Startpagina
> Wandelen > GRP 577
> Deze etappe loopt bijna volledig over een sinds 2009 nieuw deel van GRP 577 - Tour de la Famenne. Wat vooral zal bijblijven van deze dagwandeling zijn de vele verre zichten over de Famenne en de rand van de Ardennen. We pakken met de intieme, beboste beekvallei van de Wimbe zelfs een bergachtig stukje Ardennen mee in de meest zuidelijke uithoek van GRP 577. Enkele stille karakterdorpjes liggen op de route vandaag: Froidlieu, Froidfontaine, Vonêche een ook Sohier, dat als een van de mooiste dorpen van Wallonië wordt beschouwd.
> Net zoals in Froidfontaine zijn er ook in Vonêche geen faciliteiten zoals winkels of cafés. We komen langs een oude dorpswasplaats. Op het kruispunt gaan we rechtdoor de macadamweg op. Langs meer oude vakwerkhuizen, waarvan er opvallend veel zijn overgebleven in Vonêche, sommigen zijn gerestaureerd, anderen verkeren in sterk verval.
> Langs nog een oude open wasplaats om kort daarna rechts de Rue de la Verrerie te nemen. Niet voor lang want op de eerste splitsing nemen we links een andere straat. Deze loopt naar de spoorlijn Dinant-Bertrix. Vlak voor de spoorbrug gaan we rechts een wegje op. Het wordt een graspad dat wat kan overgroeid zijn en steeds ongeveer parallel blijft lopen met de spoorlijn aan de linkerkant. Het wegje slingert wat om ten slotte naar een volgende brug over de spoorlijn te lopen, bij een GSM-mast. Hier steken we wel de spoorweg over.
> Langs nog een oude open wasplaats om kort daarna rechts de Rue de la Verrerie te nemen. Niet voor lang want op de eerste splitsing nemen we links een andere straat. Deze loopt naar de spoorlijn Dinant-Bertrix. Vlak voor de spoorbrug gaan we rechts een wegje op. Het wordt een graspad dat wat kan overgroeid zijn en steeds ongeveer parallel blijft lopen met de spoorlijn aan de linkerkant. Het wegje slingert wat om ten slotte naar een volgende brug over de spoorlijn te lopen, bij een GSM-mast. Hier steken we wel de spoorweg over.
> Voor ons zien we GRP 577 een paar kilometers voor ons een lange helling oplopen. Het beeld komt je misschien herkenbaar over, jawel, dit is het plaatje op de cover van de topogids. We dalen een tijd over het steenslagpad om op den duur kort een beboste donkere beekvallei te kruisen. Er ligt een voetbrugje of bij laag water kan je gewoon de stapstenen in de beek gebruiken om de Ruisseau de Tanville over te steken.
> We zijn nu 60 km gevorderd over GRP 577 sinds Marche-en-Famenne. Nu volgt een lange, uitgespreide stijging over de steenslagweg tot we helemaal boven op het landbouwplateau komen bij een tussen bomen verstopt calvariekruis.
> Bij deze wegsplitsing staat een uitstekend geplaatste rustbank onder een eik, waar je even van de panorama's en de stilte in deze wel erg rustige omgeving kan genieten. Op dit punt kiezen we de veldweg links, die grassig wordt en hier en daar kan overgroeid zijn.
> Bij deze wegsplitsing staat een uitstekend geplaatste rustbank onder een eik, waar je even van de panorama's en de stilte in deze wel erg rustige omgeving kan genieten. Op dit punt kiezen we de veldweg links, die grassig wordt en hier en daar kan overgroeid zijn.
> We blijven nu langs de muur verder gaan over grasland tot een volgend draaihekje. Verder rechtdoor tot in de hoek van de weide bij prikkeldraad. Hier gaan we wel rechts om 10 meter verder de weide links te verlaten door nog een derde draaihekje, ditmaal geverfd in witrode GR-kleuren! Een smal publiek graspaadje overspant een nat beekvalleitje. Hier zag ik voor eerst een 'grote vos' (vlinder) maar ik kon hem helaas niet fotograferen. Nog nooit eerder gezien, echt wel zeldzaam.
> We stijgen wat door bos over een stenig breed graspad. Voorbij een water- of gaspompstation (?) komen we op een droog plateau van grassen en een interessante variëteit aan wilde planten en vele vlinders. Hier volop dambordjes gefotografeerd en ditmaal kon ik wel een foto nemen van een grote vos.
> We stijgen wat door bos over een stenig breed graspad. Voorbij een water- of gaspompstation (?) komen we op een droog plateau van grassen en een interessante variëteit aan wilde planten en vele vlinders. Hier volop dambordjes gefotografeerd en ditmaal kon ik wel een foto nemen van een grote vos.
> We volgen de steenslagweg tot het einde en gaan dan mee naar links op een asfaltweg. Een paar 100 meter verder mee draaien naar links bij een kleine rotsige weide. Bij een volgende bocht verlaten we de asfaltweg om rechtdoor (rechts) al dadelijk op een V-splitsing te komen.
> Om naar Beauraing te wandelen (ligt op een dikke kilometer) wandel je niet de veldweg op maar blijf je de asfaltweg volgen.
> Om naar Beauraing te wandelen (ligt op een dikke kilometer) wandel je niet de veldweg op maar blijf je de asfaltweg volgen.
> Het is weer een oud mooi pad met een zeer gevarieerde bermbegroeiing zoals wilde kerselaars. Hij versmalt wat en verbreedt weer om even daarna op de splitsing van GRP 577 met GR 126 te komen. Ons wandeltraject zal over de volgende 21 km tesamen lopen met deze GR 126 (Brussel - Membre-sur-Semois).
> We dalen nog even verder en kruisen een weg om 60 meter daarna een steenslagweg te nemen die al snel een privéweg blijkt te zijn. Het 'publiek pad' lijkt officieel parallel te lopen over een breedte van 1,2 meter. In de praktijk volg je echter de privéweg.
> We dalen nog even verder en kruisen een weg om 60 meter daarna een steenslagweg te nemen die al snel een privéweg blijkt te zijn. Het 'publiek pad' lijkt officieel parallel te lopen over een breedte van 1,2 meter. In de praktijk volg je echter de privéweg.
> In de donkere dennenaanplant aan onze rechterzijde komen we langs een monument voor een neergestort (zogenaamd) 'vliegend fort'. Het gaat over een zware bommenwerper Boeing B17, die hier neerstortte in de nacht van 10 op 11 augustus 1943.
> Kort voor de toegangspoort van het privédomein draai je niet mee naar rechts maar blijf je rechtdoor 'sentier 32' volgen. Een bord vertelt dat ons wandelpad (Ry des Aulnes), ook een oude pelgrimsweg is die tussen Givet en bedevaartsoord Saint-Hubert liep. Deze weg is minstens 1000 jaar oud, mogelijk zelfs galloromeins. Givet - Fromelenne - Javingue - Pondrôme - Froidlieu - Wellin - Chanly - Les Battys - Mirwart - Parfond Ry - Arville - Lorcy - St-Hubert. We lopen langs een hoge domeinmuur en gaan dan door een draaihekje.
> Kort voor de toegangspoort van het privédomein draai je niet mee naar rechts maar blijf je rechtdoor 'sentier 32' volgen. Een bord vertelt dat ons wandelpad (Ry des Aulnes), ook een oude pelgrimsweg is die tussen Givet en bedevaartsoord Saint-Hubert liep. Deze weg is minstens 1000 jaar oud, mogelijk zelfs galloromeins. Givet - Fromelenne - Javingue - Pondrôme - Froidlieu - Wellin - Chanly - Les Battys - Mirwart - Parfond Ry - Arville - Lorcy - St-Hubert. We lopen langs een hoge domeinmuur en gaan dan door een draaihekje.
> Op mijn rechterkant passeer ik een plekje waar ik later nog vrij heb gekampeerd toen ik GR 129 - Dwars door België - volgde. We lopen trouwens nog steeds te samen met die GR 129, voor heel even nog. Na slechts 250 meter bosrand draaien we naar rechts weer het bos in. Ook hier veel wilde akelei in de lente. De blauwe bloemen van deze plant zijn prachtig.
> We zijn nu 40 km gevorderd over GRP 577 sinds Marche-en-Famenne. Midden in het bos komen we enkele minuten later op een kruispunt van GR-paden. Hier verlaten we weer GR 129, die naar rechts gaat, richting Lavaux-Ste-Anne. Zelf gaan we over GRP 577 naar links, richting Froidlieu.
> Na de afsplitising van GR 129 komen we al snel bij een bosrand. We lopen rechtuit tussen de bosrand en een wel zeer lang uitgerekte landbouwstrook, hier en daar ingezaaid met maïs of bieten 's zomers. Veel kans dat je in deze zeer rustige en halfopen omgeving een hert kan zien of een een vos. Het prettige, rechte pad, dat parallel loopt met de grens tussen de provincies Namen (noorden) en Luxemburg (zuiden), bereikt na iets meer dan 1 km een asfaltweggetje.
> Na de afsplitising van GR 129 komen we al snel bij een bosrand. We lopen rechtuit tussen de bosrand en een wel zeer lang uitgerekte landbouwstrook, hier en daar ingezaaid met maïs of bieten 's zomers. Veel kans dat je in deze zeer rustige en halfopen omgeving een hert kan zien of een een vos. Het prettige, rechte pad, dat parallel loopt met de grens tussen de provincies Namen (noorden) en Luxemburg (zuiden), bereikt na iets meer dan 1 km een asfaltweggetje.
> In Wellin pikken we GRP 577 op bij het roze gekalkte burgerhuis uit 1734, het Maison Demblon, gelegen op 150 meter van het dorpsplein van Wellin. Komende van GRP 577 uit Chanly gaan we tegenover dat Maison Demblon dus rechts. Na 50 meter links (Les Hayettes) en na 130 meter rechts (wegwijzer naar La Marlière). Dit asfaltwegje daalt aanvankelijk nog even om het valleitje van de beek Ruisseau d'Ave over te steken. Daarna stijgen we draaiend naar een bosrand, helaas is dat bos verkaveld.
> Dit is de wijk La Marlière. Je hebt van hier een mooi uitzicht over de oude woonkern van Wellin. Links is het zicht heel wat minder met nogal protserige villas.
> Dit pad door struikgewas wordt haast enkel nog gebruikt door de occasionele GRP 577-wandelaar en af en toe kan het 's zomers wat overgroeid zijn met braamstruiken. Op het einde loop je nog dwars over een weide om bij twee hangars op een asfaltwegje te komen.
> Op die plek takt naar rechts een variant traject van GRP 577 af (tot 2009 was dat de hoofdroute) dat over een kleine 7 km weer aansluit op het hoofdtraject ten zuiden van Beauraing. Maar we gaan dus naar links om het wel erg rustige dorpje Froidlieu te bereiken.
> Op die plek takt naar rechts een variant traject van GRP 577 af (tot 2009 was dat de hoofdroute) dat over een kleine 7 km weer aansluit op het hoofdtraject ten zuiden van Beauraing. Maar we gaan dus naar links om het wel erg rustige dorpje Froidlieu te bereiken.
Vonêche
> Vonêche heeft een feodale geschiedenis vergelijkbaar met andere Famennedorpen. Een kleine nederzetting van enkele tientallen huizen. Kristal zou Vonêche echter op de Europese kaart zetten.
> Het begon met een zekere advocaat Mathys, die onder het Oostenrijkse bewind een octrooi verkreeg voor een 'Verrerie Impériale et Royale' (een keizerlijke en koninklijke glasblazerij). Hij laat de uitbating over aan een gespecialiseerde glasfabrikant uit Monthermé, Gaspard Andrès.
> Vonêche heeft een feodale geschiedenis vergelijkbaar met andere Famennedorpen. Een kleine nederzetting van enkele tientallen huizen. Kristal zou Vonêche echter op de Europese kaart zetten.
> Het begon met een zekere advocaat Mathys, die onder het Oostenrijkse bewind een octrooi verkreeg voor een 'Verrerie Impériale et Royale' (een keizerlijke en koninklijke glasblazerij). Hij laat de uitbating over aan een gespecialiseerde glasfabrikant uit Monthermé, Gaspard Andrès.
>
Alles komt in een ongelooflijke stroomversnelling een paar decennia later, als onder de Franse bezetting van Napoleon de industrieel Aimé-Gabriel d'Artigues (1773-1848) de glasmakerij van Vonêche koopt om ze om te tunen van failliete glasfabriek tot de belangrijkste kristalfabriek van het Europese vasteland! Er werken in de volgende jaren tot 600 gespecialiseerde arbeiders.
> In 1811-1812 laat Aimé-Gabriel d'Artigues ook een kasteel optrekken te Vonêche. Hij omringde het met een park van exotische bomen. Het kasteel staat er nog steeds.
> In 1811-1812 laat Aimé-Gabriel d'Artigues ook een kasteel optrekken te Vonêche. Hij omringde het met een park van exotische bomen. Het kasteel staat er nog steeds.
>
Alweer machtsverschuiving in Europa in 1815. Nederlandse bezetting ditmaal en de glasmakerij verliest hierdoor zijn cruciale Franse markt. Industrieel Aimé-Gabriel d'Artigues koopt een glasmakerij in Baccarat (Frans Lotharingen), herdoopt ze daar tot de nieuwe 'verrerie de Vonêche' en zet er zijn kristalfabriek voort. Zware investeringen brengen d'Artigues later echter in problemen.
> De Belgische onafhankelijkheid in 1830 betekende het einde voor de fabriek van Vonêche. Enkele van de belangrijkste medewerkers hadden inmiddels Vonêche verlaten en startten de kristallerie van Val-Saint-Lambert (bij Luik) op, tientallen gespecialiseerde arbeiders volgden in hun zog. En zo sliep Vonêche lang geleden weer in tot boerendorp. Hier lag nochtans de kiem van de later wereldvermaarde kristalprodukten van Val-Saint-Lambert en Baccarat.
> De Belgische onafhankelijkheid in 1830 betekende het einde voor de fabriek van Vonêche. Enkele van de belangrijkste medewerkers hadden inmiddels Vonêche verlaten en startten de kristallerie van Val-Saint-Lambert (bij Luik) op, tientallen gespecialiseerde arbeiders volgden in hun zog. En zo sliep Vonêche lang geleden weer in tot boerendorp. Hier lag nochtans de kiem van de later wereldvermaarde kristalprodukten van Val-Saint-Lambert en Baccarat.
Froidfontaine
> De betekenis van de dorpsnaam moet je niet ver zoeken. GRP 577 passeert niet ver van de kerk langs de oude dorpsbron, tevens wasplaats (op je linkerzijde). Daarboven is later een wat bizarre constructie gebouwd die een Mariagrot moet voorstellen.
> De betekenis van de dorpsnaam moet je niet ver zoeken. GRP 577 passeert niet ver van de kerk langs de oude dorpsbron, tevens wasplaats (op je linkerzijde). Daarboven is later een wat bizarre constructie gebouwd die een Mariagrot moet voorstellen.
> Het dorpje telt nog een paar gerestaureerde vakwerkhuizen maar de oudere huizen zijn toch vooral met kalksteen gebouwd. De passage van het riviertje Wimbe zorgde voor enige ambachtelijke nijverheid in de vallei ten oosten van het dorp, watermolens op de Wimbe zorgden immers voor drijfkracht. Verder was er vooral veel houtbouw in het verleden.
Froidlieu
> Wandel even tot bij de kerk van Froidlieu. In de korte dorpsstraat liggen oude hoeven die vandaag Froidlieu het uitzicht geven van een vrij harmonisch, typisch Famennedorp. Froidlieu is eind 18de eeuw wel even een zelfstandige gemeente geweest maar het dorp wat te klein voor een eigen beleid en werd al in de 19de eeuw bij Sohier gevoegd. Vandaag ligt het in de gemeente Wellin.
> Wandel even tot bij de kerk van Froidlieu. In de korte dorpsstraat liggen oude hoeven die vandaag Froidlieu het uitzicht geven van een vrij harmonisch, typisch Famennedorp. Froidlieu is eind 18de eeuw wel even een zelfstandige gemeente geweest maar het dorp wat te klein voor een eigen beleid en werd al in de 19de eeuw bij Sohier gevoegd. Vandaag ligt het in de gemeente Wellin.
> Zoals nogal wat dorpen in Condroz, Famenne en Ardennen had Froidlieu sterk te lijden onder de 17de eeuwse oorlogen en rondtrekkende plunderende legers. In die mate zelfs dat dat het dorp rond 1640 een spookdorp werd, helemaal verlaten voor een tiental jaren. Nogal wat dorpen verdwenen helemaal van de kaart in die periode maar Froidlieu werd toch heropgebouwd. De nieuwe kerk werd gebouwd op enkele honderden meters van de oude kerkruïne.
> De huidige St Barthélémykerk is van 1767. Het meeste meubilair van de kerk dateert ook nog uit die periode met uitzondering van een 16de eeuwse doopvont. Helaas is de kerk zowat permanent gesloten. Het gebouw schuin tegenover de kerk is de oude pastorij, opgetrokken in dezelfde periode waarin de kerk werd gebouwd.
> Hoewel Froidlieu altijd klein is gebleven moet het een erg oude nederzetting zijn. Er vonden af en toe opgravingen plaats in de omgeving van de funderingen van de oude kerk. In 1884 werd zelfs bij toeval een merovingisch kerkhof ontdekt maar ook enkele jaren geleden vond er nog archeologisch onderzoek plaats.
> Hoewel Froidlieu altijd klein is gebleven moet het een erg oude nederzetting zijn. Er vonden af en toe opgravingen plaats in de omgeving van de funderingen van de oude kerk. In 1884 werd zelfs bij toeval een merovingisch kerkhof ontdekt maar ook enkele jaren geleden vond er nog archeologisch onderzoek plaats.
> Naar links op deze asfaltweg en nu even opletten. Je neemt niet na 50 meter het mooie graspad rechts maar wandelt nog een 100 meter verder waar je naar rechts een onduidelijker pad neemt tussen het struikgewas.
> Vanaf Froidlieu wandelen we de volgende 25 km en dus tot het einde van deze etappe, over een volledig nieuw stuk GRP 577 sinds 2009. Het is ook het meest zuidoostelijk deel van GRP 577.
> Van het compacte oude centrum van boerendorp Froidlieu wandel je naar de N40. Onderweg staat een rustbank onder een boom. De N40 over bij een nieuwe verkaveling van Froidlieu en de redelijk rustige asfaltweg aan de overzijde volgen we nu over zowat 1 km. Voor een bocht met een vangrail moet je naar links een stenige veldweg op. Dit rustige pad volgen we een hele tijd, tot we rechts het hoog gelegen kerkhof van Lomprez naderen. Voor het kerkhof rechts en nog voor we een asfaltweg bereiken nogmaals rechts over een andere stenige veldweg.
> Van het compacte oude centrum van boerendorp Froidlieu wandel je naar de N40. Onderweg staat een rustbank onder een boom. De N40 over bij een nieuwe verkaveling van Froidlieu en de redelijk rustige asfaltweg aan de overzijde volgen we nu over zowat 1 km. Voor een bocht met een vangrail moet je naar links een stenige veldweg op. Dit rustige pad volgen we een hele tijd, tot we rechts het hoog gelegen kerkhof van Lomprez naderen. Voor het kerkhof rechts en nog voor we een asfaltweg bereiken nogmaals rechts over een andere stenige veldweg.
> GRP 577 - Tour de la Famenne - loopt dus niet door het dorpje Lomprez. Ik ben toch nog even afgezakt tot het centrum. Er zouden in dit stokoude straatdorpje nog resten van oude stadswallen zijn maar die heb ik niet gezien.
> Onderweg over het pad, dat weer wegloopt van Lomprez, hebben we panoramische zichten waaruit verscheidene kerktorens pieken. We wandelen over dit pad in oost-westrichting door de Famenne. Dat betekent meestal uitgespreide hoogteverschillen, aangezien de Famenneheuvels van zachte schist geologisch sterk in oost-westrichting zijn geprofileerd. Anders is het als we straks voorbij Vonêche zuid-noord gaan lopen en er veel meer 'jojo-wandelen' aan te pas komt.
> Onderweg over het pad, dat weer wegloopt van Lomprez, hebben we panoramische zichten waaruit verscheidene kerktorens pieken. We wandelen over dit pad in oost-westrichting door de Famenne. Dat betekent meestal uitgespreide hoogteverschillen, aangezien de Famenneheuvels van zachte schist geologisch sterk in oost-westrichting zijn geprofileerd. Anders is het als we straks voorbij Vonêche zuid-noord gaan lopen en er veel meer 'jojo-wandelen' aan te pas komt.
> We stijgen nu dus licht over een heuvelrug tot een T-kruising met een andere veldweg. Daar gaan we naar links, richting het gehucht Barzin. Rechtsvoor zien we al de kerk van het volgende dorp liggen, Sohier. De stenige oude veldweg is 's zomers afgelijnd met wouw en komt op asfalt en langs een oude waterput. Rechts en even later op een kruispunt gaan we rechts en bijna dadelijk nogmaals rechts, een steenslagweg op.
> 80 meter verder even opletten om een stijgend paadje niet te missen. Het brengt ons snel bij de Kapel voor OLV van Zeven Smarten, een neogotische kapel, omringd met goed onderhouden bloemenperkjes, kleinbladige lindes en een rustbankje.
> We wandelen verder over de mooie grassige kapeldreef van linden. Linksvoor zien we de kerk van Sohier liggen. Onderweg fotografeer ik voor het eerst een dambordvlindertje. In de Gaume had ik deze kalkgrondminnende vlinder wel eerder gezien, vrij massaal zelfs, maar ik kon hem nooit goed fotograferen. Het dambordje is een vlinder die relatief laat zijn verschijning maakt in vlinderlandschap, rond half juni en hij is maar een maand of twee aktief.
> 80 meter verder even opletten om een stijgend paadje niet te missen. Het brengt ons snel bij de Kapel voor OLV van Zeven Smarten, een neogotische kapel, omringd met goed onderhouden bloemenperkjes, kleinbladige lindes en een rustbankje.
> We wandelen verder over de mooie grassige kapeldreef van linden. Linksvoor zien we de kerk van Sohier liggen. Onderweg fotografeer ik voor het eerst een dambordvlindertje. In de Gaume had ik deze kalkgrondminnende vlinder wel eerder gezien, vrij massaal zelfs, maar ik kon hem nooit goed fotograferen. Het dambordje is een vlinder die relatief laat zijn verschijning maakt in vlinderlandschap, rond half juni en hij is maar een maand of twee aktief.
> Weer op de geasfalteerde verbindingsweg draaien we even later niet naar links naar het centrum maar lopen we rechtdoor om langs een kapel mee te draaien naar links over de weg die door de beboste rand van het kasteeldomein van Sohier loopt. GRP 577 laat dus het centrum van dit bebloemde dorp links liggen, Sohier staat trouwens op de lijst van mooise Waalse dorpen. Even later, net voor je wegdraait van het centrum, heb je toch de mogelijkheid om GRP 577 even te verlaten en door het centrum van Sohier te wandelen.
> Eindpunt Beauraing ligt niet rechtstreeks langs GRP 577, het centrum ligt op een dikke kilometer en het treinstation op een kleine 2 kilometer. Beginpunt Wellin is vooral goed ontsloten met TEC-bus 29, die ook de stations van Grupont en vooral Jemelle bedient. Deze bus rijdt elke dag en passeert ook door Han-sur-Lesse. Ook tussen Wellin en Beauraing rijdt een TEC-bus, nr 26. Deze passeert ook door Froidlieu, Lomprez en Sohier maar rijdt niet tijdens het weekend. Vonêche en Froidfontaine liggen korter bij Beauraing en liggen op de buslijn tussen Beauraing en Gedinne, helaas echter geen weekendverkeer. Wil je niet te voet Beauraing inwandelen op het einde, wandel dan eventueel nog 800 meter verder op GRP 577, tot de kruising met de N40 waar een halte is voor bussen naar Beauraing en het treinstation.
> Je moet voor al die rust en stilte op deze etappe wat over hebben: Er is geen horeca onderweg, enkel op beginpunt Wellin (slager, bakker, krantenwinkel, café) en in het grotere Beauraing natuurlijk, als je afwijkt van de wandelroute.
> Het is mogelijk om dit meest zuidelijke stuk en bijna deze hele etappe van GRP 577 te skippen door gebruik te maken van de gemarkeerde kortsluitroute tussen Froidlieu en Eclaye via Revogne. Die directe verbinding is minder dan 7 km lang. Zie je niet op tegen wat meer afstand dan zou je zelfs het hoofdtraject van GRP 577 en de verbindingsroute kunnen combineren tot een lange luswandeling van 32 km.
> Je moet voor al die rust en stilte op deze etappe wat over hebben: Er is geen horeca onderweg, enkel op beginpunt Wellin (slager, bakker, krantenwinkel, café) en in het grotere Beauraing natuurlijk, als je afwijkt van de wandelroute.
> Het is mogelijk om dit meest zuidelijke stuk en bijna deze hele etappe van GRP 577 te skippen door gebruik te maken van de gemarkeerde kortsluitroute tussen Froidlieu en Eclaye via Revogne. Die directe verbinding is minder dan 7 km lang. Zie je niet op tegen wat meer afstand dan zou je zelfs het hoofdtraject van GRP 577 en de verbindingsroute kunnen combineren tot een lange luswandeling van 32 km.
> Het traject van GRP 577 was vanaf hier tussen 2005 en 2011 nogal een wirwar met een variant traject, een omleiding, een verbinding enz. Vanaf 2012 is alles weer veel duidelijker. Eén en ander had te maken met de sterke uitbreiding van een steengroeve verder langs het nu vervallen traject van GRP 577. Maar laten we de dingen niet weer compliceren.
> Kort na het uitzichtpunt van La Marlière draai je bij een postbus links een wijkstraat op en waar deze verder draait naar links ga je rechtuit een bospad op. Dat pad kan op plaatsen redelijk dicht begroeid zijn met in de late lente hier en daar wilde akelei.
> Over bijna één kilometer loop je door het bos, dicht bij de bosrand en het landbouwplateau. Bij de eerste gelegenheid die zich aanbiedt, neem je een met steenslag verharde veldweg naar recht. Je daalt licht door de velden en akkers naar een volgende bosrand waar je weer links gaat kort nadat de weg even gebetonneerd was geworden. Zo hebben we haast ongemerkt een steengroeve met een lengte van meer dan 1 km vermeden.
> Over bijna één kilometer loop je door het bos, dicht bij de bosrand en het landbouwplateau. Bij de eerste gelegenheid die zich aanbiedt, neem je een met steenslag verharde veldweg naar recht. Je daalt licht door de velden en akkers naar een volgende bosrand waar je weer links gaat kort nadat de weg even gebetonneerd was geworden. Zo hebben we haast ongemerkt een steengroeve met een lengte van meer dan 1 km vermeden.
> De GRP 577 kan eigenlijk evengoed dwars door Sohier lopen. Op het kruispunt bij een garage gaan we rechtdoor over de hoofdweg, richting 'point de vue'. De brede betonweg stijgt licht en we wandelen langs een in 2010 heraangelegd moeras met een gevarieerde plantengroei en een paar rustbanken. Hier niet mee naar links draaien maar rechtdoor (rechts). Nog eens 50 meter verder rechts een asfaltweg op die we volgen tot bij een tweede veldweg aan onze rechterkant. Hier rechts.
Sohier, een van de mooiste dorpen van Wallonië.
> Het kasteeldorpje Sohier heeft een geschiedenis die vergelijkbaar is met de meeste andere Famennedorpen. Ook hier had de dorpsbevolking erg te lijden in de woelige 17de eeuw onder de rondtrekkende en plunderende legers en bendes. In die mate dat het dorp half de 17de eeuw bijna geheel was uitgestorven op een paar enkelingen na.
> Ongetwijfeld drukte de kasteelheer zijn stempel op het bestuur van het dorp en met name de familie de Ghenart die het domein enkele eeuwen lang bezat, tot de Franse Revolutie. De oudste geschiedenis van het dorp gaat verloren in de tijd maar het huidige 16de - 17de eeuwse kasteel is wel gebouwd op veel oudere fundamenten. Het kasteel is nog steeds privé-bezit en helaas niet te bezoeken.
> Het kasteeldorpje Sohier heeft een geschiedenis die vergelijkbaar is met de meeste andere Famennedorpen. Ook hier had de dorpsbevolking erg te lijden in de woelige 17de eeuw onder de rondtrekkende en plunderende legers en bendes. In die mate dat het dorp half de 17de eeuw bijna geheel was uitgestorven op een paar enkelingen na.
> Ongetwijfeld drukte de kasteelheer zijn stempel op het bestuur van het dorp en met name de familie de Ghenart die het domein enkele eeuwen lang bezat, tot de Franse Revolutie. De oudste geschiedenis van het dorp gaat verloren in de tijd maar het huidige 16de - 17de eeuwse kasteel is wel gebouwd op veel oudere fundamenten. Het kasteel is nog steeds privé-bezit en helaas niet te bezoeken.
> Verder heeft Sohier eigenlijk geen enkel geklasseerd gebouw en toch staat dit Famennedorpje sinds 1996 op de lijst van 24 mooiste dorpen van Wallonië. Vooral de typische woningbouw van een Famennedorp (straatwoningen in kalksteen, vakwerk en met leien daken), aangevuld met onderhouden klein patrimonium (zoals de kapel OLV van Zeven Smarten, die we passeerden) geven de doorslag. Om op die lijst te staan is echter meer nodig. De inwoners moeten uiteraard extra zorg dragen voor hun dorp en er moeten jaarlijks allerlei aktiviteiten worden georganiseerd die het levendige karakter versterken.
> Opvallend in Sohier is ook de massale bebloeming in en rond het dorpje. Het verzacht zondermeer de grijze kalksteengevels. De man die daar achter zit is Michel Detry, een gepensionneerde bloemenkweker. Vooral de geranium is blijkbaar populair, in die mate dat zelfs het bushokje van Sohier er aan moet geloven...
> We dalen niet langs de kerk van Froidfontaine maar gaan nog 50 meter rechtdoor, dan links bij een huis met notelaar en de eerste straat rechts , Rue de la Station. Deze volgen voorbij een Sint-Jozefsbeeld tot bij een grote poort die een bostoegang vormt.
> Voor die poort nemen we het meest rechtse pad, langs de bosrand. Dit graspad kan overgroeid zijn en loopt verderop tussen en onder dichte hagen. Verder door 'de brousse' tot op een meer open plek met links nog een bospoort. Op die plaats nemen we rechts een vrij recht, breed pad dat op een oude steenweg lijkt. Deze loopt naar een macadamweg. Links en dalen tot de N95. Daar naar rechts tot in Vonêche. Na 300 meer op de N95 gaan we kort voor een bushalte de asfaltweg links op. We komen langs een voormalige dorpsschool (rechts) en de kerk (links).
> Voor die poort nemen we het meest rechtse pad, langs de bosrand. Dit graspad kan overgroeid zijn en loopt verderop tussen en onder dichte hagen. Verder door 'de brousse' tot op een meer open plek met links nog een bospoort. Op die plaats nemen we rechts een vrij recht, breed pad dat op een oude steenweg lijkt. Deze loopt naar een macadamweg. Links en dalen tot de N95. Daar naar rechts tot in Vonêche. Na 300 meer op de N95 gaan we kort voor een bushalte de asfaltweg links op. We komen langs een voormalige dorpsschool (rechts) en de kerk (links).
GRP 577 door het centrum van Wellin
> We krijgen over deze oude weg, waaraan je nog merkt dat het vroeger een gekasseide verbindingsweg was, prachtige panoramische zichten over de Famenne-heuvels. De weg knikt naar rechts en ongemerkt verlaten we de provincie Luxemburg en komen Namen in (gemeente Beauraing).
> Na meer dan een kilometer over deze veldweg gaan we naar links een veldweg op die niet veel later op een weidepoort botst. Hier rechts om de weiderand en kort daarna de bosrand volgen. Langs het bosje gaan we dan op een moment scherp links om al snel bij een brede wildpoort te komen. Deze gaan we door om aan een lange en vrij sterke daling te beginnen over de Tienne du Crahau.
> Na meer dan een kilometer over deze veldweg gaan we naar links een veldweg op die niet veel later op een weidepoort botst. Hier rechts om de weiderand en kort daarna de bosrand volgen. Langs het bosje gaan we dan op een moment scherp links om al snel bij een brede wildpoort te komen. Deze gaan we door om aan een lange en vrij sterke daling te beginnen over de Tienne du Crahau.
> We zijn nu 50 km gevorderd over GRP 577 sinds Marche-en-famenne. Doordat er veel dennenbos is vervangen door piepjonge aanplant, zijn de zichten over de sterk beboste hellingen er vrij spectaculair. Overal ook veel vingerhoedskruid, een echte pionierplant die van de vrijgekomen ruimte in de kapzones volop profiteert. Even in de zon een picknickstop genomen op de beboste helling.
> Je kan duidelijk zien aan het veranderende landschap dat we hier op de rand laveren tussen Ardennen en Famenne. We slingeren helemaal naar beneden, vrij sterk dalend eigenlijk en kruisen er de Ruisseau d'Holène (zijbeek van de Wimbe) bij een klein wed in een nat valleitje.
> Even later nemen we op een V-splitsing rechts de bredere weg. Deze volgen we een tijdje over vlak of nog licht dalend terrein tot we ditmaal een bredere beek kruisen. Dit is de Wimbe, een zijbeek van Lesse. Ze ontstpringt op hoogtes rond 400 meter bij Haut Fays en loopt langs het kasteel van Lavaux-Sainte-Anne, alvorens op een een hoogte van 140 meter in de Lesse te vloeien bij Villers-sur-Lesse.
> Over een halve boomstam met wankele leuning bereik je droog de overzijde van de Wimbe. Wat verder heb ik de kans om uitgebreid een zeldzame bosparelmoervlinder en een bosbeekjuffer te fotograferen.
> Over een halve boomstam met wankele leuning bereik je droog de overzijde van de Wimbe. Wat verder heb ik de kans om uitgebreid een zeldzame bosparelmoervlinder en een bosbeekjuffer te fotograferen.
> Een 700 meter na de beekkruising gaan we in een bocht van de weg links een ander pad op. Nu gaat het een tijd stevig omhoog. Na 50 meter moeten we op een eerste V-splitsing de rechtertak nemen. Het gaat harder omhoog nu, hoofdzakelijk door dennenbos.
> Nogal wat paden takken af van ons wandelpad maar pas bij een tweede duidelijke V-splitsing moeten we een duidelijke keuze maken: Rechtsvoor de hoofdtak nemen. Kort daarna wordt de stijging zachter, we komen nu in beukenbos ongemerkt op het hoogste punt van de hele GRP 577, ongeveer 350 meter hoogte.
> Nogal wat paden takken af van ons wandelpad maar pas bij een tweede duidelijke V-splitsing moeten we een duidelijke keuze maken: Rechtsvoor de hoofdtak nemen. Kort daarna wordt de stijging zachter, we komen nu in beukenbos ongemerkt op het hoogste punt van de hele GRP 577, ongeveer 350 meter hoogte.
> Na een open plek in het bos gaan we ietsje dalen om dan weer even te stijgen en op een hoog punt van de weg komen we ook bij de bosrand. Via de wildpoort komen we weer in open terrein. De steenslagweg wordt al snel een asfaltweg die we steeds rechtdoor volgen tot in het centrum van het dorpje Froidfontaine.
Onderweg tussen Wellin en Froidlieu
Wilde chicorei
Wellin, gezien vanop de hoogte van La Marlière
Door bos voorbij La Marlière
Splitsing GRP 577 / GR 129. GR 129 volgt vanaf hier naar rechts eigenlijk een route van 20 km die tussen 1998 en 2010 als variant tot GRP 577 behoorde. Via Lavaux-Ste Anne en Wanlin loopt dat traject boven de Lessevallei naar Houyet waar weer wordt gekruist met GRP 577. Sinds 2011 werd dat traject dus gerecupereerd voor GR 129 - Dwars door België.
Dalend over de Tienne du Crahau
Vingerhoedskruid
Onderweg naar Froidlieu
St-Deniskerk Lomprez
Vonêche telt nog heel wat
oude vakwerkhuizen
Bosbeekjuffer
Sohier, bebloemd bushokje
Barzin,
kapel
OLV van Zeven Smarten
OLV van Zeven Smarten
Froidfontaine
Dambordje
Uitzicht over de Famenne voorbij Sohier
Bosparelmoervlinder (zeldzaam)
Vonêche, oude dorpsschool
De Wimbe over
Onderweg naar Froidfontaine, alweer een prachtig zicht over de Famenne
Aimé-Gabriel d'Artigues
Vonêche, waar de wieg van de Europese kristalnijverheid stond
Bochtige klaver
GRP 577 golft over de Famenne-heuvels richting Beauraing
Graspad dat 's zomers nogal sterk begroeid kan zijn
Monument R.A.F.
Wit-rood draaihekje!
Sentier n°32. Eigenlijk loopt het buurtwegje links van de paal. Je moet maar eens proberen om volgens de regels te wandelen hier. Het eigenlijke buurtpad n°32 is een overgroeide berm van 1,2 meter, die parallel loopt met de wel begaanbare (privé-)weg onmiddellijk rechts ervan.
