De kerk van Ethe
> Het is zwaar bewolkt en dat zal zo de hele dag blijven, maar gelukkig blijft regen uit. Het riviertje de Ton over en klimmen naar de 2de cuesta. Een stuk bos en net voor Gomery een dolmen! Dolmen? Men dacht eerst aan een toevallige concentratie van zwerfstenen, maar de theorie dat dit een neolithisch graf is lijkt toch de overhand te hebben. Er is een overdekte zitbank vlakbij.
> Een etappe van 27 km dus toch maar op tijd weg vanmorgen. Nog snel een douche en dan mijn door de wind gedroogd Vangotentje opgeplooid. Eerst weer langs de vijvers van Rabais om na bijna 1 km weer op de Gaumeroute te komen. Klimmen over de 1ste cuesta.
> Na een uurtje passeer ik door het centrum van Ethe langs een bakker en een slager. André Pierlot weet in zijn gidsje weer van alle interessante verhalen te vertellen over Ethe. Wat op het eerste zicht een oninteressant dorp is wordt een stuk boeiender gemaakt. Ethe had vreselijk te lijden onder de Duitse bezetting tijdens de Eerste Wereldoorlog.
> Het pad loopt over de Rue Albert Hustin. Dokter Hustin (1882 -1967) leverde een belangrijke bijdrage in de ontdekking hoe bij een bloedtransfusie het bloed kan worden geconserveerd zodat het niet langer meteen gaat stollen. Hij komt niet in de lijstjes van Grootste Belgen voor maar zijn ontdekking heeft wellicht ontelbare levens gered. Alleen in Ethe wordt hij blijkbaar nog herdacht.
> Weer wat klimmen. De tocht verloopt verder door het Bois de Bicaumont en daalt dan over asfalt naar St Rémy. Net voor dit dorpje is een schuilhut met picknicktafel. In het dorp gaat binnenkort een nieuwe gîte de randonnée open en dat nog wel in de oude kasteeltoren waarvan Pierlot vertelt dat hij dringend aan restauratie toe is. ’t Is dus gebeurd. Een prachtige plek om te logeren. De open plaats waar vroeger een kasteel stond is in feite 1 grote picknickplek.
> Na St Rémy is het even hard klimmen van 230 meter naar 335 meter. Schitterende zichten onderweg, het prachtigste overzicht langs de Gaumeroute heb je hier. Probeer de verschillende cuesta’s te ontdekken. Middagpicknick op een bank hier op het hoogste punt, net naast een GSM-mast.
> Iets verder weer snel afdalen naar Grandcourt, ooit bekend voor zijn ijzergieterij van Rutelle. In het dorp nog talloze hoogstamfruitbomen in niet al te goede staat.
> De laatste dorpswinkel in Gomery sloot alweer enkele jaren geleden de deuren. Ook over dit dorp weet de auteur van de Gameroute-gids, André Pierlot, een oorlogsverhaal te vertellen dat zo zou kunnen worden verfilmd. En de lokale held is zonder twijfel Adrien de Gerlache (1866 - 1934), de poolvaarder. Gomery was zijn thuishaven, daar stond het familiekasteel. Hij werd een internationale bekendheid door zijn expeditie en overwintering aan de Zuidpool, met aan boord ook de man die later als eerste op de Zuidpool voet zette, Roald Amundsen. En zo kwam piepklein Gomery op de wereldkaart.
Startpagina > Wandelen >Transgaumaise®
> Een weg uit het dorp is het weer flink stijgen uit dit scherpe dal. Mis aan de ingang van het bos de afslag niet. Het eerste deel van deze etappe ging veel over asfalt, nu is het één en al bos. Langere tijd lopen we’ over een weg die nog in opdracht van Duitsers is aangelegd in 1914. Op het einde een overdekte zitbank. Dan een flink slijkerig stuk door donker bos, maar het betert verder op.
> Midden in dit uitgestrekte bos staat een bemost zandstenen kruis, Croix Valentin, ter herinnering aan een jager die hier stierf of werd vermoord. Wat verder staat een bordje dat de weg wijst naar de overdekte bron van Stockfontaine, slechts 2 minuten van het pad af. Ze is overdekt en behoorde vroeger tot een boerderij die tijdens de Eerste Wereldoorlog werd afgebrand. Verder door het Bois de Ruette. Daarna is het letterlijk op de Belgisch-Franse grens lopen. Asfaltweg kruisen en net daarna wordt het hoogste punt op de route bereikt (390 m). Een overwachte afslag weer het bos in. Bij een overdekte tafel links.
> Even gerust aan een brugje over een beek om daarna te modderen over een slijkerig stuk langs de Radru-beek. Wat verder even het bos uit maar niet voor lang.Prachtigzicht over Lamorteau en vooral op de getuigenheuvel waarop het spectaculair gelegen dorpje Montquintin rust. De Gaumeroute passeert helaas niet langs Montquintin, wel de Gaume Buissonnière.
> Weer bos in, stevig stijgend, ongeveer 70 meter hoogteverschil. Boven even opletten, je moet scherp naar rechts hier. (even verkeerd gelopen).
Torgny
Torgny, wijngaard
Torgny, wijngaard
Pont de Camus, vervallen kweekvijver
Croix Valentin
Afdalen naar Grandcourt
De kerk van Gomery
Dolmen van Gomery
2 verpostzegelde helden uit de Gaume : Dr Albert Hustin (Ethe) en Adrien de Gerlache (Gomery)
> Torgny komt er aan. Eerst nog langs een uniek natuurreservaat 'Raymond Magné',van kalkhoudende zandsteen (de moeite tijdens de late lente om er verscheidene soorten orchideeën en zeldzame vlinders te ontdekken) en langs de geklasseerde kapel van Notre Dame. Dan langzaam afdalen langs een vergane wijngaard. Even naar rechts is echter een 1 ha grote wijngaard in volle bloei. Hij is uiteraard georiënteerd op de zuidelijke helling van de derde cuesta, beschermd van koude noordelijke wind.
> Verder afgedaald naar het schitterende dorpje Torgny, geklasseerd bij het lijstje van ‘Mooiste dorpen van Wallonië’. Het dorp wordt toeristische gepromoot als een stukje Provence in België. Misschien wat overdreven, maar de bruine zandsteen die zo karakteristiek is maakt het dorp alvast apart.
> Op zoek naar de camping, want het is al rond 19 u. Niet te vinden. Een inwoner vertelt me dat de camping à la ferme meer dan 1 km buiten het dorp ligt en over 3 kwartier is het echt pikdonker. Gelukkig krijg ik van diezelfde man een lift, hij moet toch die kant uit. Adres : Rue de Lamorteau volgen vanuit het centrum, er is geen bewegwijzering. Het campingkje ligt bij het eerste huis na het verlaten van Torgny, een boerderij, langs de rechterkant van de weg, prijs voor de overnachting 5 € + 1€ voor de douche. (Noot: deze camping bestaat inmiddels niet meer)
> Later op de avond ben ik nog een paar glazen Torgnywijn gaan drinken in het enige café van het dorp. Het wijntje smaakt lekker fris maar mist een beetje het volle zonnige karakter van een zuiderse wijn. Je kan daar ook een maaltijd nemen, of als je het sjieker wil is er ook nog een klasserestaurant in Torgny.
Soldaatje (orchidee) en wildemanskruid langs de Gaumeroute. In het natuurreservaat Raymond Mayné kan je de meest wonderlijke planten en insekten ontdekken, vooral in de lente en vroege zomer. Sommige soorten komen nergens anders in België voor. Zie ook voor meer gedetailleerde info in het trekkingverslag over La Gaume Buissonnière.
Transgaumaise® (140 km) Belgisch/Frans Lotharingen