Startpagina
> Wandelen > GRP 575
> Eindetappe na bijna 250 km over vele wandeldagen. We wandelen kilometers over veld- en landweggetjes door landbouwgebied van 'de echte Condroz', waar het lijkt of er eeuwenlang haast niets is veranderd. We rijgen enkele dorpen aan elkaar die allen in de vallei van de Bocq zijn gelegen: Achet, Hubinne, Hamois en Emptinne. Tussenin wandelen we telkens naar het plateau boven de vallei. Hamois is groot genoeg om wat winkels aan te treffen en vanaf het oud treinstationnetje op het Haspengouw-Condroz treinspoor maken we enkele malen gebruik van de nieuwe RAVeL-route, alvorens de torens van Ciney aan de skyline opduiken en zo ook het einstation van GRP 575 A travers le Condroz.
> Porcheresse is vrij vlot bereikbaar vanuit Ciney met TEC-bus 126b (Ciney - Havelange). Er is een halte bij de kerk. Vandaar is het 1 km over de hoofdroute tot de splitsing met de GR-verbinding naar Mozet. Ciney Ciney is goed ontsloten met zowel een treinstation als een busterminal naar bestemmingen die uitwaaieren over de hele streek. Vanuit de Place de Monseu te Ciney is het 1 km tot het trein- en busstation, volg gewoon GRP 575 tussen centrum en station om er te komen.
> Horeca onderweg: artisanale bakker in Porcheresse maar die sluit mogelijk eind augustus 2013. Alle winkels, cafés en resto's in Hamois en Ciney en beperkt in Emptinne.
> Horeca onderweg: artisanale bakker in Porcheresse maar die sluit mogelijk eind augustus 2013. Alle winkels, cafés en resto's in Hamois en Ciney en beperkt in Emptinne.
Achet
aan de Bocq
Onderweg naar Achet
Achet
> Het dorp Achet ligt ingebed aan weerszijden van het riviertje Bocq die hier eerder nog een brede beek is. Ondanks de lange geschiedenis van het dorp (er zijn sporen van bewoning uit de ijzertijd en de merovingische periode), is het zowat altijd afhankelijk geweest van andere machthebbers. Eind 13de eeuw had het te lijden onder de oorlogstroebelen rond de Oorlog van de Koe. Later in de middeleeuwen was Achet schatplichtig aan Ciney en bij de indeling in gemeenten in de Franse periode hing Achet af van Hamois.
> Het dorp Achet ligt ingebed aan weerszijden van het riviertje Bocq die hier eerder nog een brede beek is. Ondanks de lange geschiedenis van het dorp (er zijn sporen van bewoning uit de ijzertijd en de merovingische periode), is het zowat altijd afhankelijk geweest van andere machthebbers. Eind 13de eeuw had het te lijden onder de oorlogstroebelen rond de Oorlog van de Koe. Later in de middeleeuwen was Achet schatplichtig aan Ciney en bij de indeling in gemeenten in de Franse periode hing Achet af van Hamois.
> In 1898 werd Achet dan toch een zelfstandige gemeente maar met de fusies van 1977 werd Achet weer bij Hamois geschoven. Er was een zekere industriële welvaart begin 20ste eeuw door de exploitatie van steengroeven en de produktie van kalk in ovens. Een spoorlink naar Hamois heeft daar zeker toe bijgedragen. Het kasteeltje in het centrum werd gebouwd in 1819, de toren is echter een 20ste eeuwse toevoeging. Ook de kerk is niet zo oud, ze werd gebouwd in 1863. Misschien wel het meest interessante in Achet zijn de oude steengroeven (niet langs GRP 575), waar kalksteen werd onttrokken, ze vormen nu natuurgebieden.
Hubinne
> Sommigen bronnen dateren delen van de Sint-Agathakapel van Hubinne uit de 7de, 8ste of 9de eeuw. Dat is wel erg oud, die bewering slaat op pilaren die de centrale boog steunen. Misschien gaat het over herbruikte zuilen die van elders komen of ter plaatse een andere constructie droegen. Feit is dat het schistige heuveltje tussen het water van Asneux en Bocq ongetwijfeld in een ver verleden al de bewoners van de streek moet hebben geïnspireerd om er een versterking, tempel of kapel op te bouwen.
> Sommigen bronnen dateren delen van de Sint-Agathakapel van Hubinne uit de 7de, 8ste of 9de eeuw. Dat is wel erg oud, die bewering slaat op pilaren die de centrale boog steunen. Misschien gaat het over herbruikte zuilen die van elders komen of ter plaatse een andere constructie droegen. Feit is dat het schistige heuveltje tussen het water van Asneux en Bocq ongetwijfeld in een ver verleden al de bewoners van de streek moet hebben geïnspireerd om er een versterking, tempel of kapel op te bouwen.
> Voor de kerk van Porcheresse (bushalte, rustbank) ga je links en dan rechtdoor over een veldweg die verderop langs de bosrand slingert. Aanvankelijk is dat pad geasfalteerd maar van verbrokkeld asfalt gaat het over in een steenslagweg.
> Na 750 meter op deze veldweg kom je op een zessprong, een GR-kruispunt. Op deze plek die de naam 'Clinchamps' draagt, takt naar rechts de 30 km lange GR-verbinding naar Mozet af. De hoofdroute van GRP 575 gaat op de zessprong echter links een grassige veldweg op. Die bereikt op een hoek van het bos van Porcheresse een asfaltweggetje dat we naar rechts nemen. Het loopt langs de verharde toegangsdreef tot een vierkantshoeve.
> Na 750 meter op deze veldweg kom je op een zessprong, een GR-kruispunt. Op deze plek die de naam 'Clinchamps' draagt, takt naar rechts de 30 km lange GR-verbinding naar Mozet af. De hoofdroute van GRP 575 gaat op de zessprong echter links een grassige veldweg op. Die bereikt op een hoek van het bos van Porcheresse een asfaltweggetje dat we naar rechts nemen. Het loopt langs de verharde toegangsdreef tot een vierkantshoeve.
Onderweg naar Achet
> Boven gaan we bij bos rechts over een veldweg langs de bosrand. Dat weggetje gaat al snel weer dalen en ontmoet weer de RAVeL. We nemen hem naar links ditmaal. Hij loopt naar het voormalige station van Emptinale. Opletten kort daarna want je moet hier de snelle verkeersweg N921 oversteken. Aan de overkant 50 meter naar rechts over een grasstrook en dan links een veldweg in. We volgen deze weg langere tijd. Wat lager loopt hij langs de hoge afrastering van een waterwinningsgebied van Vivaqua.
> We blijven dalen en volgen verderop nog even een betonweg rechtdoor. In een bocht op een kruispunt met geruďneerde kapel gaan we links stijgen over een nogal onaangename macadamweg. Na een kleine kilometer en ter hoogte van de bedrijfsingang van een zaak in bouwmaterialen, gaan we naar rechts een asfaltwegje nemen.
> We blijven dalen en volgen verderop nog even een betonweg rechtdoor. In een bocht op een kruispunt met geruďneerde kapel gaan we links stijgen over een nogal onaangename macadamweg. Na een kleine kilometer en ter hoogte van de bedrijfsingang van een zaak in bouwmaterialen, gaan we naar rechts een asfaltwegje nemen.
> We gaan links ter hoogte van de kapel, de Ruisseau d'Asneux over. Bij het rondpunt links de RAVeL op. Hamois is net groot genoeg om nog allerlei winkels te hebben. Als je de GR verder volgt over de RAVeL kom je oa langs een krantenwinkel, een frituur en een Louis Delhaize-superette. De winkel heeft lange openingsuren en is enkel op zondag na 14 u gesloten. Maandag opent men pas na de middag. Verderop, in de omgeving van het voormalige station, heb je ook nog een bakker, pizzeria, streekproduktenwinkel en een paar restaurants en cafés. Een koffie gedronken in Café Local. De tijd lijkt er wel 30 jaar stil te hebben gestaan. Je mag hier zelfs nog een sigaretje opsteken. Aan het voormalige station staat nog een oude wagon.
> We volgen de RAVeL langs het oude station van Hamois, kruisen een weg (bushalte) en blijven nog even de RAVeL volgen. Bij de volgende kruising verlaten we de RAVeL en nemen rechts een dalend asfaltwegje tot op een kruispunt. Daar links en nogmaals de Bocq oversteken. Dan dadelijk rechts, Rue de Cheumont (bushalte 126b). Op de wegsplitsing 100 meter verder vervolgen we rechtsvoor. De vallei van de Bocq ligt nu aan onze rechterzijde. We lopen het oude centrum van Hamois binnen.
> Dit stijgend en overgroeid pad was langer dan ik dacht, toch een goeie 500 meter. Door de dauw op de planten en het opgeschoten gras kwam ik er kletsnat uit, met zompende schoenen. We komen uit de brousse op een asfaltbaantje en gaan er naar rechts enkele tientallen meters.
> Op het kruispuntje dan de meest linkse weg nemen, een gebetonneerde veldweg die naar bos loopt. We lopen in dat bos over een pad dat wat is verhard met brikeljon, het gaat over in een graspad en loopt langs een enorme akker. Op het einde van die akker, bij een kruispunt en een hoogspanningslijn gaan we naar links, dalen richting Emptinne.
> Op het kruispuntje dan de meest linkse weg nemen, een gebetonneerde veldweg die naar bos loopt. We lopen in dat bos over een pad dat wat is verhard met brikeljon, het gaat over in een graspad en loopt langs een enorme akker. Op het einde van die akker, bij een kruispunt en een hoogspanningslijn gaan we naar links, dalen richting Emptinne.
Achet, kasteel
Door het Bois de Porcheresse
Onderweg tussen Achet en Hamois
Hubinne, links de kerk, rechts de boerderij
> Verder rechtdoor het bos in waar de weg overgaat in een mooi en breed bospad. Eens dat bos uit trekken we op de lieu-dit 'Les quatre verges' niet het volgende bos in maar gaan we links over een asfaltwegje. Verderop een weggetje links negeren en aan een paar hoge dennen gekomen gaan we rechts een steenslagweg op om dadelijk een stuk gemeentelijk bos van Hamois in te draaien. De bosweg stijgt licht en bij het einde van het bos draaien we mee naar links over een stenige veldweg die vrij vlak loopt en waarover we vergezichten hebben.
> Het is hier erg stil in dit landschap, rustig golvend groen, geen levende ziel te zien maar eigenlijk valt er ook niet veel te beleven, dit is agrarisch gebied. Even langs de rand van een bosje waar we links-rechts draaien en over een panoramische pad dalen we dan wat. Net voor het verkeersbord dat de bebouwde kom van het gehucht Scoville aankondigt, slaan we rechts de Rue de la Tourlouette in. We dalen in een paar bochten naar het dorp Achet. In het centrum links-links (Rue d'Achet) en tot bij de kerk wandelen.
> We ontmoeten in Achet bij het kasteel (links gelegen) het riviertje Bocq (rustbank) en wandelen over de verkeersweg rond de kerk. Aan het oorlogsmonument links (Rue du Chainisse) en stijgen. Bij de V-splitsing op het einde van de dorpskom nemen we de tak rechtsvoor en komen zo op het landbouwplateau. Op een volgende V-splitsing houden we links aan en volgen we het geasfalteerd weggetje dat naar een bosrand toe loopt. In een bocht van de weg staat een volks kapelletje en daar draaien we licht mee naar rechts (de andere weg is een privé-weg).
> De grassige veldweg loopt verderop even langs een bosrand en bereikt een geasfalteerde weg die we naar rechts nemen. Bij een linde staat op deze plek een rustbank. Op dit hoge punt lopen we kort daarna nog langs een opgeschoten haagbeuk.
> De grassige veldweg loopt verderop even langs een bosrand en bereikt een geasfalteerde weg die we naar rechts nemen. Bij een linde staat op deze plek een rustbank. Op dit hoge punt lopen we kort daarna nog langs een opgeschoten haagbeuk.
> We zetten de afdaling in naar Hamois, gelegen in de vallei van de Bocq. Bij aankomst in de bebouwde kom nemen we de eerste straat rechts en dalen verder de vallei in. Bij een vijver en de gebouwen van B-Post steken we de Bocq over (rustbank) om dadelijk links te vervolgen. Deze Rue Sainte-Agathe maakt een grote bocht in wijzerzin en arriveert aan de voet van de grote oude kapel van Sainte-Agathe, geflankeerd door een al even oude hoeve. Eigenlijk zijn we op dit punt nog niet in Hamois zelf maar in een gehucht van Hamois met de naam Hubinne.
Station Hamois
Hamois
> Met de komst van de spoorlijn eind 19de eeuw en de ontwikkeling van het wegverkeer langs de N97 (Dinant - Huy/Luik) in de 20ste, is het commerciële centrum van Hamois duidelijk verschoven naar de stationsomgeving. Zo werd ook Hubinne haast naadloos verbonden met Hamois, Hubinne dat eeuwenlang wellicht van strategisch groter belang was dan Hamois zelf.
> Hier in de oude kern rond de kerk van Hamois herkennen we weer de typische Condroz-architectuur van grijze natuursteen. Hamois is vandaag een gemeente in de vallei van de Haut-Bocq waartoe ondermeer ook Achet, Mohiville, Emptinne, Scy, Schaltin en Natoye behoren naast nog een pak gehuchten. Met zowat 7000 inwoners is het niet echt een dicht bevolkte gemeente van de provincie Namen.
> Met de komst van de spoorlijn eind 19de eeuw en de ontwikkeling van het wegverkeer langs de N97 (Dinant - Huy/Luik) in de 20ste, is het commerciële centrum van Hamois duidelijk verschoven naar de stationsomgeving. Zo werd ook Hubinne haast naadloos verbonden met Hamois, Hubinne dat eeuwenlang wellicht van strategisch groter belang was dan Hamois zelf.
> Hier in de oude kern rond de kerk van Hamois herkennen we weer de typische Condroz-architectuur van grijze natuursteen. Hamois is vandaag een gemeente in de vallei van de Haut-Bocq waartoe ondermeer ook Achet, Mohiville, Emptinne, Scy, Schaltin en Natoye behoren naast nog een pak gehuchten. Met zowat 7000 inwoners is het niet echt een dicht bevolkte gemeente van de provincie Namen.
Onderweg naar Hamois
Onderweg tussen Hamois en Emptinne
Spoorlijn 126
> We liepen er eerder al over in de buurt van Les Avins (provincie Luik) en in Hamois ontmoeten we ze weer, de Haspengouw - Condroz-spoorlijn, tussen 2007 en 2010 omgevormd tot RAVeL (fietsweg). Hier in de provincie Namen is het traject ook voorzien van een aantal mooi ontworpen infopanelen die je alles over de geschiedenis van de spoorlijn vertellen. Deze borden zijn verbonden met banken die de sfeer in 3de klasse destijds weer oproepen.
> Het stationnetje van Hamois is nog grotendeels origineel in de bouwstijl van de Compagnie du Chemin de Fer Hesbaye - Condroz die de spoorlijn in de eerste jaren uitbaatte.
> We liepen er eerder al over in de buurt van Les Avins (provincie Luik) en in Hamois ontmoeten we ze weer, de Haspengouw - Condroz-spoorlijn, tussen 2007 en 2010 omgevormd tot RAVeL (fietsweg). Hier in de provincie Namen is het traject ook voorzien van een aantal mooi ontworpen infopanelen die je alles over de geschiedenis van de spoorlijn vertellen. Deze borden zijn verbonden met banken die de sfeer in 3de klasse destijds weer oproepen.
> Het stationnetje van Hamois is nog grotendeels origineel in de bouwstijl van de Compagnie du Chemin de Fer Hesbaye - Condroz die de spoorlijn in de eerste jaren uitbaatte.
> Via geschreven bronnen is wel bekend dat er al zeker in de 14de eeuw een kapel stond, die in 1328 werd verwoest door de Dinantezen. Het huidige uitzicht van de kapel dateert uit 1630 maar is gedeeltelijk opgetrokken uit veel oudere elementen dus.
> Naast de kapel stond een burcht, eveneens verwoest in 1328. De boerderij die er nu op staat is 18de eeuws, we wandelen langs de schuur van deze versterkte boerderij. Bij het plaatje hoorde ook een 14de eeuwse watermolen op de Bocq. Die is er nog, de huidige gebouwen zijn 19de eeuws.
> Aan de rotsige heuvel waarop de de kapel van Sint-Agatha ligt, is ook de plaatselijke legende van de Gouden Geit verbonden. De dorpelingen hadden de gewoonte om hun kapotte karren en werktuigen te plaatsen voor de ingang van een grot onder de heuvel, tesamen met een goudstuk. 's Morgens vonden ze hun stuk materiaal weer mooi gerepareerd terug, gemaakt 's nachts door de kaboutertjes...Uit al die goudstukken maakten de kaboutertjes een Gouden Geit, die zich nog steeds in de grot zou bevinden...
> Naast de kapel stond een burcht, eveneens verwoest in 1328. De boerderij die er nu op staat is 18de eeuws, we wandelen langs de schuur van deze versterkte boerderij. Bij het plaatje hoorde ook een 14de eeuwse watermolen op de Bocq. Die is er nog, de huidige gebouwen zijn 19de eeuws.
> Aan de rotsige heuvel waarop de de kapel van Sint-Agatha ligt, is ook de plaatselijke legende van de Gouden Geit verbonden. De dorpelingen hadden de gewoonte om hun kapotte karren en werktuigen te plaatsen voor de ingang van een grot onder de heuvel, tesamen met een goudstuk. 's Morgens vonden ze hun stuk materiaal weer mooi gerepareerd terug, gemaakt 's nachts door de kaboutertjes...Uit al die goudstukken maakten de kaboutertjes een Gouden Geit, die zich nog steeds in de grot zou bevinden...
Emptinne, centrum
Begin stevig overgroeid pad naar het plateau boven de Bocq-vallei
> Voor we de kerk bereiken gaan we links om na 50 meter alweer links te gaan. (Rue du Tonnelier). Verderop scherp rechts, een smal straatje in en 200 meter verder tegenover een mooi gerestaureerde wooneenheid, gaan we links een steenslagweg op. Die loopt naar een hangar en daar houden we licht links aan.
> Let op nu: het pad dat we vanaf dat punt zullen volgen kan sterk overgroeid zijn met hoge brandnetels en andere gewassen. 't Was wat worstelen. Hopelijk wordt het regelmatig gemaaid in de toekomst. Ik denk wel dat het een oud pad is. De grijze morgen had de dauw nog niet opgelost. Met een lange broek kom je hier ook helemaal nat door.
> Let op nu: het pad dat we vanaf dat punt zullen volgen kan sterk overgroeid zijn met hoge brandnetels en andere gewassen. 't Was wat worstelen. Hopelijk wordt het regelmatig gemaaid in de toekomst. Ik denk wel dat het een oud pad is. De grijze morgen had de dauw nog niet opgelost. Met een lange broek kom je hier ook helemaal nat door.
> Onderweg naar Emptinne laten we de weg naar het kerkhof links liggen en dalen we licht naar rechts naar het centrum van Emptinne. Het wegje slingert naar een rondpunt en het gemeenteplein van Emptinne. Daar rechtdoor met de zijgevel van het gemeentehuis aan je linkerkant. Over de Rue du Relais dalen we langs enkele oude en mooi onderhouden huizen af naar de kerk van Emptinne.
> Aan de kerk naar links draaien en achter de kerk rechts gaan om de Bocq over te steken over de Pont Joseph II, een zeldzaam eerbewijs aan de Oostenrijkse keizer en graaf van Namen (rustbank). We stoten weer op de RAVeLroute, die we naar rechts nemen (rustbank). Dit is weer RAVeL 126. Het stationnetje van Emptinne lijkt geheel verdwenen.
> De RAVeL gaat onder de N4 door en wat verder verlaten we de RAVeL alweer om het eerste wegje links te nemen. Het stijgt naar het plateau. Er kan wel wat verkeer zijn op dit wegje op de spitsuren. Achter ons de vallei van de Bocq en boven op hoogte krijgen we na wat smaakloze betonnen constructies een eerste zicht naar Ciney toe.
> De RAVeL gaat onder de N4 door en wat verder verlaten we de RAVeL alweer om het eerste wegje links te nemen. Het stijgt naar het plateau. Er kan wel wat verkeer zijn op dit wegje op de spitsuren. Achter ons de vallei van de Bocq en boven op hoogte krijgen we na wat smaakloze betonnen constructies een eerste zicht naar Ciney toe.
> We zien inmiddels de torens van Ciney aan onze linkerzijde. Het eindpunt nadert. Kort voor de toegang tot het bedrijf Ronvaux links een paadje nemen tussen afrasteringen. Dat pad kruist een industrieel stuk spoorlijn (eigenlijk een stukje spoorlijn 126 dat nog in gebruik is als bedrijfsspoorlijn) en aan de overzijde klimmen we over een buurtpad naar het centrum van Ciney.
> In het verlengde van dat pad verder stijgen over een straat waarvan het straatnaambord verderop Rue Rebonmoulin vermeldt. Op het einde daarvan rechts en dadelijk links, Rue Walter Soeur. Die loopt recht naar de Place Monseu, eind- en startpunt van GRP 575 sinds 2013.
> Nog meer GRP 575? Je kan ook nog de verbindingsroutes van GRP 575 wandelen!
> Nog meer GRP 575? Je kan ook nog de verbindingsroutes van GRP 575 wandelen!
Over de RAVeL-route langs Emptinne
Ciney, terminus GRP 575
Emptinne
> Nog een dorpje van Hamois en eveneens gelegen in de vallei van de Bocq. Emptinne ontwikkelde zonder twijfel langs de oude route die Namen met Luxemburg verbond, nadien werd die ontsloten ligging nog versterkt met de komst van spoorlijn 126 eind 19de eeuw, We wandelen over de bedding 'in RAVeL-vorm'.
> In de 19de, begin 20ste eeuw moet Emptinne enige uitstraling hebben gehad. Behalve grote vierkanthoeven en de haast onvermijdelijke kasteeltjes was op het grondgebied van Emptinne immers ook een fabriek van majolica gevestigd, een fabriekje waar keramiek werd vervaardigd, voorzien van kleurrijke geschilderde en geglazuurde motieven.
> Nog een dorpje van Hamois en eveneens gelegen in de vallei van de Bocq. Emptinne ontwikkelde zonder twijfel langs de oude route die Namen met Luxemburg verbond, nadien werd die ontsloten ligging nog versterkt met de komst van spoorlijn 126 eind 19de eeuw, We wandelen over de bedding 'in RAVeL-vorm'.
> In de 19de, begin 20ste eeuw moet Emptinne enige uitstraling hebben gehad. Behalve grote vierkanthoeven en de haast onvermijdelijke kasteeltjes was op het grondgebied van Emptinne immers ook een fabriek van majolica gevestigd, een fabriekje waar keramiek werd vervaardigd, voorzien van kleurrijke geschilderde en geglazuurde motieven.
