pas echt een aaneengesloten natuurgebied. De stuwmeren op de rivieren Urft en Ruhr vormen het centrale deel van het park, dat langs alle zijden is omgeven met veel beuken- en eikenbos. Rond het parkthema 'Water, Woud en Wildernis' werd in 2007 het Wildnis Trail geopend. De vrijgave van Kamp Vogelsang opende heel wat nieuwe wandelmogelijkheden en daarvan maakt het Wildnis Trail volop gebruik. Dit uitstekend gemarkeerd en doorlopend wandelpad leidt je in 3 of 4 dagen en talloze kronkels langs zowat alle hoeken in het Nationaal Park. Uitstekende bewegwijzering en een goede wandelgids en -kaart maken er een zorgeloze wandeltocht van. Geen betere wijze om alle landschapselementen van de Eifelnatuur te ontdekken dan over dit 84 km lange wandelpad te slenteren.
Voorstelling
Ontstaan Nationaal Park Eifel
Geschiedenis Wildnis Trail
Symbool Wildnis Trail
> De eerste aspiraties om hier een Nationaal Park op te richten gaan terug tot de jaren '50 van vorige eeuw. Met name voor de Kermeter bossen (op het kaartje gelegen tussen ruwweg de Rursee en abdij Mariawald) werd dit idee naar voren geschoven. Een deel van die bossen viel echter binnen het Belgische militaire oefengebied van Vogelsang. De tijdsgeest was volledig tegen door een groeiende verkilling in de relaties tussen het oosten van Europa en de verenigde westerse mogendheden. De 2 Duitslanden lagen in dat spanningsveld tijdens de koude oorlog centraal als frontstaten. Vanaf 1956 bleef Vogelsang trouwens niet enkel een Belgisch militair oefenterrein maar vonden er in het kader van NAVO-oefeningen ook vaker troepenoefeningen plaats in samenwerking met andere internationale partners.
> De val van de Berlijnse Muur in 1989 betekende een definieve ommezwaai in deze evolutie. De inéénstuiking van het Oosteuropese blok zorgde voor militaire ontspanning in het westen. Na de afschaffing van de legerdienst besloot het Belgische Ministerie van Defensie in 2001 tot nog een ingrijpende beslissing: De sluiting van al zijn militaire complexen in Duitsland. Het grootste daarvan, Kamp Vogelsang zou als laatste dicht gaan op 31 december 2005.
> In de Eifel werd niet gewacht tot de Belgen Vogelsang zouden overdragen. Na de bekendmaking van de sluitingsdatum werden onmiddellijk plannen uitgetekend voor de creatie van een Nationaal Park. Natuurverenigingen waren het eerst om hiervoor aan te kloppen bij de overheid van deelstaat Nordhein-Westfalen (NRW). Op 6 maart 2002 organiseerde NRW over het gebied een conferentie met belangengroepen en politici. Amper een paar dagen later werd een voorbereidings-commissie opgericht voor de creatie van een Nationaal Park.
>Op 1 januari 2004 was de opening van het 11.000 hectaren grote Nationaal Park Eifel een feit, ofschoon een groot deel van het NP op dat moment nog in militair gebruik was door de Belgen en dus nog niet toegankelijk was. In de loop van december 2005 hebben de Belgen dan Kamp Vogelsang overgedragen en op 1 januari 2006 werd het gebied, inclusief Vogelsang onmiddellijk opengesteld voor het grote publiek. Na 60 jaren militair bezit was er grote belangstelling van de burgerbevolking. In der haast werd ook een informatiecentrum geopend te Vogelsang, in de voormalige refter kort bij het centrale plein. Voor de toekomst ligt een groot investeringsplan klaar.
> Voor alle duidelijkheid: Een Nationaal Park is geen strikt natuurreservaat maar wel een groot gebied waar niet enkel bescherming van natuur centraal staat maar ook ondermeer natuurbeleving. In dat kader past een lange afstandswandelpad als het Wildnis Trail perfect.
> De lynx is een ander verhaal. Sinds 2000 is hij weer opgemerkt in de omgeving van het grensgebied tussen Eifel en Hoge Venen. Het gaat wellicht om een zeer beperkte aanwezigheid van hoogstens enkele exemplaren maar het is alvast een hoopvol teken dat het qua natuurbeheer de juiste richting uitgaat. Op de vraag of aktief aan reïntroductie van de lynx moet worden gedaan lopen de meningen van natuurbeheerders en betrokkenen uiteen. De lynx is een stuk groter dan de wilde kat. Een ander opvallend verschil zijn bvb de spitse oren die in de tip bezet zijn met rechtopstaande haren.
Hij is voor mensen ongevaarlijk.
> Terug naar het Wildnis Trail. Op de volgende pagina praktische info voor wie effectief dit pad verkennen en daarna nog enkele pagina's met sfeerbeelden over het Wildnis Trail aan de hand van mijn eigen etappe-ervaringen.
Hoe is dit verslag opgebouwd?
> We stellen op deze pagina kort het lange afstandswandelpad voor als visitekaartje bij uitstek van het Nationaal Park Eifel. Op de pagina
wandelinfo zetten we je aan de hand van eigen ervaringen op weg om zelf op stap te gaan met een pak praktische planningtips. Daarna verkennen we in
3 etappes de hele wandelroute meer in detail.
> Dit is
enkel een persoonlijk wandelverslag, voor officiële informatie over het Nationaal Park Eifel kan je terecht op Nederlandstalige pagina's van het
Nationaal Park Eifel of specifieker voor de lange afstandswandeling op het
webadres voor het Wildnis Trail. Je vindt er ook meer info over boek en kaart of je kan er een package boeken als wil.
> Het Wildnis Trail is ontwikkeld door de overheid van het Nationaal Park in samenwerking met enkele partners. Al in het openingsjaar van het NP, in 2004, werd het idee naar voren geschoven om een lang doorlopend wandelpad te bewegwijzeren. Nog datzelfde jaar werd een projectgroep voor zo'n pad opgericht (oa vertegenwoordigers van Eifel Tourismus, de auteurs van de latere wandelgids, Eifelverein en accommodatie-aanbieders zaten daar in, naast mensen van het NP park zelf natuurlijk). De initiator en projectleider van het Wildnis Trail is Michael Lammertz.
> Begin 2005 werd een tracé voorgesteld, ontwikkeld als een project door studenten Vrijetijdswetenschappen van een Bremense school. Aan de hand van dit voorstel werd in 2005 en 2006 een definitief traject uitgewerkt dat gebruik maakt van bestaande paden en andere doorgangsmogelijkheden in het NP. Na de vastlegging van het tracé beginnen de auteurs aan het samenstellen van de wandelgids voor het pad.
> In de lente van 2007 draait het project rond het Wildnis Trail op kruissnelheid:
°
De regionale busmaatschappij werkt vervoer uit tussen eind- en beginpunt met de 'Trail-Express'.
° Vanuit toeristische hoek wordt een verblijfsarrangement ontwikkeld.
° De wandelroute wordt gecontroleerd voor certificatie als 'Qualitätsweg'.
° Het pictogram met kat-symbool wordt ontwikkeld.
> In de zomer en herfst van 2007 wordt het marketingluik onder handen genomen met het opzetten van websiteinformatie en de publicatie van een flyer. De padmarkering vindt ook in die periode plaats.
> Op 13 oktober 2007 is het dan zover: officiële opening van het Wildnis Trail met voorstelling wandelgids en inwandeling door enkele honderden aanwezigen..
> Het concept van het Wildnis Trail heeft binnen het aanbod van het Nationaal Park Eifel vooral volgende doelstellingen:
1/ Het aantrekken van nieuwe doelgroepen bezoekers.
2/ Bezoekers langer te laten verblijven in en rond het Nationaal Park.
3/ De bezoekersdrukte breder te spreiden dan enkel het weekend.
4/ De verscheidenheid van alle delen van het Nationaal Park in één project samen aanbieden.
5/ Het karakter van één Nationaal Park te versterken.
> Ook na de openstelling van het Wildnis Trail is het werk niet af. Opvolging en monitoring gebeurt oa door middel van enquêtes en bevragingen bij de wandelaars evenals de analyse van cijfers. Algemeen beschouwd kan worden gesteld dat het Wildnis Trail een succes is. Het arrangement van 4 dagen Wildnis Trail + 3 nachten verblijven in lokale hotels en pensions is op minder dan 2 jaren tijd 1000 maal geboekt (in overnachtingen omgezet: 3400 of in geld: Een rechtstreekse omzet van ongeveer 200.000 €). Bij deze cijfers komen dan nog de wandelaars die alles zelf organiseren.
> 75 % van de Wildnis Trail-wandelaars blijken vooral uit de eigen deelstaat Nordrhein-Westfalen te komen. September is topmaand voor het Wildnis Trail, gevolgd door juli, augustus, oktober en mei. In 2010 volgt ook de uitwerking van een low budget package en de voorstelling van een multimedia project rond het Wildnis Trail.
Wildnis-Trail pin
Bij de gebouwen van Kamp Vogelsang is een meer dan levensgroot beeld van een wilde kat te zien,
samengesteld uit duizenden mini-foto'tjes.
Urftseemauer, midden in
het Nationaal Park
Niet zomaar een wandelpaaltje. Links in deze paal zit 'een oogje' dat passerende wandelaars detecteert en registreert, onderdeel van meting- en monitoringprogramma.
Michael Lammertz en Cornelia Freuen (rechts) van het NP feliciteren de wandelaars die het 1000ste arrangement boekten op het Wildnis Trail
(Foto © Nationalparkforstamt Eifel)
Ontwikkelingsteam van het Wildnis Trail-project,
2de van links Michael Lammertz.
(Foto © Nationalparkforstamt Eifel)
Michael Lammertz, initiator en projectleider Wildnis Trail
(Foto © Nationalparkforstamt Eifel)
Zicht vanaf de hoogtes rond Schmidt over de Rursee en de uitgestrekte bossen van Kermeter,
die volledig binnen het Nationaal Park Eifel vallen.
Op dit kaartje, dat uit de bezoekersgids van het NP editie 2005 komt, is nog rood gearceerd ingetekend welk gebied
van het Nationaal Park dat jaar nog niet te bezoeken was. Vogelsang was toen nog 'gesperrt'. Met de vrijgave van Kamp Vogelsang en militaire omgeving op 31 december 2005 vergrootte het Nationaal Park met één derde!
> Sinds 1934 is de wilde kat hier een beschermde diersoort. Het is onwaarschijnlijk dat je wilde katten zal waarnemen tijdens je tocht, ze zijn erg schuw en beperkt in aantal. Voor alle duidelijkheid: Het gaat niet om verwilderde huiskatten, maar om wilde katten. Ze verschillen licht in uitzicht doordat ze een dikke vacht hebben met een tijgerachtig patroon, een dikke staart die stomp eindigt en geelgroene ogen, naast nog enkele andere verschillen. Ze leven vooral van veld- en bosmuizen. Met een ruw geschat aantal van 1000 bevindt zich in de hele Eifel wellicht de grootste populatie van wilde katten in Midden-Europa.
De wilde kat.
>
Tesamen met ander wild, zoals wolf en lynx werd de wilde kat de voorbije eeuwen door jacht bijna volledig uitgeroeid. De laatste wolf werd in de Eifel al in 1888 geschoten, de laatste lynx moest er in Duitsland al aan geloven tegen midden 19de eeuw. Niet zo met de wilde kat. Die heeft standgehouden, zei het in kleine, verspreide populaties.
Vallei van de Urft