> Laatste etappe! De tent uit in de kille vriestemperaturen voor een laatste tocht, een hoogtepunt, want dit traject betekent meteen ook het einde van de 793 kilometer lange trekking dwars door Eifel en Ardennen. Nog 21 kilometer tot Montcornet-en-Ardenne.
> Mistig Haulmé door, in feite een mooi dorp, geen industrie hier, gewoon een stil Semoydorp. Hier verlaat het Ardennen-Eifelpad ook de Semoy definitief. Een korte stevige klim en even snel weer afdalen. Van de Semoyvallei naar de Maasvallei, er ligt maar een bergengte tussen.

> Braux is een groot industrieel dorp, grijsheid domineert het zicht. Het pad loopt verder langs de Maasoever. Een stuk dat wat verzopen is maar verderop is het een goed grassig pad. Ergens moet ik te vroeg zijn afgeslagen, ik mis plots wit/rood. Ik heb echter geen tijd te verliezen om terug te gaan zoeken waar ik verkeerd liep. Ik moet door. Deze afsnijding komt mij in feite goed uit. Ik kom weer de markering tegen iets later. Daarna volgt een lang stuk over een steenslagweg, de hele tijd licht stijgend door mistig bos.

> Mellier-Fontaine is een minuscuul gehucht in feite, midden in uitgestrekte bossen gelegen. En er is zowaar een ‘fontaine’, met lekker water.
> In Mellier naar rechts en de hele tijd door bos over snelle boswegen. Een stuk door een jachtbos met tientallen uitkijktorens. Een opening in het bos geeft even uitzicht over het in de verte gelegen Lac des Vieilles Forges. 2 X een afspanning waar moet worden over geklommen. Na dit bos even rechts en dan scherp links. Het pad is wat overgroeid en loopt dan dood op een steengroeve! Een teken dat ik niet door de groeve mag maar hier staat wel wit/rood. Hoe moet het dan verder? Ben ik verkeerd gelopen en dat vlak voor de finish? Ik zie geen pad en besluit om maar recht door de groeve te gaan. Achteraf denk ik niet dat het pad door de groeve loopt (het is trouwens verboden) maar ergens rechts ervan loopt, hoewel ik geen pad zag. De bewegwijzering zou inmiddels weer prima zijn. Om de groeve te vermijden sluit GR AE nu ook een stuk vroeger aan op het tracé van GR 12C: ongeveer 3 km voor Montcornet neemt het AE-tracé nog even een noordwestelijke koers om ten zuiden van Sécheval GR 12C te vervoegen tot Montcornet.
> Uiteindelijk moet je uitkomen aan een picknicktafel met 50 meter verder de samenvoeging met GR12C. Op dat kruispunt gaat AE dan op in GR12C, wat een einde! Het is ongelofelijk. Het lange, magische Ardennen-Eifelpad eindigt zoals het begint: Op de kruising van 2 verloren bos- of veldwegen. Ik ben maar op de kerktoren van Montcornet-en-Ardenne afgestapt. Geen café te bekennen om de aankomst te vieren. In Montcornet bevindt zich wel de oudste burcht van de Franse Ardennen maar ze is blijkbaar net nu niet te bezoeken. Aan de kerk staat ook een wandelbord maar daar word ik niet zoveel wijzer van. Het begon zowaar nog te regenen, waardoor ik me terugtrok in het buskot om mijn boterhammen op te eten.
> Dat was het dus geweest, het Ardennen-Eifelpad. Ik zal het maar bij de clichéslogan houden dat de weg het doel is zeker (en het doel de weg). Je wordt wat verweest achtergelaten bij de aankomst in Montcornet. Genoten van deze 793 kilometer lange tocht.
> Uit Montcornet weg geraken is niet eenvoudig. Er passeren geen bussen meer. De beste oplossing is misschien om gewoon terug te wandelen maar dan over GR12C, eventueel naar Monthermé. Voorzie genoeg tijd. Aan de kerk van Montcornet is een infobord over de wandelpaden in de omgeving. GR12C loopt langs enkele mooie uitzichten naar Monthermé en loopt nog verder door naar Sorendal aan de Belgische grens (schitterend pad overigens, zeker de variante GR 12C'). Wil je vanuit Montcornet verder zuidelijk wandelen dan kan dat ook. Volg GR12C naar het meer van Vieilles Forges en neem daar GR12 (Amsterdam – Parijs), samenlopend met GR654 (Namur – Vézelay (– Santiago de Compostela)).