>

> Weg uit de leuke camping voor ze weer tot leven kwam. Fris vannacht, mijn tent is kletsnat van de dauw. De zon heeft moeite om zich een weg te branden door de nevels over het Freilingermeer. Na het optrekken van de mist wordt het weeral een schitterende dag.
> Eerst loopt de tocht nog langs de rand van het Freilingermeer; daarna over een open plateau, langs bosjes die bestaan uit gele en oranje gekleurde bomen in de herfst. Meer weidse uitzichten.
> Een tijdje later begint het pad te dalen naar Blankenheim. Het is een klein maar mooi en nogal toeristisch stadje. Hier is de bron van de Ahr. Ze ligt in het oude centrum. Er staan ook mooie vakwerkhuizen. Ik moet even zoeken naar de tekens en zie aan het einde van het stadje zowaar een wegwijzer naar Zaventem! Wel wel, t’is alsof ze me al terug willen op de luchthaven, om slecht gezind van te worden.

> 5 km verder ligt Blankenheimwald met het treinstation van Blankenheim. Tijd voor picknick en tentje-drogen. Na al het asfalt tussen Blankenheim en Blankenheimwald volgt een lange tocht rechtdoor door bos. Onderweg is er een stuk met heel veel paddenstoelen, vooral in de buurt van Paulushof.

> Langzaam daalt het pad naar een rustige vallei. Als het arendsnest Wildenburg plots in zicht komt, laat ik me bijna verrassen door een plotse afslag, steil omhoog, zigzag door het bos. Aan de ingang van het plaatsje Wildenburg loopt het Rhein-Rureifelpad (Ardennen-Eifelpad) dadelijk door naar Zingscheid om dan weer sterk te dalen naar Reifferscheid.
> Ook dat dorp is mooi gelegen. Hier moet ik het Rhein-Rureifelpad wisselen voor de Willibrordusweg. Het pad loopt nu door de vallei van de Olef helemaal tot Schleiden.
> Het pad vermijdt de industrie onderweg door de valleiwand op te kronkelen, en ondermeer rond een afgelegen kerkhof te lopen. De tekens zijn niet altijd even goed aangeduid waardoor ik nog wat verkeerd loop.

> Uiteindelijk bereik ik toch om iets na zevenen Schleiden. Ik heb honger en ga nog even op zoek naar eten. Maar ik heb maar 20 minuten voor de bus naar Bitburg vertrekt. Eén supermarkt is nog open. Snel een zak chips dan maar, net op tijd aan het busstation. Anderhalf uur later ben ik weer in Bitburg van waar ik verder naar huis reis. Voorlopig afscheid van het Ardennen-Eifelpad.