© Luc Selleslagh 2004 - 2024
>
Een bus Israëli's was hier in het Kanyon Pansiyon gisteravond nog binnen
gevallen . Ik moest me haasten om nog iets mee te pikken van het ontbijtbuffet
voor de Israëli's alles hadden geplunderd. Met een volle fles water vertrokken
om tegen de vroege hitte te vechten. Het pad loopt eerst nog een heel stuk
verder over de rustige asfaltweg langs de rechteroever van de Köprülü.
Er passeren eerst nog enkele bungalowcomplexen met campingmogelijkheid. Na
wat bochten in het asfalt draait het pad weg van de rivier op een landweggetje.
>
Een tijdje later is er een droge rivierbedding waar de markering even zoek
is. Je moet hier niet de stenige bedding oversteken maar wel links in deze
bedding wandelen. Even later is er de moskee van Karabuk in een stijl die
Grieks aandoet. Er is een kraantje aan het huis van de imam vlakbij. Van
de moskee loopt het pad kriskras door stekelig struikgewas in een rotsige
omgeving. Het landschap opent zich even in de buurt van enkel huizen en
kiest dan voor bos. Er komt een kleine open plek voorbij (eventueel geschikt
om te kamperen) waarna de tocht dieper het bos in gaat. Daarna wordt de
klim voortgezet in een donker bos met een dik dennennaaldentapijt. De St
Paul Trail zigzagt zich omhoog tot boven 700 meter.
>
Helemaal boven loopt het niet lang vlak. Een steile afdaling aan de andere
kant en vrij snel nu een bronnetje. Veel water komt er niet uit want een stuk
dieper ligt een boerderij en de eigenaar tapt met een slang de bron af. De
begroeiing aan deze kant van de berg is kompleet anders. Planten die veel
warmte verdragen zoals aardbeibomen gedijen hier goed. Veel bloemen onderweg.
Het gaat snel naar beneden. Eens de afdaling voorbij kom je aan een keienbedding
van droogstaande rivieren omringd door akkers. Hier is de graanoogst blijkbaar
al achter de rug. Wat verder ligt Akbas. Het dorp stelt niet veel voor en
het theehuis en de winkel lijken op sterven na dood.
