> Het kasteel van Beaufort werd gebouwd in de vroege middeleeuwen. De plaats was al eerder bewoond door Kelten en Romeinen. Ze bouwden er een ‘Castellum Belforti’. Getuige van de ouderdom van de burcht zijn nog een aantal stijlkenmerken die duidelijk Romaans zijn. De burcht had in zijn kerkers ook een folterkamer. In de loop der eeuwen werd het kasteel nog enkele malen versterkt. Burchtheer Bernard Van Velbruggen bouwde er in 1550 nog een metersdikke donjon bij en een dubbele omwalling. Zijn kleindochter huwde een nobelman met een bedenkelijke reputatie, Gaspar de Heu. De Heu ondernam vanuit Beaufort gewelddadige plunderexpedities in de omliggende kantons. Om de Luxemburgse garnizoenen te misleiden liet hij de paarden van zijn bende beslaan met omgekeerde hoeven, zodat zijn achtervolgers telkens het spoor kwijt raakten. Eens in zijn zwaar versterkte roversburcht was Gaspar De Heu ongrijpbaar. Op een dag werd één van zijn luitenanten, de heer van Orley, echter gevangen genomen. De gouverneur van Luxemburg, Graaf Mansfeld, was bereid om Orley gratie te verlenen op voorwaarde dat hij er in slaagde om De Heu te laten opsluiten. Orley ging in op deze voorwaarde en bedacht een list. Hij zou aan de Heu vragen om het peterschap te aanvaarden van zijn laatstgeborene. De Heu zag zich verplicht om uit zijn rovershol te komen en begaf zich naar de doopplechtigheid. Daar werd hij gearresteerd en weggevoerd door de Luxemburgse troepen. Hij werd veroordeeld voor bendevorming, verkrachting, plundering en nog een reeks misdaden. Zijn bezittingen werden verbeurd verklaard en op 15 april 1593 in de vroege morgen werd Gaspard De Heu onthoofd. Het kasteel van Beaufort kwam wat later in handen van graaf Mansfeld. Hij liet echter een nieuw kasteel bouwen in de stijl van die tijd, renaissance. Dit kasteel bevindt zich achter de huidige ruïnes. Het oude kasteel is sindsdien kompleet in verval geraakt. De grote vensteropeningen die men tegenwoordig nog ziet, dateren ongetwijfeld uit een periode waar het defensief karakter van de burcht minder belangrijk was geworden. Wat deze ruïnes interessant maakt is de zandsteen uit de streek die werd gebruikt en het kasteel ‘kleurt’ naargelang de weersomstandigheden van het moment. Bovendien is er nog veel over van de oude burcht na zoveel eeuwen en de schilderachtige ligging is een extra troef. De ruïnes trekken dan ook nogal wat toeristen aan. Bezoek is betalend. (bron ondermeer ‘Das Luxemburger Land’ - 1883)