> Voorzichtig de Haachtsesteenweg oversteken en rechtdoor in de Hinckaertstraat. In het verlengde lopen we kort door de Sint-Lambertusstraat van het Kampenhoutse gehucht Lelle maar we volgen die niet verder richting Chalet Lillebroek (brasserie - restaurant). Lelle was tijdens de middeleeuwen een dorp met kasteel en kerk of kapel. Het kasteel werd grotendeels afgebroken in de 19de eeuw, de kerk verviel helemaal sinds eind 19de eeuw en vandaag is er geen spoor meer van te bekennen. Jammer, want het was nog een primitieve Romaanse kerk. Bij een mooie woning in streekeigen zandsteen (eigenlijk de oude kasteelhoeve) gaan we links de Watermolenstraat in.

> Opnieuw is er een mistige start van mijn volgende etappe over Streek-GR Groene Gordel aangekondigd. Tof als je door bos loopt, levert mooie fotoplaatjes op maar de vergezichten vanop de heuvels rond Moorsel en Leefdaal zal ik wel moeten missen. Ter hoogte van de bushalte bij Moorsel verlaat ik de Coige-steenweg, links de Groenstraat in en eerste straat rechts. We wandelen hier op de gemeentegrens tussen de gemeenten Bertem (Leefdaal), Tervuren (Moorsel) en Kortenberg (Kooige).
> De volgende 10 km zullen we over het grondgebied van de gemeente Kortenberg lopen. Er is een rustbank bij de afslag. Onmiddellijk weer rechts en we nemen de Kortenbergse Voetweg 39.

> Voetweg 43 negeren we, verder over 42 langs de bosrand. Het bos lijkt hoofdzakelijk uit beuk te bestaan, de zoom is gevarieerder qua samenstelling: tamme kastanje, hazelaar, lijsterbes, vogelkers en es. Verderop rechts even tussen velden. En de boer, hij ploegde voort, een beetje te inhalig echter, want hij heeft hier een goeie hap voetweg ingepikt.
> Zo komen we weer op asfalt in het gehucht Vrebos. We nemen er de minst linkse weg, de gekasseide Doelstraat. Deze dalende weg biedt ons de enige mogelijkheid om vanuit Vrebos in moederparochie Everberg te geraken. Tussenin snijdt immers de autosnelweg E40 door het golvend Brabants landschap. Onderweg nog iets dat lijkt op een oude witloofakker maar van het Kortenberg dat zich in de vorige eeuw uitriep als "hoofdstad van het witloof " is dezer dagen langs Streek-GR Groene Gordel amper nog iets te merken. Het watergecultiveerd witloof dat massaal op de markt kwam, heeft het eind 20ste eeuw gewonnen op de veel arbeidsintensievere teelt van grondwitloof. De jaren aanhoudende prijsdalingen voor witloof maakte cultivering van grondwitloof niet langer rendabel, weg was het witte goud.

> Een beboste helling scheidt ons van het snelheidsgeweld. Hoewel... op dit ochtenduur schuift het verkeer naar Brussel weer rustig aan in de file. Aan de overzijde rechtdoor op de verkeersweg die Leefdaal verbindt met Everberg. De aantrekkelijke veldwegen die aftakken nemen we niet.

> Onder de spoorbrug en onmiddellijk rechts tot een wijkstraat, kort daarna links en in een zigzag tot bij een recente fiets- en wandelbrug over de Zenne. Aan de andere zijde tot de Zenneweg en daar links tot bij de kerk en het mooie centrum van Eppegem. 100 meter verder, bij de Brusselsesteenweg, waar Streek-GR Groene Gordel weer gaat afsplitsen van GR 128, nam ik de bus maar je kunt in Eppegem evengoed de trein tussen Mechelen en Brussel nemen.

> Kortenberg is een gemeente die zijn buurtwegen mooi op kaart heeft geïnventariseerd en van bordjes voorzien. Er zijn de voetwegen (in regel 1,6 meter breed) en de buurtwegen (in regel 3 meter breed). Misschien is hier wel een mooi zicht maar nog steeds gaat mijn wandelroute de mist in, letterlijk dan toch. 50 meter voorbij een strook dennen, waar de veldweg hol begint te worden, wisselen we van voetweg, dit keer rechts Voetweg 42 op. Aan de Hogenbos rechtsaf langs de bosrand, niet het bos in.

> Op een kruispunt nemen we rechtdoor Buurtweg 3, aanvankelijk op kassei, verderop wordt het een gewone veldweg. We lopen rechtdoor op het lawaai van de E40 af en gaan vlak ervoor rechts hoog boven de autosnelweg wandelen.

> Eerst nog langs het 'federale gesloten centrum De Grubbe', beter bekend als de gesloten jeugdgevangenis van Everberg. Er kunnen tot 40 jongeren van een leeftijd tussen 14 en 20 jaar tijdelijk worden ondergebracht. Ze worden verdacht van een bijzonder ernstig misdrijf en moeten voor de jeugdrechter verschijnen. Ze mogen er maximum 2 maanden en 5 dagen verblijven en dat gebeurt onder streng toezicht. Vroeger was dit militair domein.
> Op het punt waar de verkeersweg voetpaden krijgt, verlaten we hem door links 'De Grubbe' te nemen, een diep ingesneden oude holle weg die vroeger nog deel was van een weg tussen Brussel en Leuven (zie infobord ter plaatse). Langs de Grubbe en de Mierenberg.

> Een eindje lager komen van links twee andere paadjes, waarvan één het verlengde is van de Doelstraat in Vrebos. De E40 sneed die oude verbindingsweg in twee. We laten beide wegjes links liggen en draaien licht naar rechts mee. De oude veldweg was hier verkracht door een te zware landbouwmachine, met opengereten wegbedding tot gevolg.

> We wandelen rechtuit in de Gemeentehuisstraat tot bij café 't Pleintje. Rechts ligt de Sint-Martinus- en Sint-Ludovicuskerk van Everberg. Het huidige uitzicht is vooral eind 19de eeuws maar de oorsprong is Romaans met latere vergrotingen. Mogelijk gaat de christelijke geschiedenis van Everberg zelfs terug tot de 8ste eeuw en was het de moederparochie voor de latere omliggende parochies. In de Sint-Hubertuskapel van de kerk bevindt zich een Sint-Martinusschrijn. Verder ontdek je er ook oude grafstenen en obiit-schilderijen van de adellijke families De Merode en Rubempré, eeuwenlang hadden deze families ook voorrechten en voorbehouden plaatsen in de kerk van Everberg.
> Bij de kerk is ook een bushalte en er zijn twee rustbanken onder een dikke beuk, geplant in 1930 als eeuwfeestboom ter gelegenheid van 100 jaar België. Streek-GR Groene Gordel gaat echter niet naar rechts maar neemt links van café 't Pleintje het vervolg van Voetweg 24, ditmaal gekasseid. Verderop draait de voetweg naar links en passeer je langs een Mariakapel uit het gezegende Mariajaar 1954.

> Aan de kapel gaan we rechts om zo te arriveren in een verkavelingsuitbreiding van Everberg. In de woonwijk aangekomen gaan we bijna onmiddellijk links Voetweg 24 in. Dit rechte buurtpad kruist een eind verder de Prins van Everbergstraat en vervolgt rechtdoor tot het centrum van Everberg ter hoogte van de Blokstraat. Aan onze linkerzijde ligt het oude gemeentehuis, aan onze rechterzijde jeugdhuis Den Uyl in een sterk gerestaureerd oud pand, het voormalige pachthof en brouwerij De Drie Linden. De verplaatste deurlijst vermeldt bovenaan als jaartal 1628.

> Op een V-splitsing nemen we rechtsvoor en lopen naar het kapelletje van de Kruisborre. Het huidige kapelgebouwtje dateert wellicht van rond het jaar 1880, gerestaureerd in 1973. De naam 'borre' verwijst naar een bron of waterput. Die was wellicht deel van een al lang verdwenen middeleeuws hoevecomplex. Een kruis werd er mogelijk opgericht rond 1610 ter herdenking van een notabele die hier stierf. De waterput werd gedempt bij de bouw van de huidige kapel eind 19de eeuw. Feit is dat de Kruisborre een plek is met een eeuwenlange geschiedenis, er ontwikkelden zich omwille van de wat van het dorp afgelegen ligging in de schaduw van de Everberg dan ook allerlei legenden rond. Wandel je hier bij dreigend onweer dan is het veilig om richting dorp te gaan, het kapelkruis zou immers donder en bliksem splitsen in het voordeel van het dorpscentrum...

> De veldweg die Streek-GR Groene Goldel volgt brengt ons een tijd later bij de spoortunnel en het treinstation van Eppegem.

> Streek-GR Groene Gordel vervolgt door een perceeltje dennen. Op het einde daarvan rechtdoor op een splitsing, nog steeds tesamen met het Warandepad. Hier domineren beuk en Amerikaanse eik. Er volgt dadelijk nog een padsplitsing, nog steeds rechtdoor, hier verlaten we het Warandepad dat naar links loopt. Ook rechtdoor op het kruispunt met Buurtweg 10, we wandelen nu door gemengd bos van eiken en beuken. Bij zuidenwind raast ook hier nog het autosnelweglawaai door het bos, al doen de exotische halsbandparkieten hun best om met hun gekwetter dat lawaai te counteren.
> Rechtdoor over de nu bredere dreef die lichtjes is verhard met een laagje dolomiet. Voorbij een bareel komen we langs een eerste woning in de Colombastraat. Langs een atletiekpiste, sportvelden en de sporthal van Kortenberg.
> Bij de parking van de sporthal rechts, langs de toegang tot de sporthal (rustbanken). Verderop opnieuw rechts over een heringericht pad met rustbanken dat naar het park loopt van de voormalige abdij van Kortenberg.

> Het uitzicht over de beboste heuvels herinnert er ons aan waarom de plaatsnamen hier eindigen op 'berg'. Verderop over deze etappe zullen we evolueren naar een vlak landschap. Je kunt kiezen bij de langgerekte abdijvijver. Rechts of links langs de vijver, langs beide zijden over aangename paden of je kunt ook een ietsje meer naar links uitwijken om de oude abdijgebouwen te bekijken.

> Nadat we door open veld ook nog onder de aanvliegroute 25R zijn gewandeld, komen we een eind verder, bij een kruispunt van veldwegen met wegwijzers en een rustbank, op het grondgebied van de gemeente Kampenhout. Ook hier rechtdoor. Het zicht is hier ook erg weids. Rechtsachter zien we in de verte de kerk van Erps, rechtsvoor de kerk van Nederokkerzeel en linksvoor de kerk van Humelgem bij Steenokkerzeel. Uiteindelijk botsen we op een T-kruising, waar we links gaan om langzaam naar een woonwijk toe te draaien.

> Overal zijn rustbanken te vinden in het park. Streek-GR Groene Gordel is in het park met opzet niet opvallend bewegwijzerd. Op het einde van de vijver gaan we een bruggetje over, daarna links over een smal buurtpad langs een afspanning. Inmiddels heb je weer de geelrode tekens van Streek-GR Groene Gordel terug gevonden. We kruisen verderop de Minneveldstraat en vervolgen over Voetweg 24 tot op de Leuvensesteenweg, bij het universitair psychiatrisch centrum van Kortenberg.
> Ooit moet de Leuvensesteenweg een sjieke steenweg zijn geweest zo te zien aan de villa's uit het interbellum. Vandaag is de steenweg vaak een ergernis bij filerijders. Eerste straat rechts, Hertog Jan II-laan. De straatnaam herinnert aan het Charter van Kortenberg. Hier ben ik van de wandelroute afgeweken door verderop langs de Leuvensesteenweg rechts de Stationsstraat te nemen. Daar zijn namelijk een Delhaize en een paar cafés te vinden.
> Terug naar de Hertog Jan II-laan echter. Ten einde gaan we links en wandelen we langs het moderne maar wat smakeloze treinstation van Kortenberg. Net voor een fietsenstalling en tegenover een crèmerie / koffiesalon scherp rechts om de underpass te nemen onder het treinstation.

> Aan de andere zijde van de sporen gaan we links even parallel met de sporen lopen om bij een rotonde rechts voor de Frans Mombaersstraat te kiezen. Voorbij een witgekalkte kapel links tussen twee villahuizen een wegje in dat dadelijk overgaat in een veldweg. Na 100 meter splitst die veldweg, rechtdoor daar. De volgende kilometers zullen we onder de aanvliegroutes wandelen die leiden naar de landingsbanen 25R en 25L van Zaventem-luchthaven. Streek-GR Groene Gordel loopt eerst onder de vliegroute naar 25L.

> In het gehucht Lemmeken gaan we bij het rondpunt links de Lemmekenstraat in. Waar ze een bocht naar links maakt ter hoogte van een kapelletje, gaan wij rechts over de mooi gekasseide Lellebaan langs een hoevetje. De Lellebaan komt nog langs een volgend kapelletje (met rustbank). Ze is daar wat herlegd maar we blijven dezelfde richting aanhouden en draaien 50 meter na de kapel niet mee naar links. Op de V-splitsing kort daarna nemen we de linkervork en zo lopen we naar de N21 (Haachtsesteenweg). De Lellebaan is inmiddels geasfalteerd geworden.
> Bij de N21 heb je een bushalte met frequente busstops tussen de bushub van Zaventem-luchthaven en het treinstation van Haacht. Links langs de Haachtsesteenweg ligt ook een frituur. Niet ver hier vandaan loopt ook de Streek-GR Dijleland die via het bijzonder mooie natuurgebied Torfbroek ongeveer parallel loopt met Streek-GR Groene Gordel.

> Zo lopen we naar de Zenne toe, die we maar even raken. Rustbank. We draaien er bij het canvasframe van Rubens naar links en gaan dadelijk weer links over nog zo'n veldweg met een asfaltstrookje. Het gebouwtje in de buurt is de oude sluis- en toltoren op de Zenne.

> Ongetwijfeld had hij in Het Steen ook contacten met andere schilders, zoals David Teniers, die in het vlakbij gelegen Perk woonde. Eigenlijk was van een burcht niet echt meer sprake in de tijd van Rubens, eerder van een groot landhuis met een residentiële functie.
> De toevoegingen van een aantal mooie zijgebouwen zijn van een eeuw later, rond 1754 werden deze opgetrokken, in Vlaamse renaissance-stijl. De laatste grote veranderingen dateren van rond 1875, dat waren niet meteen smaakvolle aanpassingen. In de periode rond de Franse Revolutie had Het Steen een functie als staatsgevangenis. Tijdens het interbellum werd een deel van de grachten gedempt om er een tuin aan te leggen.
> In de 20ste eeuw werd Het Steen soms geopend voor het publiek. Helaas is dat sinds 1990 niet meer het geval, een bedrijf baat het domein nu uit voor evenementen. Je moet het dus stellen met even te piepen door de tralies van de poort.
> Tegenover het kasteel zijn nog de resten van een watermolen te zien, die eveneens tot het kasteeldomein behoorde. De huidige gebouwen werden rond 1780 opgetrokken. De geschiedenis van de watermolen gaat echter terug tot de 13de eeuw, hij was in bedrijf als graanmolen tot 1890.
> Bij het kasteel draaien we mee naar rechts, niet de wandelpaden links nemen. We lopen langs de Barebeek en naar de drukke N270 toe. Voorzichtig oversteken en naar links. Minder dan 100 meter verder nemen we de veldweg naar rechts, de Steenvaartdreef. Er werd rond 2011 een strookje asfalt op gelegd ter wille van de fietsers.

> Het Moorbos is samengesteld uit nogal vrij veel Amerikaanse eik, naast andere loofboomsoorten. De prachtige dreef door het Moorbos blijkt op het einde ook een naam blijkt te hebben: Hoofdbosweg. Op het einde 30 meter rechts en dan links de Meulekensvoetweg op die even later langs de brede Barebeek loopt. Deze beek is eigenlijk een voortzetting van de Lellebeek die we kilometers eerder zagen tussen Lelle en Perk.

> Bij de kerk van Elewijt volgen we de verkeersweg enkele tientallen meters naar links om dan de onopvallende Sint-Hubertusweg te nemen, het is dan ook een buurtwegje. In de eerste bocht verlaten we dit wegje echter om rechts een tweede onopvallend wegeltje te nemen dat achter tuinen en bric-à-brac-koterij loopt. Op de Eppegemsesteenweg gaan we links.
> Een eind verder, op de kruising met de Waversebaan (oude Romeinse verbindingsweg), komt GR 128 erbij. Vanaf hier volgen we de witrode tekens van deze GR (rechtdoor).

> Onze wandelroute loopt op de autosnelweg E19 af, we kruisen hem via een tunnel vol graffiti. Of Rubens dit soort eigentijdse schilderkunst zou geapprecieerd hebben is twijfelachtig. Aan de overzijde wandelen we in de Steendreef, een kaarsrechte weg naar het Rubenskasteel - 't Steen - van Elewijt.

> We komen langs het Neerhof (een voormalig pachthof van Het Steen, gebouwd rond 1735). Onderweg kun je ook in de brede graskant lopen tussen de in 1986 geplante krimlinden en langs de rustbanken. De dreef tussen het kasteel en het dorp moest er destijds blijkbaar breed en majestueus uitzien, in de tijd van Rubens bestond ze echter nog niet. 'Zag Rubens het zo?', nee dus.

> De watermolen waarvan sprake passeren we op het einde van de straat maar het is nu een wat te sterk gerestaureerde privé-woning. Daar gaat de straat over in een onverhard pad dat tussen een bosaanplanting loopt. We kruisen de ingesneden en gekanaliseerde Lellebeek en lopen op een T-kuising af met de De Ribaucourtdreef. Deze nemen we naar rechts en even later lopen we over de rechte dreef weer langs de Lellebeek die hier de grens vormt tussen de gemeenten Kampenhout en Steenokkerzeel (Perk).

> Helaas zijn de Perkse woonverkavelingen tot aan de linkerzijde van de dreef opgerukt. Ik fotografeer onderweg nog enkele paddenstoelen, zoals de witte kluifzwam en zwerminktzwammen. Een hele tijd rechtuit tot de Lellebeek een bocht van 90° maakt naar rechts.
> Aan onze linkerzijde een eenzame ijzeren poort van het Perkse kasteel de Ribaucourt. Op het kasteeldomein, dat na 170 jaar Ribaucourt in 2007 eigendom werd van graaf Paul de Lannoy, wordt sinds 2015 het Paradise City-festival georganiseerd rond het begin van de zomervakantie.
> We gaan met de beek mee naar rechts en volgen ze verder door het Hellebos, nu onder de naam Molenbeek.

> Alle beken lijken hier in een gekanaliseerd keurslijf gedwongen. Mooi paadje langs de beekoever. Zo komen we op een samenvloeiing beken waar we links een populierendreef inwandelen die uitkomt op een wijkstraat van Perk, de Breemstraat. Even opletten hier. 10 meter rechts en dadelijk links een nogal onopvallend paadje nemen. Dat grassige paadje loopt tussen de velden en verbreedt wat om op een macadamweg te komen, de Kampenhoutsesteenweg. Een paar honderden meters naar links op deze weg om dan rechts de veldweg 'Hondenbergweg' te nemen (geen naambord). Deze rechte veldweg volgen we een hele tijd.

> Links van ons ligt de kerk van Perk, het mooie dorp waar de beroemde schilder David Teniers de Jonge het grootste deel van zijn leven werkte aan zijn barokke schilderijen. Linksachter zie je ook de torentjes van het zogenaamde Ribaucourtkasteel boven de bomen pieken.
> De Molenweg, een andere veldweg, laten we links liggen om steeds maar rechtdoor te vervolgen, tesamen met het Tenierswandelpad. Helaas moeten we het lawaai van de Tervuursesteenweg er bijnemen, die loopt links parallel met onze wandelroute.

> Net voorbij een paar eenzame eiken draaien we naar rechts, op nog een paar eiken af die hier alle ruimte krijgen om hun takken te spreiden. We volgen deze veldweg nog een eind verder en langs bos, tot we op een betonweg komen, de Hoogstraat, op een plek met de naam 'Vossekot'. 100 meter links en dan scherp rechts een bospad op, nog steeds tesamen met het Tenierswandelpad.

> Even later komen we andere geelrode tekens tegen, ze zijn van Streek-GR Dijleland die al kilometerslang dichtbij Streek-GR Groene Gordel liep maar nu onze wandelroute tot in Elewijt zal vervoegen. Deze plek draagt de naam 'Driebunders'.
> Gewoon rechtdoor op dit kruispunt dus, over een grassige veldweg langs een bosrand waarin veel Amerikaanse eik staat. Op een splitsing van paden nemen we linksvoor, draaien dus even mee met de bosrand en komen zo dadelijk bij een opvallende GR-markering om duidelijk te maken dat we hier rechts de rechte bosdreef nemen.

> Beekbrugje over en in een paar bochten lopen we achter het wijkschooltje 'De Regenboog', waar de Meulekensweg arriveert op de verkeersweg Molenveld. Links, voorbij een bakker (met broodautomaat) en op een 200 meter voor het centrum van Elewijt nemen we op een V-splitsing de Victor Sevranckxstraat, die ons bij de kerk van Elewijt brengt (cafés, broodjeszaak en rechts op paar honderden meters een Delhaize).
> De straat draagt de naam van een kunstenaar die het aangenaam leven vond in Elewijt: Victor Sevranckx (1897 -1965). Hij kwam op late leeftijd in Elewijt wonen en verwierf vooral bekendheid met zijn abstracte kunst van zowel schilderijen, sculpturen als architectuur.

> Wat verder zie je links in de velden een vreemde ronde constructie. Dat is een radiobaken voor vliegtuiggeleiding of in vaktaal een 'VHF Omni-directional Range station (VOR)'. Vliegtuigpiloten kunnen de uitgezonden signalen op de VHF-band (108 - 117.95 Mhz) ontvangen en zo hun route afstemmen. Baken 'Brussels' is niet het enige in België, er zijn er zo 14.

> We draaien naar de Steenhofstraat en gaan er rechts langs de Britse supermarkt Stone Manor. Hier komen Britse expats uit Brusselse hun voedselvooraad aan eigen produkten en merken aanvullen. Aan de linkerzijde en op de hoek met de Bankstraat zien we Het Biesthof, een oud hoevecomplex waarvan het oudste deel (het woonhuis) 17de eeuws is. Het was eeuwenlang ook een pachthoeve in bezit van de kasteelheren, in 1984 werd het verkocht.

> Hier gaan we bij het rond punt niet rechtdoor over de geasfalteerde dreef die langs het kasteeldomein Montenaken van de Prinsen de Merode loopt. Veldmaarschalk Montgomery verbleef nog kort op het domein in 1940 en 1944. We gaan echter links de Bankstraat in (bushalte). We kruisen de Ziptbeek en nemen even later een bospaadje rechts.
> Het Warandebos bestaat uit veel beuk, het levert het bos warme kleuren op in de herfst. Hier en daar springt een eekhoorntje weg. Ook veel lindebomen maar dat heeft wellicht te maken met een oude dreef die naar een kapel loopt. Onderweg zie je ook uitsteeksels van typische rode zandsteen. Op zo'n promontorium is ook de kapel voor OLV van Scherpenheuvel gelegen. Het huidige gebouwtje werd opgetrokken rond 1856 op initiatief van Charles Antoine de Merode maar wellicht stond er al langer een eenvoudiger heiligdom.

> Op ontdekking langs het meest oostelijke deel van Streek-GR Groene Gordel. Ook nu liggen er enkele bospartijen langs ons traject en tussen Moorsel en Kortenberg heuvelt het landschap nogal. Onder de landingsroutes van Zaventem wordt alles echter weer biljartvlak en dat blijft zo als we door het schilderslandschap van Rubens en Teniers verder trekken naar Kampenhout-Berg, Perk, Elewijt en Eppegem. Onderweg ook nu dorpen, abdijen en kastelen waar vele eeuwen Brabantse geschiedenis aan verbonden zijn. Van gebrek aan afwisseling is dus zeker geen sprake.