> Er bestaan ook heel wat vakantiegidsjes over Korfoe, vaak in pocketformaat. Je vindt ze in de bekende reisgidsenreeksen van Marco Polo, ANWB, Wat&Hoe, enz. Als er wandelingen worden opgenomen betreft het meestal korte lussen van maximaal enkele uren. Ook de jonge Nederlandse uitgever One Day Walks heeft een boekdeeltje over wandelen op Korfoe (updated 2011).

> Geen klassieke wandelgids van het Corfu Trail. Het is bij één (uitgeputte) boekversie gebleven. Je kan tegenwoordig de officiële routebeschrijving tegen vergoeding downloaden in .pdf en thuis printen. Voordeel aan dit systeem is dat auteur Hilary Paipeti de trajectinformatie makkelijk update kan houden. Uitgeprint heb je ongeveer 15 pagina's routebeschrijving en een tiental pagina's met schetskaarten (van povere kwaliteit). Aangezien deze 'Companion Guide' essentieel is om je weg te vinden, wandel je onderweg dan telkens met één A4'tje, dat je best in een plastic houder stopt. In de gids krijg je erg weinig extra informatie over bezienswaardigheden of andere achtergrondinfo, vooral een 'no-nonsensebeschrijving'. De praktische informatie over voorzieningen in de dorpen bvb is summier maar wel handig.

> Je betaalt 10 € voor het downloaden van de .pdf-file, meteen ook je ticket voor het Corfu Trail in de vorm van een kleine bijdrage voor het padonderhoud. Binnen enkele dagen mailt Hilary Paipeti dan persoonlijk de .pdffile. Later kan je ook nog updates krijgen als je wil. Bestelpagina.

> Hilary Paipeti heeft naar analogie met de 'Companion Guide', ook een aantal .pdffiles gemaakt met korte wandelingen (1 à 3 uren) per regio van Korfoe. Niet ter plaatse te koop maar ook weer te bestellen op dezelfde wijze als de Companion Guide. Er bestaat een aparte website met de oplijsting van al de regionale gidsen van Hilary Paipeti. Deze gidsjes zijn mogelijk handig als je kiest voor een vaste verblijfplaats op Korfoe tijdens je vakantie of als je kortere wandelingen wil maken met kinderen.

> Bij de bekende Duitse wandelgidsenuitgeverij Conrad Stein, verscheen begin 2012 in de Outdoorreeks een deeltje over het Corfu Trail. Voor zover ik weet is dit de enige gids buiten het officiële circuit. De (duitstalige) pocketgidsen van Conrad Stein hebben een goede reputatie en staan vol praktische info. Negatief punt echter is dat je met de aankoop van deze gids eigenlijk niet bijdraagt tot het instandhouden van de wandelroute, wat je wel kan doen door de officiële gids van Hilary Paipeti te kopen.

> In 'Walking the Corfu Trail with friends, flowers and food' vertelt John Waller van zijn belevenissen en gesprekken langs het Corfu Trail. Waller is zelf resident op Korfoe. Hij legt elke etappe af met telkens andere kennissen of vrienden. Dit is het soort lectuur dat je eventueel kan lezen tijdens een strandcrash of terwijl je aan je tavernetafeltje wacht op je souvlaki. Geen hoogstaande literatuur, eerder oudemannengezaag, very english, the old fashioned way. Het boek kabbelt rimpelloos 250 pagina's lang en leest vlot. Opgenomen zijn ook mini-weergaven van de Freytag & Berndtkaart , evenals foto's + oplijsting van wilde bloemen. Nogal wat tekst in het boek wordt besteed aan eten en aan drinken en aan 'real estate'. Soms gaat het boek toch iets dieper als bijvoorbeeld de problemen in het toeristisch beleid worden uitgelicht in interviews. Al bij al is dit een boek dat in de eerste plaats vooral de 'local community' van expats en Britse allochtonen zal plezieren omwille de herkenbare situaties. Ter plaatse te koop in kranten- en souvenirshops.

> In Corfu-stad of in de iets grotere toeristische boetieks op Korfoe, kan je nogal wat eilandkaarten vinden. Op sommige daarvan is ook het Corfu Trail ingetekend. Eéntje springt er echt uit qua kwaliteit: De Freytag & Berndtkaart van Korfoe. Schaal 1:50.000. Hoogtelijnen, tussenafstanden, enz. maar een stafkaart is het ook niet. Als je deze eilandkaart bij aankomst in de luchthaven niet vindt, dan kan je zeker terecht in de kiosken en boetieks in het centrum van Corfu-stad.

> Op het internet circuleren trackgegevens van het Corfu Trail. Via deze link (Google Earth) vind je een .kml-bestand maar dat is geen officiële track. Even vergeleken met het traject van mijn eigen tocht en er zijn toch behoorlijk wat verschillen op! Gebruik in de eerste plaats toch best de routebeschrijving van de Companion Guide, die is in principe het meest update.

> Padmarkering gebeurt met 2 soorten geelgekleurde aluminiumplaatjes: Ruitvormige met daarop in zwarte letters 'Corfu Trail N S' (North - South) of vierkante met de afkorting 'C.T'., gedraaid geplaatst in de richting van het padvervolg. Tussenin worden strepen, bollen, of pijlen geverfd op bomen, palen, rotsen en muren; steeds in een gele kleur. Op langere delen van het Corfu Trail zal je de aluminium bordjes niet aantreffen, enkel de gele verftekens. De kwaliteit van de padmarkering is matig, delen zijn zeer goed, maar andere delen zijn ronduit slecht onderhouden. Ongetwijfeld ga je af en toe eens verkeerd lopen, hou daar rekening mee tijdens je planning. Hou onderweg ook steeds in het oog of je nog wel padmarkering hebt gezien de laatste kilometer en ga bij twijfel terug tot de laatste markering, tenzij je zeker bent dat je juist zit. Vaak ligt het verdere padverloop ook voor de hand of moet je wat op je intuïtie verder gaan. Bij twijfel onderweg kan naast een kompas ook gewoon de zon een hulpmiddel zijn om je algemene oriëntatierichting te controleren. Ook de kaart van Freytag & Berndt volstaat niet om vlot je weg te vinden. De Companion Guide is onmisbaar als aanvulling!
> Behalve de gele tekens kom je over het hele eiland soms ook kleine rode stippen tegen. Deze zijn aangebracht door een Zwitserse touroperator van georganiseerde wandelreizen, Baumeler. De rode bolletjes kunnen soms een welkome hulp zijn om het pad te vinden maar volg ze ook niet ondoordacht, die korte wandelroutes lopen vaak in het spoor van het Corfu Trail maar niet altijd! Blauwe tekens die je mogelijk ziet op het noordelijk deel, zijn van een lokaal netwerk, ontwikkeld door Fried Aumann, tevens mede-initiator en sponsor van het Corfu Trail.

> Zand, rotsen, kiezel, beton, asfalt,... alles passeert zowat onder je wandelschoenen. Zelf wandelde ik op lage, versterkte sportschoenen in plaats van zware wandelschoenen maar wie gevoelig is voor een 'omgeslagen voet' gebruikt best trekkingschoenen met licht verhoogde schacht, gezien het soms rotsige terrein. Zulke schoenen zijn ook handig op enkele passage over karstig rotsgebied, met name tussen Spartillas en de hoogste top van Korfoe, Pandokrates. Tijdens het eerste deel van het Corfu Trail zitten er ook passages over stranden tussen: Schoenen uit en langs de waterlijn lopen is zonder twijfel de plezantste manier om hier te wandelen. In het duinengebied richting Lake Korission is het behoorlijk hard ploegen door het zand. Die duinenpassage neemt een goed uur in beslag.

> Helaas is er de voorbije jaren op nogal wat 'off-road pistes' beton gekapt om ze voor koning auto en toeristen toegankelijk te maken, bijvoorbeeld in de olijfboomgaarden. Co-oprichter van het Corfu Trail, Hilary Paipeti is furieus gekant tegen het zomaar wild bulldozeren van nieuwe wegen. Soms is dat ondoordacht gebeurd (omdat er toch een EU-budget was) en is die nieuw gebulldozerde weg gewoon overbodig en een litteken in het landschap. Storend is ook de ontsluiting met nieuwe wegen van het noordoostelijke deel van Corfu, ook hier meestal gefinancierd met Europees geld. Dat merk je onder andere tussen de kust en Pandokrator waar ook hier wild en ondoordacht is gebuldozerd, ten koste van de oude voetpaden. Het prettigst en ook meest traditioneel zijn die oude ezelpaden die tussen de dorpen en van de kust naar de hoge toppen of bergdorpen leiden. Doordat ze nog weinig worden gebruikt, kunnen ze helemaal of plaatselijk dicht gegroeid zijn met soms hard en doornig struikgewas.

> De eerste etappes van het Corfu Trail zijn ideaal om in te lopen: De hoogteverschillen zijn beperkt, er zijn zelfs langere vrij vlakke stukken bij. Het eerste grotere hoogteverschil komt er na zowat 40 km. De berg van Agii Deka is de tweede hoogste top van Korfoe, met zo'n 576 meter niet meteen spectaculair hoog. De radarbol die op de top staat en het vliegverkeer begeleidt, is echter dominant zichtbaar vanop vele plaatsen in Korfoe. De hoogste top, de in het noorden gelegen Pantokrator, ligt niet op de wandelroute, je komt er wel vlakbij (760 m) en in minder dan een half uur klim je (optioneel) tot boven (906 m). De grootste stijging zit in de laatste etappe, als je van zeeniveau vanuit Kaminara gespreid naar 650 meter stijgt om een col te overwinnen. Dat wordt gecompenseerd met de langste daling op de route, want je zakt weer helemaal af tot zeeniveau.

> Hoewel het Corfu Trail in 2 richtingen is gemarkeerd raadt initiator Hilary Paipeti je aan om de route bij voorkeur van zuid naar noord te wandelen in plaats van omgekeerd. Dat heeft in de eerste plaats te maken met het feit dat de hoogteverschillen aanvankelijk zachter zijn. Verder vindt Paipeti ook dat de mooiste landschappen en bezienswaardigheden in het centrum en het noorden liggen en je dus ook figuurlijk naar een hoogtepunt wandelt. Dat is uiteraard voor interpretatie vatbaar. Ik zou er nog aan willen toe voegen dat je door van zuid naar noord te wandelen, je minder de zon in het gelaat hebt maar vaker op de rug(-zak). Dat levert ook mooiere landschapskleuren op in je gezichtsveld. Zuid naar noord dus.

> Ik was in Korfoe van 19 tot 28 mei en had elke dag fijn wandelweer, 20 à 25° overdag en weinig regen, slechts een paar snelle buien. Toch kan in mei de temperatuur al omhoog schieten tot 30° of kan je nog te maken krijgen met stevig onweer. April is wellicht ook OK maar ik herinner me een wandelvakantie op Kreta waar ik in april zowat elke dag te maken had met regen, vaak hevig en vaak langdurig. Winter gaat nogal plots over in zomer op de Griekse eilanden, er is weinig 'tussenseizoen'.
> Ben je echt geïnteresseerd in Korfoe's natuur dan is mei ook zeker een fijne maand om vlinders te observeren. Voor orchideeën ben je eind mei eigenlijk ruim laat. Veel soorten bloeien al vanaf eind maart en vooral in april tot begin mei. Eind mei kon ik toch ook nog enkele soorten bewonderen. Vanaf juni wordt het echt heet op Korfoe, de vegetatie verdroogt en de massale bloemenpracht verdort snel. In het najaar, eind september en begin oktober beleeft Korfoe soms een tweede lente, als de eventuele stevige regens zaden doen ontkiemen. 's Winters krijgt Korfoe vaak te maken met veel en langdurige neerslag. Er valt op jaarbasis op Korfoe meer regen dan in België! Samengevat: Om Korfoe's natuurpracht te beleven kom je best van pakweg eind april tot eind mei, als de winterregens uitsterven en de lentekleuren het eiland haast tot een gigantische botanische tuin omtoveren.

> Er is nog een andere reden waarom de meimaand ideaal is: De toeristendrukte is nog redelijk beperkt en toch is de meeste infrastructuur in toeristische plaatsen al open in mei. Het zeewater aan de stranden was in de lente al warmer dan ik had gedacht.

> Er zijn geen paden bij die gevaarlijk zijn, aanleiding kunnen geven tot hoogtevrees of specifieke fysieke eisen stellen. Net voorbij het strand van Liapades moet je even een korte maar vervelende richel over. In het verleden moest je je met een koord naar omhoog hijsen. Tegenwoordig staat er een trapladdertje tegen de rotsen. Iedereen met een normale conditie kan de tocht ondernemen. Je grootste vijand is wellicht de hitte. Pas je wandelsnelheid aan de temperatuur aan, slow down als je je kapot zweet, blijf op de heetste uren hangen op een terras of op het strand. Hou je watervoorraad in het oog en draag minstens genoeg water tot het volgende dorp.

> Ongetwijfeld ga je slangen zien onderweg. Voor slangen zijn de wandelpaden vaak de ideale plek om zonnewarmte te absorberen. Corfu telt nogal wat slangensoorten, sommige hebben een lengte tot 2 meter. Slangen zullen zich echter zo snel mogelijk 'uit de voeten maken'. Enkel als ze zelf in gevaar zijn kunnen ze 'giftig reageren', bvb als je er op trapt of als ze in het nauw zijn gedreven. Er is één echt gevaarlijke soort bij, de zandadder (Vipera ammodytes), herkenbaar aan een scherp uitsteeksel op de kop. Filmpje.
> Onderweg heb ik zelf verscheidene soorten gezien, dat is wel even schrikken maar je hoort toch wel zelden dat er iemand een gevaarlijke beet oploopt.

> Als populaire zonbestemming wordt dit Griekse eiland vanuit Brussel of Schiphol tussen Pasen en Allerheiligen regelmatig aangevlogen door chartermaatschappijen. Vanuit Zaventem vliegen Brussels Airlines en TUIfly, vanuit Schiphol ondermeer Transavia en Arkefly.

> Met wat geluk kan je in voor en na-seizoen een last-minute op de kop tikken voor 100 à 150 € H/T. Zelf betaalde ik 144 € (inclusief alle taksen). In het toeristische hoogseizoen (schoolvakanties) worden charterticketten vaak heel duur verkocht. Een touroperator verkoopt in die periode immers liever vlucht + accommodatie in plaats van enkel de vlucht. Reken in het hoogseizoen op ticketprijzen vanaf 400 € H/T, tenzij je ook dan toevallig een koopje kan slaan. Het is niet nodig om zowel je heen- als terugvlucht met dezelfde maatschappij te boeken, je mag dat opsplitsen, hoewel je dan mogelijk 2 X dossierkosten moet betalen.
> Tijdens de 'toeristisch dode' maanden (november - maart) kan je Korfoe nog steeds bereiken met lijnmaatschappijen (bvb Aegean Airlines) waarbij je moet overstappen in Athene of een andere luchthaven. Nieuw is dat Aegean Airlines tijdens de zomermaanden van 2012 enkele vluchten per week rechtstreeks op Korfoe zal vliegen vanuit Zaventem. Vanaf 2012 wordt Korfoe voor het eerst ook rechtstreeks 2 X per week (niet 's winters) aangevlogen vanuit Charleroi door Ryanair. Hou echter rekening met alle surplustarieven bij Ryanair.

> Officiële taxitarieven vanaf de luchthaven kan je hier vinden. Er rijden geen lijnbussen tussen de luchthaven en het centrum van Corfu-stad. De luchthaven ligt op slechts een goeie 2 km van het stadscentrum (San Rocco Square).
> Vanop dat centrale stadsplein bedienen Blue Busses de stad en de omliggende periferie. Je koopt je ticket aan een automaat bij de busstand van San Rocco. Neem je elders de bus dan betaal je rechtstreeks aan de chauffeur. De blauwe bussen rijden noordelijk ongeveer tot Dasia.

> De Green Busses bedienen het hele eiland op lange afstand. De terminal in Corfu-stad ligt op enkele honderden meters van het San Roccoplein en kort bij de nieuwe ferryhaven. Startplaats van het Corfu Trail, Kavos, wordt in het toeristisch seizoen minstens 10 X per dag bediend vanuit Corfu-stad. Je zou eigenlijk de Green Bus naar Kavos al kunnen nemen op een paar honderd meter van de luchthaven maar het kan voorvallen dat de bus al helemaal vol zit vanuit de busterminal, beter dus om toch maar de terminal op te zoeken. Het vergt veel geduld om uit te zoeken hoe je etappes van het Corfu Trail kan combineren met de green busses. De bushaltes in de dorpen waar de bussen passeren, zijn niet zo duidelijk herkenbaar. Gewoonlijk hangt er enkel een plakkaat uit waarop de dienstregeling is vermeld, soms enkel in het Grieks. Het eerste wat je moet doen als je in de busterminal van Corfu-stad arriveert, is een blad met de huidige dienstregeling vragen aan het informatieloket. Er zijn 2 badplaatsen met de naam Agios Georgios, niet verwarren temeer daar beiden langs het traject van het Corfu Trail liggen. Je ticket koop je van een machine of aan een loket. Neem je onderweg een Green Bus dan betaal je aan de chauffeur of zijn conducteur. Rugzakken worden in het laadruim van de bus geplaatst. Tijdens de wintermaanden rijden er minder bussen uit en tijdens het weekend (hele jaar) wordt het aantal busritten gehalveerd of rijden er op sommige lijnen zelfs geen bussen.

> Onderweg op het Corfu Trail heb ik 5 nachten vrij gekampeerd + 1 X op een camping en 1 X een kamer boven een taverna te Stavros. Vrij kamperen zonder de toestemming van de grondeigenaar is in principe verboden in Griekenland, je kan ervoor worden beboet. Gewoonlijk zocht ik een afgelegen plek uit. Veel heb je verder niet nodig: Een vlak stukje grond waar je piketten in krijgt. Een weids uitzicht, toegang tot drinkbaar water en zwem- of wasgelegenheid zijn uiteraard een bonus. Ik probeer locaties uit te kiezen waar ik weet dat 's morgens de eerste zon op de tent kan vallen, zodat ze snel opdroogt van dauw. En wat is er nu plezanter dan gewekt worden door de zon die op de tent schijnt? Stranden vormen ook leuke plekken om je tent recht te trekken, zo kampeerde ik op een uithoek van het langgerekte strand van (noordelijk) Agios Georgios. Niet op alle stranden kan je discreet kamperen. De stranden van bvb Liapades en Myrtiotissa zijn daarvoor niet geschikt. Met wat stenen kan je voorkomen dat je piketten bij het minste zuchtje wind uit het zand worden gerukt.
> Als uitvalsbasis voor de laatste etappe op het Corfu Trail nam ik Camping Dionysus, gelegen tussen Dasia en Gouvia, langs de kustweg en met een bushalte in de buurt voor zowel de blauwe als groene bussen. Het was er rustig, de voorzieningen waren basic maar OK. Eigenlijk heb je niet veel meer nodig op een camping dan rust en proper sanitair. De enige camping die rechtstreeks langs het Corfu Trail ligt is die van Paleokastritsa. Campingprijzen zijn vergelijkbaar met die in de Benelux, ietsje goedkoper misschien.
> De sterke profilering van Corfu als strandbestemming zorgt ervoor dat vele familiepensions over de jaren heen de deuren sloten en dat het aanbod van particuliere kamers sterk terug liep. Een weinig interessante formule voor wie het Corfu Trail wandelt, zijn vakantiehuizen, omdat je er meestal niet voor één nacht terecht kan.
> In de Companion Guide zijn telkens de dorpen opgegeven waar kamers beschikbaar zijn, zonder meer in detail te gaan over waar en wat. Wil je liever onderdak slapen, dan wacht je heel wat puzzelwerk als je dat vooraf wil uitkienen. Misschien moet je dan overwegen om beroep te doen op een lokale touroperator (zie hieronder).

> De lokale specialist voor georganiseerd wandelen op het Corfu Trail is, sinds de opening van het pad in 2001, touroperator Asperghi Travel, commercieel partner van de Corfu trail initiators. Ze bieden packages aan van 7 of 14 dagen op het Corfu Trail, waarbij telkens ook je bagage wordt getransfereerd naar je volgende overnachtingsplaats als je dat wil. Er zijn ook enkele andere spelers op de markt zoals Corfu Vakanties .

> Tavernes en restaurants zijn makkelijker te vinden langs je tocht dan kamers. Het is één van de leuke kanten van het Corfu Trail dat je wandelen kan combineren met aangenaam tafelen en genieten van de Griekse keuken. Over Grieks eten gaan we hier niet uitweiden, ontdek zelf onderweg de geneugten.
> Ook tijdens je tocht voedsel inslaan in winkels is geen probleem. In de iets grotere dorpen is altijd wel een winkel en vaak hebben ook kleine dorpen nog een buurtwinkel. Grootschalige ketens zijn in landelijk Griekenland nog niet zo overheersend. De voedselprijzen zijn vergelijkbaar met die in de Benelux, misschien zelfs iets duurder omdat het vaak om kleine winkels gaat. Bronnen met drinkbaar water zijn er verrassend weinig onderweg maar je kan in de winkels overal mineraal water vinden, ook in tavernas wil men je wel een fles verkopen.

> OK, genoeg gepalaverd, op de volgende pagina's wandelen we het Corfu Trail helemaal af in 8 etappes!

> Voor we zelf op pad trekken in 8 etappes en de route van A tot Z of van Zuid tot Noord afwandelen, eerst even wat tips en praktische info voor wie zelf deze trekking wil ondernemen.

> Officieel is het Corfu Trail 220 km lang, een afstand die telkens terug komt, ook in verslagen van andere wandelaars. Ik weet niet waarop dat is gebaseerd maar als ik de optelsom maak van alle etappes, dan kom ik aan een afstand die aanzienlijk minder lang is: 171 km! Daarin is is zelfs een 4 kilometer lange omleiding tijdens de voorlaatste etappe inbegrepen. Die afstand is trouwens relatief in de bergachtige omgeving waar het Corfu Trail loopt.
> Je wandelt hier op grote delen geen 4 of 5 km per uur zoals op een Vlaams GR-pad. Op sommige geaccidenteerde delen van het Corfu Trail vorder je immers een stuk trager dan normaal, in casu de passages over zandstranden, duinen, nogal dichtgegroeide oude ezelpaden, zigzagstijgingen, etc. Bovendien kan het warme klimaat en het feit dat je de routebeschrijving grondig moet lezen je ritme vertragen.
> Terwijl we hier in dit verslag vooral afstanden gebruiken, is het daarom eigenlijk beter om trajecten van A naar B uit te drukken in wandeltijd. In de Companion Guide van het Corfu Trail worden dan ook vooral wandeluren gebruikt ipv kilometers.