Startpagina
> Wandelen > Eifelsteig
> Bij een eerste huis niet het asfalt op, we gaan weer scherp rechts om in een paar snelle zigzags naar Kordel te dalen. We lopen enkele straatjes door. Bij de spoorovergang liggen ondermeer een slagerij, bakker en krantenwinkel. We blijven langs deze zijde van de spoorweg, lopen door nog enkele straten om dan de steile Amselstrasse op te lopen. Boven links over een graspad door bos.
> Het pad klimt verder door en zo zijn we op een kwartier al snel 100 meter hoger gekomen. Op een open plek naar links en over een breed bospad dat hoogte houdt wandelen we vlot verder. Verderop dalen we weer in lange zigzags om verder steil te dalen over een stukje dat niet echt op een pad lijkt. We komen uit op een parkeerplaats met infoborden. We zijn hier op de toegang tot het mooie Butzerbachdal.
> Het pad klimt verder door en zo zijn we op een kwartier al snel 100 meter hoger gekomen. Op een open plek naar links en over een breed bospad dat hoogte houdt wandelen we vlot verder. Verderop dalen we weer in lange zigzags om verder steil te dalen over een stukje dat niet echt op een pad lijkt. We komen uit op een parkeerplaats met infoborden. We zijn hier op de toegang tot het mooie Butzerbachdal.
> Laatste etappe op de Eifelsteig en die is zeer de moeite en vol afwisseling. De eerste kilometers bij de Deimlinger Mühle lopen over een controversieel traject door de vallei van de Kyll (meer uitleg verderop). Als we Kordel naderen passeren we langs een reeks soms vrij spectaculaire rode zandsteenformaties. Voorbij het grote dorp Kordel komen we in de mooie beekvallei van de Butzerbach. Over hangbruggen en stijgende bospaden klimmen we de rotsige vallei in langs het watervallend beekje. Na de vallei volgt meer bos met een oude Romeinse kopergroeve en het kasteel van Ramstein. Over vaak wilde bospaden bereiken we een tijd later grote holen in de rode rotsen, Klausenhöhle. Het is maar een voorsmaakje van wat ons dadelijk staat te wachten: De Genovevahöhle, een ronduit spectaculaire uitholling in de rotsen, gekleurd in alle varianten van rood. De Eifelsteig kronkelt stevig verder langs het Eifelkreuz, op een open plek in het bos.
Eens het woud uit lopen we door een vriendelijk landschap van rollende weiden en boomgaarden en dalen we steeds sneller naar het dorp Biewer, dat we dwarsen door enkele straten en stegen. De Moezel is vlakbij maar de Eifelsteig jaagt ons voor een laatste inspanning helemaal omhoog naar een cornichepad hoog boven de Moezel. Daarvoor worden we beloond met talloze uitzichten over de Moezel en de stad Trier, die nu echt kortbij komt. Als we de daling inzetten wacht ons nog een laatste mooie zandsteenformatie. In Pallien bereiken we de Kaiser Wilhelm Brücke die we nemen om de Moezel over te steken. Via de Lindenstrasse en de Nordallee komen we bij de fantastische Romeinse Porta Nigra en het oude centrum van Trier, waar de Eifelsteig eindigt.
> Er zit nog behoorlijk wat reliëf in deze laatste etappe, meer dan in de 3 vorige. Geen probleem wat bevoorrading betreft onderweg: In de dorpen Kordel en Biewer en uiteraard in Trier. Cafés en resto's eveneens in deze plaatsen. Ook bij Burg Ramstein, op 200 meter van de Eifelsteig. Geen campings maar dit is de laatste etappe. Vanuit Trier treinen naar Gerolstein (en verder van daar naar Keulen) en de stad Luxemburg (om naar huis te gaan). Het treinstation bereik je door vanaf de Porta Nigra in Trier dezelfde weg 600 meter te vervolgen dan waarlangs je naar de Porta Nigra wandelde. De Eifelsteig is door Trier NIET bewegwijzerd. Komende uit het noorden stopt de padmarkering in Pallien. Neem daar gewoon de brug over de Moezel en volg in Trier de Lindenstrasse en de Nordallee. Trier is absoluut de moeite om na 313 km Eifelsteig wat rond te flaneren met een ijsje tussen de historische gebouwen in het verkeersvrije oude centrum. Behalve de Porta Nigra zijn er nog meer Romeinse monumenten overgebleven. Ze liggen wat verspreid over de stad en je moet rekening houden met openingsuren. De toeristische dienst van Trier ligt bij de Porta Nigra. Je vindt er oa de kaart en gidsen over de Eifelsteig.
> Er zit nog behoorlijk wat reliëf in deze laatste etappe, meer dan in de 3 vorige. Geen probleem wat bevoorrading betreft onderweg: In de dorpen Kordel en Biewer en uiteraard in Trier. Cafés en resto's eveneens in deze plaatsen. Ook bij Burg Ramstein, op 200 meter van de Eifelsteig. Geen campings maar dit is de laatste etappe. Vanuit Trier treinen naar Gerolstein (en verder van daar naar Keulen) en de stad Luxemburg (om naar huis te gaan). Het treinstation bereik je door vanaf de Porta Nigra in Trier dezelfde weg 600 meter te vervolgen dan waarlangs je naar de Porta Nigra wandelde. De Eifelsteig is door Trier NIET bewegwijzerd. Komende uit het noorden stopt de padmarkering in Pallien. Neem daar gewoon de brug over de Moezel en volg in Trier de Lindenstrasse en de Nordallee. Trier is absoluut de moeite om na 313 km Eifelsteig wat rond te flaneren met een ijsje tussen de historische gebouwen in het verkeersvrije oude centrum. Behalve de Porta Nigra zijn er nog meer Romeinse monumenten overgebleven. Ze liggen wat verspreid over de stad en je moet rekening houden met openingsuren. De toeristische dienst van Trier ligt bij de Porta Nigra. Je vindt er oa de kaart en gidsen over de Eifelsteig.
> Hier was een probleem met de bewegwijzering. Je wordt over de brug naar links geleid. 100 meter verder loopt de Eifelsteig in principe naar rechts maar ik word hier omgeleid op het fietspad door de Kyllvallei naar Kordel. Daarmee is de vraag opgelost waarom het stukje Eifelsteig tot Kordel op mijn wandelaart niet is ingekleurd. Latere opzoeking leverde op dat over de voorziene passage boven de Kyllvallei geen akkoord kon worden bereikt tussen de eigenaar van het bos en Eifeltourismus.
> Inmiddels is er nu toch een uitspraak gevallen in een aanslepend proces. Eifeltourismus mocht niet het voorziene traject volgen maar de eigenaar moest een nieuw pad aanleggen in de vallei (op kosten van de overheid). Dat is er inmiddels. Na 100 meter verlaat je het fietspad al. Aanvankelijk wandelje nog over de oever van het kabbelend beekje, maar al vrij snel slingert het pad omhoog tegen de steile valleiwand. Het nieuwe pad is wat avontuurlijk met losliggende keien, veel blootliggende wortels en enkele (weliswaar korte) steile klimmetjes/afdalingen.
> Prachtige uitzichten over de mistige Kyllvallei. We lopen ook langs formaties van rode zandsteen en oude steengroeves. Een stuk verder passeren we een opvallend grote groeve van rode zandsteen en ongeveer 5 à 10 minuten later even opletten. Scherp links hier (er was hier weer padmarkering van de Eifelsteig, blijf anders de Jozef Schrammweg verder volgen). We slingeren verder door bos zonder veel hoogte te verliezen. Opletten om rechts een paadje niet te missen dat snel hoogte verliest. Voorbij een uitzichtpunt en daar scherp rechts, weg van Kordel over een rollend pad door dennenbos. Zo komen we in de buurt van een weg. Net voor we deze bereiken links over een ander pad langs enkele schitterende rode zandsteenformaties waarin holen zitten. Het wordt er blijkbaar enkel maar mooier op. Verderop langs dat smalle pad nog meer spectaculaire formaties. Uiteindelijk gaan we toch dalen naar Kordel.
>
Voor een laatste keer de tent opgebroken om aan de final run naar Trier te beginnen. Na Rodt komen we dus op een klein asfaltwegje dat we naar rechts nemen. Na een paar 100 meer gaat de bedekking over in steenslag en die weg vervolgt rechtdoor langs een paardenweide om daar een pad links te nemen. Je komt zo bij een bosrand, draait dat bos in en van hier loopt een prachtig pad de hele tijd dalend naar de diepgelegen vallei van de Kyll. Eens beneden de weg oversteken, de treinsporen over, tussen een paar gebouwen en dan de Kyll over bij oude molengebouwen van de Deimlinger Mühle.
> Even later wandelen we langs de Klaus Höhle of kluizenaarshol. Deze holen werden tot ten laatste eind 18de eeuw gebruikt als kluizenaarswoning. Met hout werden de toegangen afgedekt, daarvan zouden nog sporen te merken zijn. Sterk zigzag afdalen in een beekvallei, rond een heuvel draaien, verscheidene padsplitsingen tot je op een plek bij een rustbank naar rechts gaat. Een tijdje rechtdoor dan en 200 meter voor de Genovevahöhle rechts om naar dit spectaculaire hol in rode rotsen te lopen.
Indrukwekkend! Het enorme hol ligt hoog boven de vallei van Kuttbach, is zowat 15 meter breed en tot 10 meter hoog.
Indrukwekkend! Het enorme hol ligt hoog boven de vallei van Kuttbach, is zowat 15 meter breed en tot 10 meter hoog.
> Er is hier bewoning geweest in de vorm van hutten en wellicht zijn toen ook de terrassen binnenin genivelleerd. De trappen zijn recenter, uitgehouwen door medewerkers van het Eifelverein in 1910. De naam van Genovevahöhle is er pas gekomen in de 19de eeuw, toen de link werd gelegd met de legende van Genoveva van Brabant. Die trouwde in de 8ste eeuw Siegfried, paltzgraaf. Toen Siegfried voor langere tijd van huis was pleegde ze ontrouw met hofmeester Golo. Genoveva werd daarop verbannen en zocht hier tesamen met haar kind een intrek in de grot. Ze leefde er vele jaren tot Siegfried haar weer kwam ophalen.
> Van hier is het nog 10,2 km tot Trier-centrum. Een kilometer verder kom je langs het Eifelkreuz (schuilhut). Rechtdoor en aan de snelweg rechts. Ik ben even afgedaald tot de picknicktafel bij de snelweg om er in de zon mijn tent te drogen en iets te eten. Politie die langs kwam moest even informeren wat ik hier deed. Tja, iemand die langs de snelweg zijn tent aan het drogen is ziet er wellicht verdacht uit.
> Nog 8 km tot Trier. Onder de snelweg door en links meedraaien over een asfaltwegje dat kort daarna steenslagbedekking krijgt. Dit snelle pad blijft op een hoogte van 260 meter en kronkelt in grote bochten door bos dat vooral uit tamme kastanje bestaat. Verderop komen we op een grassig plateau met fruitbomen.
> Nog 8 km tot Trier. Onder de snelweg door en links meedraaien over een asfaltwegje dat kort daarna steenslagbedekking krijgt. Dit snelle pad blijft op een hoogte van 260 meter en kronkelt in grote bochten door bos dat vooral uit tamme kastanje bestaat. Verderop komen we op een grassig plateau met fruitbomen.
> Weer in bos gaan we stilaan dalen. Opgelet om een pad scherp links niet te missen. We nemen een trappenpad dat ons snel een stuk lager brengt. We zijn in het dorp Biewer. Beneden, aan de hoofdstraat rechts (winkels en cafés). Aan een Sint-Jacobsfontein weer rechts. Wat verder een poortje door, beekje over en weer stevig stijgen (60 meter hoogteverschil).
> Boven volgen we een bospad dat op een crêtepad uitloopt. Voor het eerst zien we de brede Moezel en in de verte langs de rivier zien we het einddoel van de Eifelsteig liggen, Trier. Met een hek is dit populaire wandelpad afgezoomd. We lopen door kastanjebos en een eind verderop stijgen we nog wat naar een 'belvédère', een ideale plek voor een laatste rustpauze. Van hier zien we ook de Kaiser Wilhelmbrücke over de Moezel liggen, we zullen daarover straks Trier binnen lopen.
> Verder over het cornichepad, terwijl Trier na meer dan 300 km steeds korter komt. Uiteindelijk zetten we de daling in bij een hotel en een paar luxueuze buitenverblijven. We dalen snel naar Pallien en passeren nog langs een paar uitstekende rotsformaties. Hier eindigt de padmarkering. Vanop de drukke verkeersweg even tot de Kaiser Wilhelmbrücke om de Moezel over te steken.
> Verder over het cornichepad, terwijl Trier na meer dan 300 km steeds korter komt. Uiteindelijk zetten we de daling in bij een hotel en een paar luxueuze buitenverblijven. We dalen snel naar Pallien en passeren nog langs een paar uitstekende rotsformaties. Hier eindigt de padmarkering. Vanop de drukke verkeersweg even tot de Kaiser Wilhelmbrücke om de Moezel over te steken.
> Rechtdoor naar het centrum van Trier, die doortocht over 2 grote avenues is eigenlijk oninteressant. Dan de indrukwekkende Porta Nigra ondergelopen, 'de arc de triomphe' van de Eifelsteig! Bij dit Romeins monument met bijna 2000 jaar geschiedenis eindigt de Eifelsteig definitief. Alles bij elkaar een erg geslaagde trekking gehad, enkel de nachten in de tent waren wat lang zo laat op het jaar.
> Nog een paar uren rond gehangen in het mooie en levendige centrum van de stad Trier, die de naam heeft de oudste stad van Duitsland te zijn. Er valt in en rond Trier genoeg te ontdekken voor een paar dagen.
> In de toeristische dienst bij de Porta Nigra trekt echter iets anders mijn aandacht. De inspecteurs van het Wanderinstitut die ik langs de Eifelsteig was tegen gekomen, hadden het beiden over de Saar-Hunsrück-Steig als mooist uitgewerkte wandelroute van Duitsland. Meteen het wandelgidsje hier aangeschaft en zo zou ik dadelijk weer verder kunnen wandelen. Nu is het echter wel even genoeg geweest. Dat is voor later. Einde.
> Nog een paar uren rond gehangen in het mooie en levendige centrum van de stad Trier, die de naam heeft de oudste stad van Duitsland te zijn. Er valt in en rond Trier genoeg te ontdekken voor een paar dagen.
> In de toeristische dienst bij de Porta Nigra trekt echter iets anders mijn aandacht. De inspecteurs van het Wanderinstitut die ik langs de Eifelsteig was tegen gekomen, hadden het beiden over de Saar-Hunsrück-Steig als mooist uitgewerkte wandelroute van Duitsland. Meteen het wandelgidsje hier aangeschaft en zo zou ik dadelijk weer verder kunnen wandelen. Nu is het echter wel even genoeg geweest. Dat is voor later. Einde.
Betwiste probleempassage van de Eifelsteig
Hinde op het pad
Een vroege zon probeert door
de mist heen te branden
de mist heen te branden
Eifelkreuz
Burg Ramstein
Deimlinger Mühle in de mist
Herfstkleurende bossen op de Eifelsteig
Rode rotsformaties kort voor Kordel
Eifel in het eerste lichtuur van de dag
Meidoornschildwants
Porta Nigra
Porta Nigra en oude stad
Genovevahöhle
Butzerbachtal
Begin Butzerbachtal
Rode zwavelkoppen
> Hier begint het Römerpfad, een lokaal pad dat is gecertificeerd als Premiumweg, we lopen er over de Eifelsteig een tijdje te samen mee. We klimmen het rotsige dal in, met een kabbelend riviertje waarop watervalletjes. Het lijkt wat op het Luxemburgse Müllerthal hier. Op enkele plaatsen lopen we over trappenpaden en hangbruggen door het valleitje. Voorbij een houten brug klimmen we het beekdal uit. Boven gekomen links, nog steeds tesamen met het Römerpfad over een brede en vrij vlakke bosweg. Voorbij een paar chalets nemen we een pad dat links daalt. Links is een pad dat naar een hotel-restaurant bij de burcht Ramstein leidt (heeft wellicht niks te maken met de rockgroep?). De Eifelsteig loopt echter rechtdoor en draait rond de Ramsteinkopf.
Parelstuifzwam
Verboden pad boven de Kyllvallei
Dalend boven de Moezel naar Pallien en Trier
Mist in de Kyllvallei
