© Luc Selleslagh 2004 - 2024
>
Dat de St Paul Trail in een bergklimaat is
aangekomen merk je aan zuivere blauwe lucht en aan de temperaturen 's avonds.
Het is in Sütçüler fris genoeg om na donker iets warmer
aan te trekken dan een T-shirt. Mijn voeten zijn na deze rustige wandeldag
zonder rugzak voldoende hersteld van de blarenflora van de eerste dag. Wat
mij dan weer wel zorgen begint te baren zijn mijn stapschoenen. De zolen
beginnen door de rotsige paden weg te smelten als sneeuw onder de Turkse
lentezon.
>
Verder naar de ruïnes van Adada. Aangezien
ik het eerste deel van deze wandeling gisteren al had gedaan besluit ik
om een stuk af te snijden door de asfaltweg naar Eğirdir te nemen. Meidan
had me de vorige avond nog een heel plannetje uitgetekend met een alternatief
pad naar Bogazköy waar de SPT weer voorbijkomt. Ik was echter al weer
snel zijn pad kwijt en daarom besloot ik maar wat op het gevoel te stappen.
Dat werd zowaar een verrassingstocht. Zie de beschrijving van dit stuk bij
"
Wandelinfo" "Een
stukje van de SPT wandelen" en "De mooiste delen".
>
Update jun10: Opgelet: Het traject tussen Sütçüler en Adada is volledig herzien en veranderd sinds 2010.
Na een kilo aarde en stof te hebben verwijderd komt hier een oud gegraveerd
kruis te voorschijn (30 cm X 30cm).
>
Ik neem de draad weer op in Bogazköy.
Dit dorp bestaat uit wat verspreide huizen en heeft niet echt een centrum.
Het pad loopt er bijna de hele tijd over de asfaltweg. Enkele malen word afgeweken
naar de oorspronkelijke Romeinse weg waarvan nog stukken zichtbaar zijn. Veel
lentebloemen onderweg naar Adada. Bij het naderen van de site verdwijnt de
wit/roodmarkering en maakt plaats voor enkele steenmannetjes. In de hele omgeving
rond Adada is geen wit/rode markering aangebracht, niet onbelangrijk om te
weten. De steenmannetjes leiden je verder naar het begin van de oude toegangsweg
tot Adada. Deze Romeinse weg is eerst helemaal verzakt maar al snel volgt
een prachtig bewaard stuk. Schitterend. Ook in Adada is Paulus langs geweest
en hij heeft dus zonder twijfel ook over deze weg gewandeld.
De Romeinse toegangsweg tot Adada
>
De zware blokken die deze weg vormen hebben
het hier al een eeuw of 20 overleefd. (dit is ook het pad dat op de
coverfoto van de gids over de St Paul Trail staat) Korter bij Adada
verdwijnt de weg in het prikkelige struikgewas, waardoor je met momenten
wat doorheen moet vechten. Uiteindelijk kom je boven aan open grasgebied
bij de belangrijkste ruïnes. Vlakbij loopt de asfaltweg. Een meisje
uit een Turkse familie die wat verder aan het picknicken is komt naar me
toegelopen met wel een kilo kaas. Dat wordt de volgende dagen elke maaltijd
kaas eten om dat op te krijgen. Verder hangen hier enkel nog wat herders
rond die proberen hun geitenkudde bij elkaar te houden tussen de ruïnes.
Op deze mooie plek eindigt het eerste deel van de St Paul Trail dat in Perge
begon.
