WANDELINFO
> Hinderlijk voor de Ardennen-Eifelwandelaar kunnen georganiseerde jachten zijn, met name drijfjacht.
> Grote stukken bos worden tijdelijk afgesloten en zijn verboden terrein voor iedereen die niet tot de jagersgroep behoort. De jachtperiode in de Belgische Ardennen valt ongeveer tussen 1 oktober en 31 december, maar dat kan regionaal iets verschillen. Wie in deze periode door de Ardense bossen trekt, zal onvermijdelijk vroeg of laat te maken krijgen met afgesloten bossen, waardoor mogelijk een lange omweg moet worden gemaakt.
> De jachtdata moeten duidelijk op voorhand worden aangekondigd aan de ingang van een jachtgebied, tesamen met het vergunningsnummer. Dat kan in de vorm zijn van een adviesbord (geel) of van een verbodsbord (rood). Dat laatste bord moet verplicht uithangen bij een jacht. Soms wordt het bos al de dag ervoor afgesloten om het wild niet op te jagen. Uit ervaring weet ik dat deze jachtpartijen vaker (maar zeker niet altijd) plaats vinden in het weekend. Spijtig genoeg is oktober net één van de mooiste wandelmaanden, omdat de herfst dan pas echt vlamt in de bossen.
> Grote stukken bos worden tijdelijk afgesloten en zijn verboden terrein voor iedereen die niet tot de jagersgroep behoort. De jachtperiode in de Belgische Ardennen valt ongeveer tussen 1 oktober en 31 december, maar dat kan regionaal iets verschillen. Wie in deze periode door de Ardense bossen trekt, zal onvermijdelijk vroeg of laat te maken krijgen met afgesloten bossen, waardoor mogelijk een lange omweg moet worden gemaakt.
> De jachtdata moeten duidelijk op voorhand worden aangekondigd aan de ingang van een jachtgebied, tesamen met het vergunningsnummer. Dat kan in de vorm zijn van een adviesbord (geel) of van een verbodsbord (rood). Dat laatste bord moet verplicht uithangen bij een jacht. Soms wordt het bos al de dag ervoor afgesloten om het wild niet op te jagen. Uit ervaring weet ik dat deze jachtpartijen vaker (maar zeker niet altijd) plaats vinden in het weekend. Spijtig genoeg is oktober net één van de mooiste wandelmaanden, omdat de herfst dan pas echt vlamt in de bossen.
Beste Wandelperiode
Wandelgidsen en -kaarten en GPS
Padmarkering
> In Luxemburg is het Ministerie van Toerisme verantwoordelijk voor het onderhoud en de markering op het Ardennen-Eifelpad. Het zijn dus geen vrijwilligers maar overheidsambtenaren die hiervoor instaan. Het 'Ardennen-Eifel-Pfad' of ‘Sentier Ardenne-Eifel', zoals het pad hier heet, gebruikt trajecten van bestaande nationale paden maar heeft ook een eigen markeerteken, een groene driehoek op een wit vlak. De nationale paden worden gemarkeerd met gele symbolen.
> De groene driehoek loopt dus bijna steeds samen met een andere markering. Het is goed om te weten wat het leenpad is in het geval de groene driehoeken even afwezig zijn. Soms loopt AE ook over een eigen pad, zonder leenpad. Dat is met name over langere afstand het geval in zgn Klein-Zwitserland (tussen Beaufort en Echternach). De groene driehoeken houden op bij het binnenkomen van Echternach (aan het busstation). Het pad loopt hier verder langs de Sauer (Sûre) achter het busstation tot aan de oude brug over die rivier, waar de Eifelmarkering overneemt.
> Aan padsplitsingen vindt je ook meestal blauwe metalen paaltjes met daarop de verschillende padsymbolen en de richting. Markering is over het algemeen goed, maar een topografische kaart is toch wel aan te raden aangezien het pad door Luxemburg een erg grillig traject volgt. AE loopt over ongeveer 160 km Luxemburgs grondgebied.
> De groene driehoek loopt dus bijna steeds samen met een andere markering. Het is goed om te weten wat het leenpad is in het geval de groene driehoeken even afwezig zijn. Soms loopt AE ook over een eigen pad, zonder leenpad. Dat is met name over langere afstand het geval in zgn Klein-Zwitserland (tussen Beaufort en Echternach). De groene driehoeken houden op bij het binnenkomen van Echternach (aan het busstation). Het pad loopt hier verder langs de Sauer (Sûre) achter het busstation tot aan de oude brug over die rivier, waar de Eifelmarkering overneemt.
> Aan padsplitsingen vindt je ook meestal blauwe metalen paaltjes met daarop de verschillende padsymbolen en de richting. Markering is over het algemeen goed, maar een topografische kaart is toch wel aan te raden aangezien het pad door Luxemburg een erg grillig traject volgt. AE loopt over ongeveer 160 km Luxemburgs grondgebied.
 |
Markering AE in Luxemburg |
||||
 |
Markering leenpaden gevolgd door AE | ||||
 |
 |
 |
|
||
| Standaard-markering AE (groene driehoek op wit veld) | Sentier de la Haute Sûre : Martelange - Esch-sur-Sûre | Sentier du Nord : Wilwerwiltz - Clervaux | Sentier de l'Our : Geislay - Gilsdorf | Sentier Maurice Cosyn : Gilsdorf - Beaufort | |
> In Duitsland staat het Eifelverein in voor het onderhoud en de markering. Deze vaderlandslievende
vereniging met 30.000 leden is meer dan 100 jaar oud. Ondermeer wandelinfrastructuur ontwikkelen en onderhouden behoort tot de kernaktiviteit van deze gereputeerde vereniging.
> Het Eifelverein is bijzonder aktief in het promoten van de Eifel-Ardennen als één regio. In 1963 werd ook meegewerkt aan de creatie van het Duits-Luxemburgse natuurpark, gevolgd door het Duits-Belgische natuurpark in 1971. Deze gebieden worden extensief doorkruist door het Ardennen-Eifelpad.
> In Duitsland wordt het pad ‘Ardennen-Eifel Rundweg’ genoemd, geklasseerd bij de 'Internationale Wanderwege' (IWW). Net zoals in Luxemburg loopt ook hier het traject van het Ardennen-Eifelpad in het spoor van andere wandelpaden. AE loopt zo over Duits grondgebied in een halve cirkel over 8 ‘Haupwanderwege’(HWW), in totaal 232 km. De Ardennen-Eifel Rundweg heeft een eigen markering ‘Æ’ (zwarte letters op wit vlak). Deze signalisatie wordt spijtig genoeg maar sporadisch gebruikt.
> In de Eifel moet dus vooral de markering van de ‘leenpaden’ of HWW’s worden gevolgd. Deze HWW's zijn gemarkeerd met een zwarte driehoek voor de Noord-Zuidpaden (nr 1-6) en met een zwarte winkelhaak (nr 10 - 16) voor de Oost-Westpaden. Een uitzondering hierop zijn 2 stukjes waar het Ardennen-Eifelpad over 4 en 5 km de Vulkanweg (HWW13) volgt. Deze laatste is gamarkeerd met een vierkantswortelteken, soms horizontaal gespiegeld.
> Het Eifelverein is bijzonder aktief in het promoten van de Eifel-Ardennen als één regio. In 1963 werd ook meegewerkt aan de creatie van het Duits-Luxemburgse natuurpark, gevolgd door het Duits-Belgische natuurpark in 1971. Deze gebieden worden extensief doorkruist door het Ardennen-Eifelpad.
> In Duitsland wordt het pad ‘Ardennen-Eifel Rundweg’ genoemd, geklasseerd bij de 'Internationale Wanderwege' (IWW). Net zoals in Luxemburg loopt ook hier het traject van het Ardennen-Eifelpad in het spoor van andere wandelpaden. AE loopt zo over Duits grondgebied in een halve cirkel over 8 ‘Haupwanderwege’(HWW), in totaal 232 km. De Ardennen-Eifel Rundweg heeft een eigen markering ‘Æ’ (zwarte letters op wit vlak). Deze signalisatie wordt spijtig genoeg maar sporadisch gebruikt.
> In de Eifel moet dus vooral de markering van de ‘leenpaden’ of HWW’s worden gevolgd. Deze HWW's zijn gemarkeerd met een zwarte driehoek voor de Noord-Zuidpaden (nr 1-6) en met een zwarte winkelhaak (nr 10 - 16) voor de Oost-Westpaden. Een uitzondering hierop zijn 2 stukjes waar het Ardennen-Eifelpad over 4 en 5 km de Vulkanweg (HWW13) volgt. Deze laatste is gamarkeerd met een vierkantswortelteken, soms horizontaal gespiegeld.
 |
 Markering AE in Duitsland (Eifel) |
|
 |
Markering leenpaden gevolgd door AE | |
 |
||
| Standaard-markering - bordje AE (zwart symbool op wit veld) | Hoofdwandelwegen van het Duitse Eifelverein worden sinds 2017 bewegwijzerd met bovenstaande tekens. Vb Karl-Kaufman-Weg HWW 2 | |
> Het is noodzakelijk om te weten over welk leenpad (met bijhorend teken) de AE loopt. Hier volgt het niet update (!) lijstje zoals dat door het Eifelverein was bepaald maar met de herziening van het padennet de voorbije jaren wordt het erg moeilijk om nog klaarheid te krijgen:
| Hoofwandelwegen (HWW) gevolgd door het Ardennen-Eifelpad in de Eifel | ||||
| Naam pad | Van... | Tot... | 
|
Km |
| Willibrordusweg (7) | Echternachbrück | Brecht | 
|
25 |
| Mosel-Our-Weg (16) | Brecht | Mosenberg | 
|
36 |
| Vulkanweg (13) | Mosenberg | Manderscheid | 
|
5 |
| Eifelsteig | Manderscheid | Udersdorfmühle Weiersbach |
|
12 |
| Vulkanweg (13) | Weiersbach | Dronketurm (Weinfelder M) |
|
4 |
| Karl-Kaufmann-Weg (2) | Dronketurm (Weinfelder M) | Hohe Acht | |
34 |
| Rhein-Rureifel-Weg (12) | Hohe Acht | Reifferscheid | |
53 |
| Willibrordusweg (5) | Reifferscheid | Lorbachsgarten P (Kermeter) | |
18 |
| Krönungsweg (10) | Lorbachsgarten P (Kermeter) | Schmidt |
|
15 |
| Willibrordusweg (5) | Schmidt | Rurberg (dam Paulushof) | |
11 |
| Ahr-Venn-Weg (11) | Rurberg (dam Paulushof) | Monschau | |
19 |
> Vaak wordt onder het standaardteken een kleine pijltjesschets in witte verf of witte kleefstrip aangebracht om het verdere padverloop uit te leggen. Bij het binnenkomen of verlaten van een dorp evenals bij belangrijke padwisselingen wordt vaak het volledige traject met afstanden van een HWW uitgelegd op een schematische lijst.
> De kwaliteit van de markering varieert van goed over slecht tot onbestaande! Met name het deel tussen Wolfsfelderberg en Bitburg (ca 20 km) was zeer slecht gemarkeerd toen we de tocht liepen. Het eerste eigen AE-teken kom je pas na ca 50 km tegen (!), midden in het Arembergwoud. In de Vulkaneifel is er dan weer soms wat overbewegwijzering. De oude markering van de Vulkanweg op vulkanische basaltblokken is bijna 100 jaar oud! Een detailkaart van de Eifelse HWW's is essentieel om de AE-doortocht door de Eifel succesvol af te leggen.
> De kwaliteit van de markering varieert van goed over slecht tot onbestaande! Met name het deel tussen Wolfsfelderberg en Bitburg (ca 20 km) was zeer slecht gemarkeerd toen we de tocht liepen. Het eerste eigen AE-teken kom je pas na ca 50 km tegen (!), midden in het Arembergwoud. In de Vulkaneifel is er dan weer soms wat overbewegwijzering. De oude markering van de Vulkanweg op vulkanische basaltblokken is bijna 100 jaar oud! Een detailkaart van de Eifelse HWW's is essentieel om de AE-doortocht door de Eifel succesvol af te leggen.
> Voor het deel door België staat de Waalse vereniging ‘Sentiers de Grande Randonnée’ (SGR) in. Tot 2005 was de naam in België GR AE. Sinds 2005 wordt echter – naar voorbeeld van de andere GR-paden - met nummers gewerkt en werd het pad eerst herdoopt naar GR15 en 3 jaar later nog eens opgesplitst in GR's 15, 151, 129 en 16.
> De markering met een wit/rode balk is zeer goed. We verwijzen echter naar de verslagen op Trekkings.be van GR 15 en GR 16 voor meer details hierover.
> De markering met een wit/rode balk is zeer goed. We verwijzen echter naar de verslagen op Trekkings.be van GR 15 en GR 16 voor meer details hierover.
 |
Officiële markering AE in België (ROS-systeem) |
|||
 |
 |
 |
 |
|
| Standaard-markering (wit/rood). | Richting- of padverandering. (In dit voorbeeld afslag naar rechts) | Variant traject, tijdelijke afkoppeling van het hoofdpad. | Andreaskruis : Verkeerd pad | |
| Enkele variaties op het symbool voor een afslag (rechts) | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
> Het korte Franse deel van het Ardennen-Eifelpad is ongeveer 35 km lang en
vergezelt de wandelaar met een markering die vergelijkbaar is met die in België, wit/rode balken dus. De markering is goed. Te Naux blijf je de Franse GR 16 volgen en wandel je verder via Thilay. Een paar kilometer voor Montcornet (eindpunt van de Franse FR 16) moest je tot 2015 de GR 12C vervoegen, tegenwoordig loopt de oude GR AE als GR 16 helemaal verder tot Montcornet-en-Ardenne.
 |
 Markering AE in Frankrijk (ROS-systeem) |
|||
|
|
|
|
|
| Standaard-markering (rood/wit). | Richting- of padverandering. (In dit voorbeeld afslag naar rechts) | Variant traject, tijdelijke afkoppeling van het hoofdpad. | Andreaskruis : Verkeerd pad | |
> Er bestaat geen wandelgids voor het hele Ardennen-Eifelpad, die heeft nooit bestaan.
> Voor het Belgische deel bestaan er wel de topografische gidsen van GR 15, GR 151 en GR 16, waarin respectievelijk de delen Monschau - Martelange, Martelange - Suxy / Chiny en Chiny - Bohan - Naux (Fr) - Monthermé bijna de gehele voormalige GR AE dekken. Ze zijn te koop bij SGR. Meer info hierover ook op de pagina van Trekkings.be over GR 15 en GR 16.
> Voor het Belgische deel bestaan er wel de topografische gidsen van GR 15, GR 151 en GR 16, waarin respectievelijk de delen Monschau - Martelange, Martelange - Suxy / Chiny en Chiny - Bohan - Naux (Fr) - Monthermé bijna de gehele voormalige GR AE dekken. Ze zijn te koop bij SGR. Meer info hierover ook op de pagina van Trekkings.be over GR 15 en GR 16.
> Voor Duitsland is het hier en daar informatie in brokjes bij elkaar sprokkelen en ben je vooral aangewezen op wandelkaarten waarop het tracé is ingetekend. Bij het Eifelverein, de vereniging die verantwoordelijk is voor het Duitse delen, kan je wandelkaarten verkrijgen waarop het AE-tracé is ingetekend. Overzichtskaart met Eifelvereinkaarten. Er zijn ook andere kaartenuitgevers die lange wandelroutes opnemen op hun kaarten, zoals de kaarten van Kompass of GeoMap. Ook de overheid van de deelstaat Rheinland-Pfaltz brengt uitstekende kaarten uit, zoals die op schaal 1:50.000 over het Deutsch-Luxemburgischer Naturpark. Het is me echter onduidelijk of op de laatste edities ook nog het traject van AE is te vinden. Best gebruik je kaarten op een schaal van 1:20.000 of nog beter 1:50.000, bij meer gedetailleerde kaarten zal je er anders te veel nodig hebben om het hele gebied te bestrijken.
> Het Luxemburgse deel van het Ardennen-Eifelpad kan je online terug vinden via geoportail. Kies 'carte topographique' en vink 'Sentiers GR' aan. Het AE-tracé loopt er van Martelange naar Clervaux en dan zuidelijk slechts tot Echternach (niet verder zuidelijk), waar je de grens met Duitsland oversteekt. Zelfde opmerking wat de papieren kaarten betreft dan voor Duitsland: het is me op dit moment niet duidelijk of het tracé van AE nog wordt opgenomen op de topografische vrijetijdskaarten van de overheid.
> Het Luxemburgse deel van het Ardennen-Eifelpad kan je online terug vinden via geoportail. Kies 'carte topographique' en vink 'Sentiers GR' aan. Het AE-tracé loopt er van Martelange naar Clervaux en dan zuidelijk slechts tot Echternach (niet verder zuidelijk), waar je de grens met Duitsland oversteekt. Zelfde opmerking wat de papieren kaarten betreft dan voor Duitsland: het is me op dit moment niet duidelijk of het tracé van AE nog wordt opgenomen op de topografische vrijetijdskaarten van de overheid.
> In Frankrijk heeft de Ardense tak van de GR-organisatie FFRP een brochuurtje uitgegeven met een overzichtelijke topografische kaart waarop alle GR's in de noordelijke Franse Ardennen zijn ingetekend (GR AE, GR 12, GR 12C, GR 12C' en GR 654). De uitgave onder de naam 'Sentiers du Fer, du Schiste et de la Forêt' dateert al van 2002 maar is op enkele details na nog best bruikbaar. De brochure is te koop voor 2€ in de toeristische dienst van Monthermé.
> Er valt dus wat extra huiswerk te doen om met het juiste kaartmateriaal op pad te trekken, part of the fun eigenlijk dat uitzoeken en uitpluizen van de AE-tracés in de verschillende landen.
> Er bestaan geen officiële GPS-tracks.
> Er valt dus wat extra huiswerk te doen om met het juiste kaartmateriaal op pad te trekken, part of the fun eigenlijk dat uitzoeken en uitpluizen van de AE-tracés in de verschillende landen.
> Er bestaan geen officiële GPS-tracks.
Startpagina
> Wandelen > Ardennen-Eifelpad
Aard
van de paden
SENTIER ARDENNE-EIFEL / ARDENNEN-EIFEL-PFAD
ARDENNEN-EIFEL-RUNDWEG
GR AE
> Het Ardennen-Eifelpad is in principe het hele jaar toegankelijk en begaanbaar. Elk seizoen heeft zijn charme.
> Ondergrond: Veel boswegen en veldpaden. Af en toe zitten er langere asfaltstroken in, voor de meeste wandelaars onaangenaam om op te wandelen: Eentonig, warm 's zomers, harde ondergrond en 'blarenkwekend'. In Luxemburg blijven de asfaltstroken beperkt tot stukken van max. 5 km. In de Duitse Eifel krijg je meer asfalt te verduren. De 30 km tussen Oberweis-Brecht-Bitburg-Matzen-Erdorf-Wilsecker lopen voor 90 % over asfalt. Er zitten dieper in de Eifel nog verscheidene asfaltstroken in tot 5 km lang. In de Waalse Ardennen loop je maximum 3 km na elkaar over
asfalt. Uitzondering is een langer, meestal schaduwloos stuk van 20 km dat over rustige veldwegen loopt van Houffalize naar Bastogne (Mardasson). Die veldwegen zijn 75 % gebetonneerd of geasfalteerd.
> Nogal lange stukken van het Ardennen-Eifelpad heb ik afgelegd in een gewone sportschoen. Bij slecht weer en op de moeilijkere stukken met grotere hoogte-verschillen droeg ik meestal stevigere trekkingschoenen.
> Nogal lange stukken van het Ardennen-Eifelpad heb ik afgelegd in een gewone sportschoen. Bij slecht weer en op de moeilijkere stukken met grotere hoogte-verschillen droeg ik meestal stevigere trekkingschoenen.
> Late lente en vroege zomer zijn het moment bij uitstek om te genieten van de ontluikende bladeren en veldbloemen. Van april tot half juli zijn deze bloemen het talrijkst en felst gekleurd. Velden met margrieten, klaprozen of koolzaad geven de hoogplateaus een fris kleurtje.
> Vanaf augustus ploppen de paddenstoelen dan massaal uit de grond. Boleten, zwammen, bovisten en russula's komen vooral voor in augustus en begin september, zeker tijdens een natte zomer. Op het AE-deel Monschau - Martelange - Florenville vinden ze hun ideale habitat, vooral als er dennen in de buurt zijn of in oude loofbossen. Mestkevers hossen 's zomers over het AE-pad en eekhoorns zijn bedrijvig op zoek naar voedsel. Eind augustus/begin september hangen ook de zongerijpte bramen plukklaar aan de struiken.
> Eind september/begin oktober is de vruchten- en notentijd aan struiken en bomen aangebroken. In de riviervalleien stelten blauwe reigers, wachtend op een voorbijzwemmende prooi, met veel meer geduld dan het zenuwachtig ijsvogeltje. Het mooiste seizoen in de bossen van Ardennen en Eifel breekt aan vanaf oktober. Enkele weken staan de bossen in vlammende herfstkleuren. Vooral in de riviervalleien van Sauer, Semois, Rur, Our en Lieser is dit absoluut schitterend. Al dat geritsel over afgewaaide bladeren vraagt een beetje meer concentratie bij het wandelen zeker als het wat steil loopt. Bij nat weer is het soms wat schuiven hierdoor en gladde, bemoste rotsen of uitstekende boomwortels kunnen gecamoufleerd zijn door het bladertapijt.
> Tegen 1 november zijn de afstervende bladeren meestal afgewaaid. Dat is ook de scharnierdatum voor de meeste campings om aan hun wintersluiting te beginnen. Sommige campings sluiten al veel vroeger, enkele blijven het hele jaar open. Winter breekt aan. Wandelen over het AE-pad vraagt extra voorbereiding in deze periode. De paden zijn vaak modderig, voorzieningen onderweg zijn schaarser, lichturen zijn beperkt en de hardere klimaatomstandigheden vragen om zorgvuldig aangepaste kledij. Dit is ook het beste seizoen om wild waar te nemen in de bossen, doordat het landschap opener is, zeker bij sneeuw kan het sporenspeuren echt spannend zijn. Gezwollen rivieren en beken kunnen een extra-hindernis vormen, ihb de Semois.
> Helaas zwerft er in de schitterende oktobermaand en de wintermaanden november en december nog iets anders door de Ardense bossen : jagers.
> Vanaf augustus ploppen de paddenstoelen dan massaal uit de grond. Boleten, zwammen, bovisten en russula's komen vooral voor in augustus en begin september, zeker tijdens een natte zomer. Op het AE-deel Monschau - Martelange - Florenville vinden ze hun ideale habitat, vooral als er dennen in de buurt zijn of in oude loofbossen. Mestkevers hossen 's zomers over het AE-pad en eekhoorns zijn bedrijvig op zoek naar voedsel. Eind augustus/begin september hangen ook de zongerijpte bramen plukklaar aan de struiken.
> Eind september/begin oktober is de vruchten- en notentijd aan struiken en bomen aangebroken. In de riviervalleien stelten blauwe reigers, wachtend op een voorbijzwemmende prooi, met veel meer geduld dan het zenuwachtig ijsvogeltje. Het mooiste seizoen in de bossen van Ardennen en Eifel breekt aan vanaf oktober. Enkele weken staan de bossen in vlammende herfstkleuren. Vooral in de riviervalleien van Sauer, Semois, Rur, Our en Lieser is dit absoluut schitterend. Al dat geritsel over afgewaaide bladeren vraagt een beetje meer concentratie bij het wandelen zeker als het wat steil loopt. Bij nat weer is het soms wat schuiven hierdoor en gladde, bemoste rotsen of uitstekende boomwortels kunnen gecamoufleerd zijn door het bladertapijt.
> Tegen 1 november zijn de afstervende bladeren meestal afgewaaid. Dat is ook de scharnierdatum voor de meeste campings om aan hun wintersluiting te beginnen. Sommige campings sluiten al veel vroeger, enkele blijven het hele jaar open. Winter breekt aan. Wandelen over het AE-pad vraagt extra voorbereiding in deze periode. De paden zijn vaak modderig, voorzieningen onderweg zijn schaarser, lichturen zijn beperkt en de hardere klimaatomstandigheden vragen om zorgvuldig aangepaste kledij. Dit is ook het beste seizoen om wild waar te nemen in de bossen, doordat het landschap opener is, zeker bij sneeuw kan het sporenspeuren echt spannend zijn. Gezwollen rivieren en beken kunnen een extra-hindernis vormen, ihb de Semois.
> Helaas zwerft er in de schitterende oktobermaand en de wintermaanden november en december nog iets anders door de Ardense bossen : jagers.
>
Uiteraard zoekt het Ardennen-Eifelpad de rustigste wegels en paden op, indien mogelijk afgelegen
van bebouwing, lawaai en gemotoriseerd verkeer.
Hoogteverschillen
> Er zijn langere gedeelten die behoorlijk in de benen kruipen omdat stevige stijgingen snel worden afgewisseld met even stevige dalingen. Bij het plannen met stafkaart moet terdege worden rekening gehouden met het feit dat bij zo'n hoogteverschillen je veel minder snel 'vooruitschuift' op de kaart. Het pad zigzagt en kronkelt er op los soms, sterke hoogteverschillen kunnen ook je stapsnelheid aanzienlijk vertragen. Die delen op het Ardennen-Eifelpad zijn:
Luxemburg : De Sauervallei tussen Bigonville en Büderscheid (ca 25 km), de Ourvallei tussen Geislay en Vianden (ca 25 km) en Klein-Zwitserland tussen Grundhof en Berdorf (ca 5 km).
Duitsland : In de Eifel zijn er weinig scherpe hoogteverschillen. Soms zijn er enkele korte stevige stukken, meestal om uit een riviervallei te klimmen. De paden in de Eifel zijn meestal breed en wandelen vlot. Er zijn zelfs langere stukken bij die zo goed als vlak zijn. Het deel door de Eifel met de snelste veranderingen in hoogte loopt door de Rurvallei, tussen de abdij Mariawald (voor Heimbach) en Monschau, maar het stelt weinig voor in vergelijking met Luxemburg en de Semois.
België : Ook in het noordelijke deel door Wallonië (GR 15) zijn er weinig spectaculaire hoogteverschillen. Tijdens de afdaling van de Hoge Venen naar het stuwmeer van Eupen, kronkelt het pad nogal smal langs de scherp ingesneden Getzbach. Daar waar de Ardennen even raken aan de Condroz in de Amblèvevallei (Remouchamps / Aywaille) zitten er wat scherpere stukken in. Hier ook loopt een schitterend stukje GR 15/AE langs de Ninglinspo-beek. Soms kan ook een asfaltweg hard labeur zijn, uit te testen bij het verlaten van Houffalize. Het echt stevige werk komt er pas aan bij het bereiken van de Semoisvallei. GR 16 (ex-AE) jaagt je constant naar boven en terug in de vallei. Het gaat hier telkens om hoogteverschillen tussen 100 en 200 meter, door de hele Semoisvallei. Berucht op dit deel zijn de ladders net voor Rochehaut, maar je kan deze moeilijke passage vermijden door een gemarkeerde alternatieve route te volgen. Zie voor de details in het aparte wandelverslag over GR 16.
Frankrijk : In de Semois- en Maasvallei zitten er nog een paar goeie hoogteverschillen in, maar eens uit de Maasvallei vlakt het pad geleidelijk uit naar eindpunt Montcornet-en-Ardenne.
Luxemburg : De Sauervallei tussen Bigonville en Büderscheid (ca 25 km), de Ourvallei tussen Geislay en Vianden (ca 25 km) en Klein-Zwitserland tussen Grundhof en Berdorf (ca 5 km). Duitsland : In de Eifel zijn er weinig scherpe hoogteverschillen. Soms zijn er enkele korte stevige stukken, meestal om uit een riviervallei te klimmen. De paden in de Eifel zijn meestal breed en wandelen vlot. Er zijn zelfs langere stukken bij die zo goed als vlak zijn. Het deel door de Eifel met de snelste veranderingen in hoogte loopt door de Rurvallei, tussen de abdij Mariawald (voor Heimbach) en Monschau, maar het stelt weinig voor in vergelijking met Luxemburg en de Semois. België : Ook in het noordelijke deel door Wallonië (GR 15) zijn er weinig spectaculaire hoogteverschillen. Tijdens de afdaling van de Hoge Venen naar het stuwmeer van Eupen, kronkelt het pad nogal smal langs de scherp ingesneden Getzbach. Daar waar de Ardennen even raken aan de Condroz in de Amblèvevallei (Remouchamps / Aywaille) zitten er wat scherpere stukken in. Hier ook loopt een schitterend stukje GR 15/AE langs de Ninglinspo-beek. Soms kan ook een asfaltweg hard labeur zijn, uit te testen bij het verlaten van Houffalize. Het echt stevige werk komt er pas aan bij het bereiken van de Semoisvallei. GR 16 (ex-AE) jaagt je constant naar boven en terug in de vallei. Het gaat hier telkens om hoogteverschillen tussen 100 en 200 meter, door de hele Semoisvallei. Berucht op dit deel zijn de ladders net voor Rochehaut, maar je kan deze moeilijke passage vermijden door een gemarkeerde alternatieve route te volgen. Zie voor de details in het aparte wandelverslag over GR 16. Frankrijk : In de Semois- en Maasvallei zitten er nog een paar goeie hoogteverschillen in, maar eens uit de Maasvallei vlakt het pad geleidelijk uit naar eindpunt Montcornet-en-Ardenne.
Ladderwandeling Rochehaut
Wolfsschlucht, passage over een trappenpad,
Luxemburgs 'Klein-Zwitserland'.
Bereikbaarheid
Plaatsnamen
Luxemburg: met de trein via de lijn Brussel-Aarlen-Luxemburg, met name voor Echternach. Het belangrijkste busstation van Luxemburg-stad ligt een dikke kilometer van het treinstation. Andere mogelijkheid is de treinlijn Brussel - Liège - Troisvierges - Ettelbrück met stops in oa Kautenbach, Wilwerwiltz, Draufelt en Clervaux (allen langs AE). Ettelbrück of Diekirch zijn ook de plaatsen om per bus de dorpen in de Ourvallei te bereiken. Info over deze treinverbindingen zie Die
Bahn en busverbindingen Horaires.lu. Mobilitéits Zentral biedt nog meer mogelijkheden. Reken op een reistijd vanuit Vlaanderen van minstens 3 uren enkel. Per auto via E411 en/of E25.
Duitsland: via Aachen of Köln. Voor de zuidelijke Eifel eventueel via Luxemburg en/of Trier. Het kan behoorlijk omslachtig zijn om per trein op je bestemming in de Eifel te geraken. Reken op 4,5 à 8 uren reistijd. Monschau is in het weekend te bereiken per bus vanuit Eupen. Bitburg is te bereiken per bus vanuit Luxemburg-stad of Echternach, maar het is niet gemakkelijk om de juiste plaats te vinden waar je deze bus kan nemen. De buslijn van Jozi Reisen die Trier met Aachen verbond langs heel wat plaatsen die ook op het Ardennen-Eifelpad liggen, werd helaas na augustus 2011 opgeheven. Voor treinen en bussen zie Die Bahn en ook voor bussen Takt of Moselbahn . Per auto is de Eifel het vlotst te bereiken via de E42 (exit Eupen of Bitburg).
België: per trein via Liège (Eupen, Spa, Aywaille). Voor plaatsen tussen Aywaille en Martelange is een zeer handige buslijn nr 1011 Liège Guillemins (treinstation) - Athus. Deze expressbus passeert AE te Aywaille, Harzé, Grandménil (Manhay), Houffalize, Bastogne en Martelange. Ze passeert eveneens aan het treinstation van Aarlen. Voor het zuidelijk deel van GR AE (GR 15) gebruik de treinstations (+ bus) van Aarlen (voor Martelange, Habay, Florenville), Marbehan (voor Marbehan, Florenville), Florenville (voor Lacuisine, Florenville, Chassepierre, Sainte Cécile, Bouillon), Libramont of Bertrix (voor Bouillon). Voor meer details en meer lijnen zie de topogidsen en de sites van TEC en NMBS. Vanuit Brussel per auto E40/E42 voor Eupen en Spa, E40/E25 voor alles tussen Aywaille en pakweg Houffalize of Bastogne. AE nog meer ten zuiden en westen via E411, Autoroute des Ardennes.
Frankrijk: geen bus- of treinverbindingen tussen Frankrijk en België. Bus 13 rijdt tussen Monthermé en Sorendal 0 tot 5 X per dag. Zie RDTA. Eindpunt Montcornet-en-Ardenne heeft geen busstop meer. Mits een uitgekiende planning is het mogelijk om vanuit Charleville-Mézières of Monthermé terug naar België te reizen via Givet waar je aansluitingen hebt met TEC-bussen naar de treinstations van Beauraing of Dinant. | Frans of Duits | Letzebuergesch |
| Beaufort |
Beefort |
| Berdorf | Bërdreff |
| Bigonville | Bungerëf |
| Büderscheid | Bitscht |
| Clervaux | Klierf |
| Diekirch | Dikrech |
| Echternach | Iechternach |
| Eppeldorf | Eppelduerf |
| Esch-sur-Sûre | Esch-Sauer |
| Ettelbrück | Ettelbréck |
| Gilsdorf | Gilsdref |
| Grundhof | Grondhaff |
| Hosingen | Housen |
| Kaundorf | Kaunerëf |
| Kautenbach | Kautebaach |
| Frans of Duits | Letzebuergesch |
| Liefrange | Léifrëg |
| Munshausen | Munzen |
| Neidhausen | Näidsen |
| Obereisenbach | Uewereesbech |
| Pont Misère | Misäersbréck |
| Roullingen | Rulljen |
| Stolzembourg | Stolzebuerg |
| Sûre | Sauer |
| Troisvierges | Elwen |
| Untereisenbach | Ënnereesbech |
| Vianden | Veianen |
| Wahlhausen | Wuelëssen |
| Weiswampach | Wäiswampech |
| Wiltz | Wolz |
| Wilwerwiltz | Wëlwerwolz |
>
OK, tijd om de hele route af te wandelen op de volgende pagina's.
>
In het Groot-Hertogdom Luxemburg krijg je vaak te maken met een mix van Duitse, Franse en Letzebuergesche plaatsnamen. Hieronder een lijstje. Gewoonlijk gebruiken we de meest gangbare benaming in de verslagpagina's.
Jacht
> Ik heb ook meegemaakt dat er een verbod was afgekondigd, maar dat AE over een (publieke) asfaltweg liep aan de rand van het jachtbos. In dat geval kon ik er wel door maar het is raadzaam om uit te kijken, opvallende kledij te dragen en eventueel wat 'beschut' te wandelen. Hoewel het bos bij een drijfjacht (battue) in principe de hele dag gesloten is, duurt de jacht zelf meestal maar enkele uren. Verder zijn er in andere periodes van het jaar ook soms loerjachten (approche/affût) van augustus tot december. Meestal scheppen loerjachten voor de wandelaar geen probleem aangezien ze 's morgensvroeg of in de vooravond plaats vinden. Win best vooraf info in als je tijdens de laatste 3 maanden van het jaar door de Ardense bossen wil trekken. VVV's zijn meestal op de hoogte van jachtdata.
> In het Groot-Hertgodom is het in principe niet verboden om je tocht te vervolgen door een gebied waar drijfjacht plaats vindt, hoewel je mogelijk wordt onder druk gezet door de jagers om dat niet te doen. Idem in Frankrijk, waar je in principe vrije doorgang hebt over GR AE, ook bij jacht. Voorzichtigheid is echter geboden in dat geval. In de Eifel zijn drijfjachten eerder uitzonderlijk, er vindt meer solitaire loerjacht plaats rond de schemeruren.
