© Luc Selleslagh 2004 - 2024
>
Even na het schooltje van Kasimlar duikt het pad naar beneden, op zoek naar
de diep ingesneden vallei van de jonge Koprülü-rivier. Deze rivier
zorgt voor de afwatering zorgt van het noordelijke Dedegölgeberge en
vormt een beetje de rode draad op de St Paul Trail naar Aspendos.. Na een
brugje met een bron gaat het weer even steil naar omhoog. Onderweg nog een
bron, mooi gelegen onder een monumentale plataan. Het loopt even minder
steil, maar daarna is het een uur non-stop klimmen. Uiteindelijk wordt een
pas bereikt met een herdershut.
>
Het landschap verandert dramatisch. Eeuwenlange erosie door water en wind
hebben hier een haast surrealistisch landschap gecreëerd. Wat overbleef
is een collectie van conglomeraatsteen geboetseerd tot tafelrotsen, kloven,
monolietblokken, obelisken, bolrotsen en grotten in de meest ondenkbare
vormen. Het pad klimt nog even licht hoger vooraleer langzaam te dalen door
deze merkwaardige omgeving. Het is uitkijken voor de bewegwijzering want
het pad verandert enkele keren onverwacht van richting.Wat lager zijn kleine
gecultiveerde velden van rode aarde, het past perfect in het curieuze landschap.
In de verte ligt Kesme.
SPT even na de Köprülü-rivier
Onderweg naar Kesme, monolietrots met gat
>
Het dorp verdwijnt weer een tijdje uit het zicht terwijl het rode pad verder
door de veldjes slingert. Veel vrouwen die in de omliggende velden werken
dragen hier nog traditionele kledij. Op hun hoofd kleurrijke hoofddoeken
en een band van oude munten. Een droge rivierbedding over en na nog een
hoefijzervormige draai kondigt een welkome bron het dorp Kesme aan.
>
Er is een theehuis aan de ingang van het dorp en verder langs de hoofdstraat
is er nog één, ditmaal met een winkel. Ik geraak echter niet
veel verder dan het eerste. Een hele groep mannen defileert aan mij voorbij
ter kennismaking en ook de burgemeester komt even langs. Er zou een bezoekershuis
zijn hier om eventueel te overnachten maar zelf ben ik nog even verder gewandeld
richting Cukurca.