> Deze vijfde etappe is voor wandelaars die van rust en stilte houden. We trekken door een minder toeristische uithoek van de Famenne, waarin velden, akkers en bossen afwisselen. een flink deel van deze dagtocht op GRP 577 verloopt op het grondgebied van de gemeente Ciney, hoewel we niet door de stad Ciney zelf wandelen. Geen bijzondere bezienswaardigheden onderweg, gewoon een rustig wandeltraject, vaak op hoogte lopend en over veel onverharde of slechts licht verharde paden zonder grote hoogteverschillen. Weinig dorpen langs GRP 577: Pessoux, het gehucht Haid, Haversin en Sinsin, dat is het zowat.

> Verder meedraaien dus naar links met het hoofdpad. We gaan nu een tijd stijgen door het Bois des Cresses. In mei geurt het bos hier zeker naar de vele meiklokjes en nu in juni groeit er veel hengel langs het pad. Een stuk hogerop gaan we aan een T-kruising naar links en we stijgen nog licht verder. De brede bosweg blijven we aan de bosrand rechtdoor volgen en hij wordt nu een met kiezel licht verharde weg. In een dubbele bocht wordt de weg weer geasfalteerd en we lopen tussen hoge akkers nog steeds hogerop.

> We komen op een hoog punt langs onze wandelroute (rond 315 meter) en lopen kort daarna naar de N949. Het is maar een 300 meter tot het gehucht Haid waar we de eerste weg links nemen (richting Haversin) om na 50 meter alweer links de Rue Cor de Prées te nemen. Deze geasfalteerde weg loopt over iets meer dan één kilometer naar spoorlijn 162 Namen - Luxemburg.
> Voor de spoorweg draaien we rechts mee naar het dorp Haversin. Onderweg komen we ook langs een merkwaardige, gesignaleerde overweg, enkel voor wandelaars en fietsers (wordt wellicht binnenkort afgeschaft door Infrabel). Die nemen we niet, rechtdoor tot bij het treinstation van Haversin. Ook nu blijven we langs dezelfde kant van de sporen. Aan de overzijde is wel een winkel (Louis Delhaize), frituur, café, bakker en slager.

> Na deze eikenrij naar rechts, een stukje bos door. Een kleine kilometer verder kom je aan de rand van het bos. Tot 2010 liep GRP 577 dan naar links, richting N4. Dat is niet langer zo. Je loopt nu op dat kruispunt rechtdoor naar het dorpje Pessoux en GRP 577 begint hier een lang nieuw traject, via Haversin helemaal tot Sinsin.

> Heerlijk zachte zonnige herfstkleuren deze morgen met hier en daar vleugjes nevel die over de velden hangen. De knalblauwe hemel belooft een zonnige dag in de Condroz.

> De zon gaat inmiddels stilaan onder, het is dan ook bijna 21u30! Het lawaai van de expresweg N4 Brussel - Luxemburg wordt hoorbaar. Afdalen naar de brug over de N4. Vlak daarvoor is een bushalte voor expresbus 88. Over de brug naar rechts over een asfaltweg. Na 200 meter links, de Rue Nestor Bouillon, een brede macadamweg. Op dit punt komt ook de GRP 577-variant naar Humain er bij. We komen langs enkele oude typische huizen in kalksteen. De macadamweg blijven we nog een tijd volgen tot net voorbij de parochiezaal en voor het oorlogsmonument, zowat het centrum van dit dorp zonder centrum. De zon is nu onder de horizon gezakt, hoogtijd om de camping van Sinsin op te zoeken. Update aug 2018: camping definitief gesloten.
> Samengevat: Toch nog veel asfalt op dit traject maar enkele mooie stukken, vooral het pad naar Sinsin was mooi en de passage langs de vijvers en het bos bij het Bois des Cresses.

Sinsin
> Het langgerekte Sinsin bestond vroeger uit Grande en Petite Sinsin. Grande Sinsin was van het graafschap Luxemburg en Petite Sinsin van het prinsbisdom Luik. Bij de vorming van gemeenten onder het Franse Regime waren beide dorpen even gescheiden maar al in 1814 kregen ze één gemeentelijk statuut. De komst van de N4 als autoweg naar het zuiden zorgde voor enig leven in Grande Sinsin maar sinds de E411 en E25 het verkeer richting zuiden opslorpt, is Sinsin weer wat ingedommeld. Sinsin is op de N4 de poort tot Luxemburg en de Ardennen, maar over de N4 richting Marche passeer je eigenlijk eerst nog door de Famenne.

> De Waalse devisie van Natuur & Bos (DNF) erkent de bijzondere natuurwaarde van dit biotoop. Het duurt nog 7 jaren - oa door tegenstand van jagers - vooraleer Marie-Mouchon kan uitgroeien tot een volwaardig natuurreservaat.
> Onder de meest zeldzame planten die hier voorkomen bevinden zich ondermeer de kleine schorseneer, rietorchis, klavervreter en moerasviooltje. Het reservaat is ook interessant voor de variatie aan libellen, sprinkhanen en vogels. Het belangrijkste onderhoud van Marie-Mouchon bestaat er in dat de open grassige delen niet dicht groeien. Sinds 2005 nemen Schotse Hooglanders het werk van de maaiers over. Zoals je ziet aan de afspanningen langs GRP 577 kan je niet vrij rond lopen hier. Er vinden af en toe gegidste bezoeken plaats.

Verdwenen Vérenne & de Sint-Lambertuskapel
> Ooit was hier in de nabijheid van de grote kapel een kleine nederzetting. De vondst van graven die mogelijk uit de Frankische tijd dateerden, bewijst dat het om een oude vestiging gaat. Meer harde bewijzen uit oude documenten wijzen op het bestaan van een burcht in de middeleeuwen en later een feodaal kasteel. Eigenlijk is het nog maar een eeuw geleden dat Vérenne van de kaart verdween. Tijdens Wereldoorlog I werd alles hier verwoest, mogelijk was Vérenne een te strategische doel omwille van zijn hoge ligging. Na de oorlog werd Vérenne niet meer heropgebouwd.
> De gerestaureerde kapel van Saint-Lambert dateert uit 1700. Het was een bekend pelgrimsoord in de streek, Sint-Lambertus werd aanbeden voor ondermeer tandpijn. De processies en bedevaarten doofden in de periode na WO I stilaan uit. Vandaag biedt een kijkje binnenin een troosteloze aanblik. Ondermeer vandalisme is daarvoor verantwoordelijk. Bij de inwoners van Haversin bestaat echter voldoende wil om de kapel in ere te houden. Sinds een tijdje vindt er jaarlijks weer een misviering plaats, maar dan op het grasterrein rond de kapel. De hele site (waaronder de omringende linden) is sinds 1953 geklasseerd, de kapel zelf is beschermd sinds 1980.

Kasteel Leignon, kalenderkasteel!
> Het heeft iets van het kasteel van Disneyland. Dat is het resultaat van de herbouwingen door de Gentse architect Auguste van Assche in opdracht van de (eveneens Gentse) diplomaat Isidoor Eggermont. Het vroegere kasteel bouwden ze tussen 1895 en 1900 om tot wat je nu ziet.
> Torens, trapgevels en veel vensters werden toegevoegd in een stijl die aansluit bij Vlaamse neorenaissance. Er zou ook heel wat symboliek in verwerkt zijn. 4 torens (4 seizoenen), 12 trappen (12 maanden), 52 kamers (52 weken), 365 ramen (één voor elke dag van het jaar!). Het totale domein beslaat zowat 60 hectaren.

Pessoux
> Opvallend dat de kerk van Pessoux niet in het centrum van het dorp ligt maar eerder op de rand ervan. Pessoux lijkt trouwens niet echt een centrum te hebben, het is eerder een aaneenklontering van oude hoeven, waartussen de voorbije jaren werd verkaveld. Het kerkgebouw is eigenlijk relatief jong. Opgetrokken in 1887 - 1888. De kosten werden toen vooral gedragen door baron de Woot van nabijgelegen Jannée, die hier burgemeester was tijdens de tweede helft van de 19de eeuw. Zoals toen de gewoonte was, werd de kerk gebouwd met een aparte ingang en gescheiden ruimte voor monsieur le baron en zijn familie.

> Het vredige landbouwdorp Pessoux staat echter vooral op de kaart omwille van een vreselijk oorlogsdrama. Een regiment van meer dan 1000 SS-soldaten loopt in de bossen van Jannée (op een paar kilometer van Pessoux) op 27 augustus 1944 in een hinderlaag van een groep van 140 Weerstanders. De verrassing moet kompleet zijn geweest bij de Duitsers want maar liefst 187 SS-ers raken gewond of gedood, terwijl de dodentol bij de Weerstanders slechts 5 soldaten bedraagt. De Duitsers zijn furieus en op wraak uit. Ze vallen de kerk van Pessoux binnen, waar op dat moment de zondagse hoogmis aan de gang is. 42 inwoners van Pessoux worden aangehouden en afgevoerd naar de SS-kampen in Duitsland. Slechts 7 van hen zullen het overleven.

Natuurreservaat Marie-Mouchon
> Dit geklasseerd natuurgebied van de stad Ciney, gelegen op de rand van Condroz en Famenne, omvat vooral oude en natte hooiweiden, naast enkele moerassige oppervlakten en kleinere percelen bos- en struikgewas. Er ontpringen op de hogere delen enkele bronnen waarvan de beken samenvloeien in een grotere beek die de (aangelegde) vijvers buiten het natuurgebied voeden.

> In 1953 kwam het kasteel in eigendom van de NMBS, ten dienste van op rust gestelde werknemers. Sindsdien heeft het kasteel ook een functie voor sociaal toerisme. Verscheidene organisaties organiseerden in een gedeelte van het kasteel oa kampen voor jongeren. Tot vandaag heeft Topvakantie er een manège voor poney- en paardenvakanties.
> Het grootste deel van het kasteel werd echter in 1989 verkocht aan de wat schimmige Belgische zakenman en diplomaat van Assyrische oorsprong, Albert Karaziwan. Behalve CEO van de beveiligingsfirma Simtex heeft Karaziwan ook nogal een sterke poot in de bananenrepubliek Komoren.
> Nog een pikant detail uit de geschiedenis. Rond 1897, in volle bouwperiode van het huidige kasteel, werkte een uitgeweken jonge Franse man op het domein. Zijn naam was Edouard Degrelle. Hij naturaliseerde zich, week uit naar Bouillon waar hij een brouwerij begon en huwde een Belgische. Uit dat huwelijk kwam de beruchte REX-leider Léon Degrelle voort.

> Eeuwenlang werden de gewassen van dit gebied aangewend voor het manueel oogsten van stro en hooi voor vee. Vanaf WO II raakt deze ambachtelijke praktijk in onbruik, temeer daar het gebied te nat is of anders te steil om tractoren toe te laten het werk over te nemen. Stilaan groeit de bovenvallei dicht met struikgewas. Jagers vinden er tot in de jaren '90 hun plezier in om er massa's fazanten in los te laten om ze dan tijdens jachtpartijen weer af te knallen. Een andere bedreiging in die periode zijn de plannen om de vallei helemaal te bebossen met productiedennen. 1997 betekent een keerpunt.

Haversin
> Een dorp dat economisch wat ontwikkelde sinds de aanleg van de spoorlijn van Namen naar Aarlen in 1858. Verder valt er weinig te ontdekken of te vertellen, behalve dat Haversin - zoals vele oude dorpen hier - een feodale geschiedenis heeft van landheren en een kasteel. Dat kasteel werd in 1986 opgekocht door een Antwerpse industrieel, die het restaureerde. Rond het station van Haversin vonden in 2012 trouwens belangrijke werken plaats. De overweg werd er afgeschaft en er kwam een ondertunneling in de plaats.

> Het asfaltstreepje loopt uit het bos naar open veld en komt op een laag punt bij de GR-wegwijzer die de afsplitsing aanduidt tussen GRP 577 en GRP 575. Rechtdoor wandel je naar Ciney (op 2 km) maar GRP 577 - Tour de la Famenne gaat hier rechts dus over een onverharde veldweg.
> We zijn nu 100 km ver over GRP 577 sinds we vertrokken in Marche-en-Famenne. Het pad loopt over een goede veldweg door weidse velden om bij een afgelegen huis (met kruis voor een zekere Bernard) naar rechts te draaien. Op een kruispuntje dan weer naar links en voorbij de imposante kasteelhoeve 'Ferme de Lincia'. Wat verder loop je over een mooie veldweg die aan één kant is afgezoomd met enkele dikke eiken.

> Op dat kruispunt dus rechtdoor en 200 meter verder niet rechtdoor de veldweg op maar rechts draaien tussen akkers over een wat verbrokkelde asfaltweg. We dalen in een vallei, laten onderweg nog een weg rechts liggen en komen beneden op een V-splitsing. We nemen daar de rechtse tak en komen hogerop op de hoofdstraat door Pessoux-dorp.

> Als we weer het Bois de six Frères uit komen en in open veld arriveren, lopen we op een rond bosje af. We passeren dit bosje aan onze rechterkant en negeren ook nu aftakkende veldwegen. Zo komen we op de N949 bij een containerpark. Indien je hier deze etappe wil inkorten kan je eventueel de trein nemen in Chapois (2 km over de vervelende N949).
> We zijn nu 110 km gevorderd over GRP 577 sinds Marche-en-Famenne. GRP 577 gaat links op de N949 en pas 100 meter verder neem je rechts een mooie veldweg. Deze daalt weer op laaggelegen bos af. Beneden gekomen draaien we naar rechts en een mooi grassig pad leidt ons nu langs een reeks van een vijftal privévijvers. De bermen van het pad zijn begroeid met erg gevarieerde planten. Haast een botanische tuin in de lente. We passeren een paar rustbanken. Op het einde botsen we bij een natuurinfobord op een T, niet ver van een waterzuiveringsstation.

> Leignon is bereikbaar per trein vanuit Ciney of Namen. Eindpunt Sinsin heeft geen treinstation maar bij de N4 stopt op weekdagen enkele keren per dag een expresbus naar Namur. Niet op zaterdag en op zondag(avond) slechts één bus. GRP 577 loopt onderweg naar Sinsin ook langs het treinstation van Haversin.
> In Leignon is een bakker, slager, pizzeria/frituur en superette, allen gelegen langs GRP 577 en op de N929, niet ver van het station. Na Leignon zijn er enkel bevoorradingsmogelijkheden of een café bij het station van Haversin (Louis Delhaize, bakker, slager, café, frituur) maar dan ben je al 18 km ver vanuit Leignon. Geen winkels of horeca in Sinsin maar wel een camping in dat dorpje. Camping Le Luxembourg te Sinsin is definitief gesloten.
> Het is mogelijk om deze etappe af te leggen via het variant traject dat langs het parkdomein van Chevetogne loopt. Zowel het hoofdtraject als het variant traject zijn grotendeels nieuwe toevoegingen aan GRP 577 sinds 2009. Het oude traject tussen Pessoux en Sinsin via Scy werd er uitgeknipt, oa omwille van een gevaarlijke kruising met de N4-autoweg.
> We wandelden dit deel van van GRP 577 zowel in de herfst als in de lente, wat je ook op de foto's ziet.

> Op de rand van een parkje met twee rustbanken links en langs een groot wegkruis voor een zekere Marie Renard. De tekst leest als volgt: 'A la mémoire de Marie Renard congréganiste de Leignon étranglée dans ce bois le 15 juin 1851 à l'âge de 19 ans / Elle aime mieux mourir que de perdre sa chasteté / RIP'. De vrome vrouw van amper 19 uit Leignon werd hier dus op 15 juni 1851 gewurgd (bij een poging tot verkrachting?).

> We nemen de smalle hoofdstraat van Pessoux naar rechts en volgen deze in een paar bochten langs ondermeer een grote oude hoeve. Op een splitsing nemen we linksvoor een kleinere asfaltweg (Rue de la Fontaine) langs wat eenvoudige huizen en zo klimmen we Pessoux alweer uit.
> Bij een bron in deze Rue de la Fontaine is een rustbank. We stijgen nog even stevig verder tot op een T-kruising. Daar naar links tot bij de N938. Rechts en een paar honderd meter verder, bij de kruising met de weg naar Ciney, verlaten we de N938. Links daar over een kleinere weg die na enkele honderden meters overgaat in een steenslagweg. We dalen zacht naar en door het Bois des six Frères.

> Steeds rechtdoor op kruisingen over de vrij brede bosweg. Kort voor de spoorlijn 162 Namen - Luxemburg draaien we even naar rechts om via een betonnen overspanning uit 2009 de spoorlijn over te steken. Daarna onmiddellijk rechts over de hoofdbosweg, die langzaam wegloopt van de spoorlijn. Een mooi bospad, dat bij nat weer plaatselijk behoorlijk modderig kan zijn. Ook dit pad volgen we langere tijd rechtdoor.

> GRP 577 kruist in Leignon de spoorweg bij het stationnetje en volgt even de N94 richting Ciney over 70 meter. Rechts naar het dorpscentrum van Leignon en bij het gemeenteplein links en langs de kerk. In Leignon zijn we eigenlijk in de Condroz en dat zie je ook aan de bouwstijl van enkele imposante voormalige hoeven in het dorp. Meest opvallend is echter het disney-achtige kasteel.

> Nog een 100 meter verder gaan we rechts een wegje op van verbrokkeld asfalt. We komen aan de bosrand bij een wildhek. Voobij dat hek wandelen we over een grassig steenslagpad. Percelen dennen en een op het eerste zicht nogal onbeheerd bos passeren de revue.
> We zijn nu 120 km ver op GRP 577 sinds we vertrokken uit Marche-en-Famenne. Verderop wordt het pad smaller en grassiger. We dalen en stijgen licht maar blijven steeds rechtuit lopen. Uiteindelijk komen we aan de bosrand bij een klein poortje. Daar gaan we door en een graspad met links mooie zichten (als maïs niet te hard is opgeschoten), begeleidt ons verder naar Sinsin.

> We lopen Haversin alweer uit en net voor de grote asfaltweg een bocht naar rechts maakt, nemen we bij een kruisbeeld uit kunstcement een kleinere asfaltweg. Die loopt stijgend door een bosje en we negeren zijpaden onderweg tot we op het hoogste punt tussen een rij dennen op een kruispunt komen. We gaan hier links op een asfaltwegje dat is afgelijnd met jonge lindenbomen. Vanaf nu, tot in Sinsin, volgt GRP 577 een noordoostelijke richting. Het uitzicht vanaf dit panoramisch wegje is weids. Rechts spreidt de Famenne zich bijzonder ver uit.
> We komen bij een oude spoorwegbrug over de lijn Brussel - Aarlen en gaan dadelijk daarna rechts om nu een steenslagweg te volgen. Meer mooie vergezichten langs dit pad. Langs een veldje voor miniatuurvliegtuigjes en we blijven maar rechtdoor lopen, aftakkende wegen naar links negerend. De hoge weg (rond 330 meter hoogte) is inmiddels weer geasfalteerd geworden. Op een T-kruising een heel eind verder, gaan we links. Langs de Sint-Lambertuskapel te Vérenne.

> Bij het infobord over het natuurreservaat gaan we links tussen twee vijvers en dadelijk rechts aan de overkant. We wandelen nu over een pad dat tussen het gevarieerde bos en het natuurreservaat Marie Mouchon loopt. Het lustige gefluit van vogels hier is een haast oorverdovend concert. We komen langs een kruising van twee beken ter hoogte van de plaats waar we kort daarna wegdraaien van het natuurreservaat.
> Het pad draait iets verder naar links rond een beboste heuvel. In die bocht vertrekt een variant traject van GRP 577. Dit is het variant traject dat we eerder zagen kort voor we bij de linde van Ronvaux kwamen. Ook ditmaal blijf ik op de hoofdroute.