> Boven het dorpje Our zie je een groot bedrijf de horizon ontsieren. Het is de hoofdvestiging van bouwbedrijf Thomas & Piron. Het bedrijf is snel uitgebreid en is haast een dorp op zich. Het is een aanfluiting van landschapsarchitectuur om daar zo’n bedrijf neer te poten, het hoort thuis op een industrieterrein, maar de firma zorgt wel voor een tewerkstelling van meer dan 500 personen. Gelukkig zijn de lelijke gebouwen aan het zicht onttrokken eens afgedaald in de Ourvallei, zodat het dorpje Our zijn traditioneel uitzicht heeft bewaard. Meer zelfs: sinds 2017 is het 80 inwoners tellende Our op de lijst beland van Mooiste dorpen van Wallonië.

> Prachtig wandelen hier. Een stuk verder rechts omhoog langs de loop van een beek die in de Our uitmondt. Hogerop wordt dat beekje overgestoken om nog wat verder omhoog te klimmen. De markering van dit stuk GR14 is bijgewerkt in de zomer van 2006.
> Een paar padsplitsingen en dan links over brede bospaden die redelijk hoogte houden. Zo komt GR14 na een tijd uit dit mooie bos. Links wat verscholen in de vallei ligt de kapel van Lesse. Er is een bron bij het binnen komen van het dorp. Hier ook is een gîte d'étape, maar zover ik weet is deze in de eerste plaats bedoeld voor groepen.

> Zo wordt de weg Graide – Our bereikt aan het ‘Croix des fées’ (405 m). Gewoon rechtdoor over een weg met steenslag. 1 km later is het even uitkijken want de noordelijke richting wordt hier verlaten voor een breed bospad naar rechts. Dit pad langs sparrenbossen gaat over in een slingerend smal bospad tussen jongere sparren om zo op een breder bospad te komen. Naar rechts hier, voorbij nogal wat jachttorens. Aan de volgende splitsing links, tot je na 800 meter aan veld komt. Van hier ook heb je een mooi uitzicht over de Ourvallei.

> Iets verder weer naar links over een ongeasfalteerde weg. Die draait via een schuur naar bos. Wat volgt is een mooie boswandeling over ritselende bladeren waarbij het pad weer afdaalt in de vallei van de Our.
> Voorbij een grassige overstromings-weide (La Touptoup) die is omgewoeld door everzwijnen.

> Het gehucht Lesse bestaat uit een dozijn of wat huizen en een kapel. Het plaatsje ligt nog voor de plek waar de jonge Lesse aanzienlijk versterkt wordt doordat de Our er zal bijkomen.
> Kortbij (2 km) ligt het dorp Redu, sinds 1984 bekend als het boekendorp van Wallonië. Je kan er naar toe wandelen door nog even GR14 te volgen en bij het verlaten van Lesse de geelwitte tekens van de Transardennaise® te volgen. Eventueel kan je aan de andere kant van Lesse een wegje volgen naar Redu via het ESA-ruimtecentrum. Tot slot kan je ook nog gewoon de hoofdweg volgen van Lesse naar Redu. Welke optie je ook kiest, het is stevig stijgen om uit de vallei van de Lesse te komen, want Redu ligt op het plateau.

> Het dorpje Lesse is de voorbije jaren uigegroeid tot een echt kruispunt van langeafstandspaden. Behalve GR 14 loopt hier dus ook de Transardennaise® . Sinds 2011 kruist hier ook GR 129 (Brugge - Arlon). In 2017 kwam ook de GR van Trappistenabdijen er bij en in 2018 de 78 km lange 'Entre Lesse et Lomme'.

> Als je in contact komt met everzwijnen dan zullen ze meestal snel op de vlucht gaan. Uitzonderlijk kunnen everzwijnen echter ook chargeren. Vooral als je in een situatie komt waarbij je tussen een vrouwelijk everzwijn en haar jongen in komt te staan of wanneer je mannelijke everzwijnen in de paartijd kort benadert. Daarbij kan een everzwijn lelijk te werk gaan. Vooral bij mannelijke evers zijn de uitstekende hoektanden sterk ontwikkeld. Deze worden constant bijgeslepen en kunnen dus pijnlijke wonden veroorzaken. Bij vrouwelijke everzwijnen zijn deze houwers minder sterk ontwikkeld, maar wel voldoende scherp om eveneens wonden te veroorzaken.
> Gevaarlijker dan de evers zijn de 21ste eeuwse neanderthalers die er op jagen. Het is vaak een ongeregeld zooitje met een boertig gedrag tegenover de passerende wandelaar.

> Ook jagers passen die trucs soms toe, vooral als het jachtseizoen er aan komt. Zo kunnen ze niet alleen de evers vetmesten voor ze ze afschieten maar zorgen ze er ook voor dat de everzwijnen op een redelijk vaste locatie blijven. Er mag in Wallonië gejaagd worden op everzwijnen van 1 augustus tot 31 december. Hoewel ze in Vlaanderen zelden opduiken in bossen mag ook hier geschoten worden, van 1 oktober tot 31 december. In Frankrijk mag praktisch het hele jaar op everzwijn worden gejaagd.
> Als je onderweg een solitair everzwijn tegen komt gaat het vaak over een mannetje (keiler). Enkel in het paarseizoen zoeken ze familiaal gezelschap op. Grotere groepen everzwijnen (van 5 tot 30 dieren) bestaan vooral uit enkele volwassen vrouwtjes (baggen), vergezeld door hun onvolwassen jongen (frislingen/overlopers). Mannetjes vervoegen die groepen enkel tijdens het paarseizoen. Door het hoge testosterongehalte is mannelijk everzwijnvlees tijdens de paartijd (vooral 15 november – 15 januari) minder geschikt voor menselijke consumptie.

> GR14 kruist hier niet enkel de het riviertje de Our, ook de Transardennaise® (geelwitte markering) wordt gepasseerd, maar niet gevolgd. Het GR14-traject loopt weer weg van zowel het dorp als de rivier en wint lichtjes hoogte.
> Na een reeks stallen links een kleinere asfaltweg op langs een vijver die bedekt is met grote waterranonkel. Opvallend dat die nu nog bloeit, wellicht door het warme najaarsweer.

> Overdag houden everzwijnen zich meestal schuil in ingegraven kuilen, rond kreupelhout en struikgewas. Rond hun nesten (legers) is vaak een heel fijnmazig padennet ontwikkeld. Hun dag (of nacht) begint het liefst met een modderbad, waarbij ze na afloop langs bomen en struiken schurken om parasitaire insecten en de opdrogende modder kapot te wrijven. De rest van het aktieve deel van een etmaal bestaat vooral uit speuren naar voedsel. Everzwijnen hebben een fijne reukzin ontwikkeld, hun zicht is echter vrij slecht waarbij ze weinig kleuronderscheid maken.

> Op de weg Naomé - Opont pikte ik weer Grande Randonnée 14 op waar ik het pad eerder had verlaten. Sinds Naomé loopt GR14 tijdelijk een stuk door de provincie Namen, dat zal zo blijven tot kort voor Our, waarna GR 14 weer voluit door de provincie Luxemburg vervolgt.
> Komende uit Naomé loopt GR14 aan de weg Naomé - Opont even links de asfaltweg op en loopt 100 meter verder rechts een graspad op. Dit graspad slingert even en gaat 400 meter verder licht rechts. Vanaf nu gaat het een hele tijd noordelijk verder. Er wordt nogal gekapt en opnieuw aangeplant in dit bos wat mogelijk verdwenen bewegwijzering kan veroorzaken. De richting is echter duidelijk: Noordelijk. Even een asfaltstrook op die al snel weer overgaat in een onverharde weg.

> Our is een mooi dorpje. Vooral het fotogenieke kerkgebouw met zijn octagonale torenspits in 'étages', bedekt met leien, trekt de aandacht. Nogal wat lokale schilders vereeuwigden het gebouwtje. Het oord trok ook pelgrims aan, in het biezonder voor de genezing van brandwonden. De natuurstenen huizen van Our zijn in harmonie rond de kerk geschaard. De meeste dateren van de 18de of 19de eeuw. Het kerkgebouw is van 1820, gebouwd toen een vorige kerk afbrandde.

> GR14 gaat links een grasweg op en daalt zo de Ourvallei in. De brug over en dadelijk links. GR14 gaat dus niet door het dorpje Our zelf. In het dorp vindt je een restaurant, rechts net voor de kerk.

> Hoewel everzwijnen vooral ’s nachts aktief zijn zullen ze vroeg of laat wel eens je pad kruisen bij de doortocht van GR14 door Argonne of Ardennen. Als voorouders van de tamme kweekvarkens zijn ook everzwijnen allesvreters. Liefst wroeten ze met hun snuit in een zachte grassige grondlaag, daarbij zoekend naar plantenwortels, wormen en insecten, maar ze eten ook grassen, eikels, paddestoelen, beukennoten, vruchten en reptielen. In het bos luchten ze daardoor de vaak zware bosgrond, zodat jonge zaden stimulerende kiemkansen krijgen. Boeren zien everzwijnen minder graag rond woelen, dat gebeurt nogal eens in velden die aan bos grenzen. Daarbij kunnen ze in één nacht grote schade aanrichten. Om dat te vermijden worden ze wel eens opzettelijk bijgevoederd, zodat ze open veld vermijden.

> In Redu draait alles dus rond boeken. De meeste aangeboden literatuur is franstalig maar er zijn 1 of 2 winkels die ook een uitgebreider nederlandstalig aanbod hebben. In Redu is ook een bakker, horeca en er passeert af en toe een bus van TEC. Het is ook mogelijk vanuit Lesse of Our een rondwandeling te maken van ongeveer 30 km waarbij GR14 en de Transardennaise® worden gecombineerd. (in uurwijzerzin: Our - Lesse - Redu - Séchery - Daverdisse - Porcheresse - Our)