Startpagina > Wandelen > Eifelsteig
> Dronke's oproep had veel succes. 5 jaar later telde het Eifelverein al meer dan 50 lokale afdelingen. In 1898 werd begonnen met de aanleg van het huidige wandelpadennet waar je nu over loopt. Ook de Eifelsteig maakt er vaak dankbaar gebruik van. Het onderhoud van de paden en padmarkering op de Eifelsteig wordt trouwens opgevolgd door leden van het Eifelverein. 100 jaar na Dronke is de Eifel weer een welvarende streek, waar het aangenaam vertoeven (en wandelen) is. De donkerte zit enkel nog in het basaltgesteente.
> Klim even tot de top voor een schitterend uitzicht. Aan de voet ligt het Gemündener Maar, maar je ziet van hier ook ondermeer mooi de Nerother Kopf aan de horizon liggen, een top waarover we gisteren liepen.
> We verlaten wat verder de Vulkanweg, de Eifelsteig loopt hier naar een derde maar, dat van Schalkenmehren. Aan de oever van deze maar weerspiegelt het dorpje Schalkenmehren rimpelloos in het water. Dit maal lopen we in tegenwijzerzin rond het Schalkenmehren Maar. We dalen zacht naar het dorpje toe en passeren bij de ingang door de camping die tot een hotel behoort. Deze camping staat niet in de lijst van officiële 'gastgebers' langs de Eifelsteig. We draaien dan links naar de kerk toe (VVV-kantoor en winkels).
> Een schitterende etappe vandaag. De Eifelsteig leidt ons langs 3 geweldige vulkaanmeren of 'maren'. Voorbij Schalkenmehren klimmen we naar bos, waar we een hele tijd in vertoeven, om dan in de vallei van de Lieser af te dalen. Het tweede deel van deze etappe, vanaf de Udersdorfer Mühle, loopt volledig door de wilde, stille en beboste vallei van het riviertje de Lieser. De burchtruïnes die we na enkele uren langs de Lieser zien, kondigen het mooie dorp Manderscheid aan. Deze etappe vormt een hoogtepunt langs de Eifelsteig. Van het beste dat de Eifel aan wandelmogelijkheden te bieden heeft. Het kan dan ook soms vrij druk zijn aan wandelaars hier.
> Zowel in Daun als in Manderscheid heb je alle voorzieningen voor toeristen: Winkels, horeca enz... Bij aankomst in Manderscheid heb je de keuze tussen jeugdherberg, hotels, gastenkamers én een camping (op 1,5 km van het centrum). De discounter-supermarkten van Manderscheid liggen aan de andere kant van het dorp dan waar je Manderscheid binnen komt, 600 meter van het centrum. Vraag de weg naar de Netto of de Norma, ze liggen tegen over elkaar. Manderscheid is een uitstekende plek om nog even een dagje een break te nemen vooraleer je de laatste etappes aanvangt. Zo is er in Manderscheid een Heimatmuseum en het Maarmuseum of je kan er één van de burchten bezoeken. Er is ook een camping-hotel en een winkel in Schalkenmehren, de Eifelsteig loopt er door. Tussen Schalkenmehren en Manderscheid mogelijkheid iets te drinken of eten bij de Udersdorfer Mühle.
> We zijn hier bij een eerste van 3 maren die we zullen langs lopen. Zo'n maar is niet zomaar een meer dat is gevormd in een dichtgeslibde kraterpijp, het is iets meer ingewikkeld. Ze werden gevormd door het contact van gloeiend hete magma met waterlagen. De stomende massa van onderdrukte waterdampen die daardoor onder die magma ontstonden, veroorzaakten krachtige explosies die diepe trechters sloegen in het landschap. In een aantal van die enorme putten vormden zich later meertjes. Een maar is dus eigenlijk geen meer op een oude vulkaankraterpijp.
> Niet in alle maren ontstonden spontaan meren. Slechts in 8 van de 80 maren in de Eifel is een grote waterplas. De andere maarbodems zijn ofwel moerassig of hebben gewoon een verzande bodem. Het Gemündener Maar heeft een doormeter op de top van 644 meter, de totale diepte is 117 meter en het meer zelf is ongeveer 39 meter diep.
> Even opletten, niet helemaal het Gemündener Maar rondwandelen langs de oever maar al snel naar rechts een pad nemen dat sterk gaat stijgen. We klimmen dus stevig weg van dit maar om een hoger gelegen maar op te zoeken, Weinfelder Maar. Er zijn een paar padsplitsingen onderweg maar de padmakering is goed, je loopt gewoon mee in het zog van een pak andere gemarkeerde paden.
> Eens boven ben je meteen aan de voet van een uitkijktoren in basaltsteen, die is genaamd naar de stichter van het Eifelverein, Adolf Dronke.
> De Dronketurm werd gebouwd in (vulkanische) basaltsteen en is opgedragen aan de stichtende voorzitter van het Eifelverein, Adolf Dronke. Deze Trierse schooldirecteur deed in 1888 een oproep aan de burgers uit de Eifel om plaatselijke groepen van zijn pas opgerichte Eifelverein samen te stellen. Die oproep moet worden gesitueerd in een periode waar het leven in de Eifel vooral werd gekenmerkt door verpaupering en landvlucht. De akkers brengen weinig op, ontsluiting door wegenaanleg en een spoornet gaat aan de Eifel voorbij en de industriële ontwikkeling zet vooral door in de Rijnvallei. De Eifel stond bekend als 'het Siberië van Pruisen': Slechte leefomstandigheden en donkere bossen.
> Met de oprichting van het Eifelverein wou Dronke het potentieel van de streek onder de aandacht brengen, zowel toeristisch/recreatief als politiek. Er werd geijverd voor spoorontsluitingen en wegen, promotie van regionale produkten en ambachten en vooral de creatie van lange afstandswandelpaden die de natuurlijke troeven van de Eifel met elkaar moesten verbinden.
> Eigenlijk wel genoten van een nachtje de luxe van hotelovernachting. Het was eens nodig na een week kamperen. Na het buffetontbijt ben ik helemaal opgeladen voor de laatste 4 etappes op de Eifelsteig. Het was al tegen negenen toen ik hotel Müller had verlaten en weer de Lieserstrasse opliep naar de Eifelsteig. Het is rustig herfstweer: Grijs maar geen regen en geen wind. De laatste dagen van oktober en de herfstkleuren hebben hun hoogtepunt bereikt, ideaal voor deze koninginnen-etappe.
> De Eifelsteig klimt vanuit het Kurpark naar de verkeersweg die uit Daun komt en stijgt nog even verder tot een café-restaurant. We komen bij het Gemündener Maar.
> We zijn dus in de vallei van de Lieser beland. De rest van deze dagetappe en ook het grootste deel van de etappe van morgen wordt deze schitterend wilde vallei ons wandelgebied. Hoewel er hier nogal wat wordt afgewandeld, is dit een beetje 'as wild as Eifel can go'. Helemaal tot Manderscheid loopt de Eifelsteig hier in het spoor van de lange paden Lieser-Moselweg en Ardennen-Eifel Rundweg van het Eifelverein.
> Weer op de grond steken we door naar het Weinfelder Maar, dat vlakbij ligt. Dit keer wandelen we dit oude vulkaanmeer wel helemaal rond, in wijzerzin. Toen ik hier een paar jaren geleden de AE-Rundweg volgde zat alles potdicht van de mist, geen maar te zien. In wijzerzin wandelen we bijna het hele maar rond. Prachtige herfstkleuren lokken veel andere wandelaars hier.
> De weg naar de camping genomen. Ze ligt 1 km buiten Manderscheid. Vriendelijke ontvangst. Het leuke aan deze camping is dat ik hier 's avonds ook wat kan binnen zitten en een koffie drinken. Toch wel een groot voordeel, anders is het weer de tent in voor een volle 12 uren zo laat op het jaar. Tot eindpunt Trier wordt het trouwens 3 nachten bivakkeren, want dit is de laatste camping langs de Eifelsteig.
> Van de Udersdorfer Mühle lopen we door de vallei naar bos toe. Aanvankelijk houden we de Lieser aan onze linkerzijde om na een half uur via een brugje te wisselen voor de andere rivieroever. Wat verder liep ik even verkeerd, toch wat opletten want er zijn nogal wat padsplitsingen, een kwestie van steeds op de valleirand te blijven lopen en je niet te laten 'afleiden' te ver weg van het rivierdal. Op een gegeven moment moet je dus even scherp rechts om een smaller paadje te volgen tegen de valleihelling.
> Ik miste wat de zon vandaag waardoor de herfstkleuren niet echt tot hun recht kwamen. Onderweg wissel je nogmaals van oever, het pad wordt er alleen maar mooier op als de vallei dieper ingesneden wordt en het pad naar een singletrack evolueert. Je passeert een paar schuilhutten en naar het einde toe is het pad ook met houten relingen versterkt.
> De burchtruïnes van Manderscheid komen in zicht en kort daarna zie je ook plots achter een hoek de kerktoren van Manderscheid piepen uit de bossen. Onderweg kwam ik ook nog een andere 'inspecteur' van het Wanderinstitut tegen. De laatste 2 uren heb ik met een Duitser afgelegd, heel op het gemak. Tesamen met hem wandel ik het mooie Manderscheid binnen.
> Hij gaat de jeugdherberg opzoeken en ik de camping. Eerst gaan we echter nog shoppen. Hoewel in het centrum een aantal winkels zijn liggen de supermarkten buiten het centrum, ik herinner mij de locatie nog van toen ik hier over het AE-pad arriveerde. Ik ben het dus die mijn Duitse vriend door Manderscheid gids. Voor het Heimatmuseum of het Maarmuseum is er helaas geen tijd meer, want na de korte shopping is de zon alweer onder.
Gemündener Maar
Adolf Dronke
Onderweg naar Udersdorfer Mühle
Omgeving Gemündener Maar
Zowat alle 'grote paden' van de Eifel passeren langs de maren, zoals het Ardenne-Eifelpad, de Vulkaanweg, het Maas-Rijnpad en ook de Eifelsteig.
'Indian Summer' rond de maren
Van het door pest uitgeroeide dorp Weinfeld blijft enkel nog de 14de eeuwse kerk over. Het kerkhof errond heeft ook aan het Weinfelder Maar de naam van Totenmaar gegeven.
Dronketurm
Weinfelder Maar, tot 724 meter breed en 52 meter waterdiep.
Fantastisch zicht vanaf de Dronketurm naar het Gemündener Maar en tot de Nerotherkopf
Kardinaalsmuts
Manderscheid, burcht
Valse kopergroenzwam
halverwege de tocht langs de Lieser naar Manderscheid kom je langs een open plek met een schuilhut en rustbanken
> Voor de kerk rechts stijgen en hogerop volgen we een graspad dat naar de top van een heuvel loopt. Wellicht is het hier ook mooi in de lente als de brem voor 'Eifelgold'-kleuren zorgt. We verlaten de maren en zetten de volgende uren koers naar de vallei van de Lieser nabij Udersdorf.
> We gaan voorbij de heuveltop (verscheidene rust- en picknickbanken) langzaam dalen door bos. Een lange boswandeling met goed uitgepijlde padsplitsingen eindigt een hele tijd later bij een vijver (rustbanken, toiletten en schuilhut). Voorbij de vijver draaien we nog een stuk rond de Schneeberg. In het dal ligt het dorp Trittscheid, maar we passeren er niet door. Kort daarna draaien we in enkele bochten en over een trappenpad naar de vallei van de Lieser.
> We steken de rivier meteen over en komen dadelijk bij de Udersdorfer Mühle. Een ideale stop om één van de lokaal bereide hoeveprodukten te proberen vooraleer je voor 3 uren of 9 km het woud in trekt. Zo laat op het jaar is bij de Udesdorfer Mühle alles dicht. Wellicht is de zaak buiten de toeristische maanden enkel in het weekend open.Het zou ook mogelijk zijn om hier te overnachten?
Prachtmycena
Schalkenmehren
Wisselen van Lieseroever via een houten brugje
Wilde aardbei
Overzichtskaart

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eifelsteig (313 km)