Startpagina
> Wandelen > GR14 Parijs - Malmedy
Parijs
- Sucy-en-Brie / Sucy-en-Brie - Gretz-Armainvilliers
/ Gretz-Armainvilliers - Mortcerf / Mortcerf
- Coulommiers / Coulommiers - Nogent-l'Artaud
/ Nogent-l'Artaud - Château-Thierry
/ Château-Thierry - Dormans
/ Dormans - Reuil / Reuil
- Ay / Ay - Condé-sur-Marne / Condé-sur-Marne
- Châlons-en-Champagne / Châlons-en-Champagne
- Vitry-en-Perthois / Vitry-en-Perthois
- Trois-Fontaines / Trois-Fontaines
- Louppy-sur-Chée / Louppy-sur-Chée
- Ermitage Saint-Rouin / Ermitage Saint-Rouin
- Varennes-en-Argonne / Varennes-en-Argonne
- Briquenay / Briquenay - Chémery-sur-Bar
/ Chémery-sur-Bar - Sedan / Sedan
- Bouillon / Bouillon - Naomé
/ Naomé - Lesse /
Lesse - Grupont / Grupont - Saint-Hubert
/ Saint-Hubert - Champlon / Champlon
- Odeigne / Odeigne - Reharmont /Reharmont
- Malmedy / *** Variante Saint-Pierremont
- Noyers-Pont-Maugis***
> In een grote bocht
loopt deze etappe rond het hoog gelgen veengebied van Baraque de Fraiture
en het 'Plateau des Tailles'. Delen van deze tocht lopen dan ook een tijd
boven 500 meter hoogte. Voorbij het dorp Malempré duiken we nog even
donker bos in en bereiken bijna 580 m hoogte. Eens het bos uit opent zich een prachtig
panorama. Afdalen in een brede groene vallei waarin de Lienne vloeit. GR14
loopt een tijdje op hoogte rond Lierneux om dan in de buurt van Lierneux-centrum
te passeren (bevoorrading). Na een paar kleinere dorpen, zoals Arbrefontaine,
wacht nog een lange maar regelmatige klim vooraleer af te dalen in de Baleurvallei
nabij Reharmont.
Odeigne
> Het gehucht Reharmont
is niet de gemakkelijkste plaats langs GR14 om te bereiken als je van openbaar
vervoer afhankelijk bent. Vanuit Trois-Ponts rijdt er een TEC-bus (enkel
op schooluren!) die op 1 à 2 km van Reharmont passeert maar afhankelijk
van de route die deze bus volgt kan het bijna een uur duren vooraleer je
de kortste busstand passeert. Ook Arbrefontaine en Lierneux liggen op deze
lijn. Beter is om grotere dorpen als etappeplaats te plannen als je openbaar
vervoer wil, bvb La Roche-en-Ardenne, Lierneux of Trois-Ponts. Lierneux
ligt ook op een busroute die vertrekt vanuit het treinstation van Aywaille
(treinlijn Luik- Gouvy). Odeigne wordt sporadisch bediend op een buslijn
tussen La Roche-en-Ardenne en Manhay. Vanuit Manhay kan je Luik bereiken
door expressbus 1011 Luik - Luxemburg of vv te nemen. Er is geen treinlijn
langs deze etappe. Treinplannning eventueel via het station van Trois-Ponts
(op GR14 tijdens de volgende etappe) of Vielsalm (beiden op de lijn Luik-
Gouvy). Mogelijk zijn er ook andere buscombinaties mogelijk via Manhay of
Vielsalm. Schema's zijn nogal ingewikkeld in deze streek en zijn vooral
gericht op de reisuren van scholieren.
> Bevoorrading enkel in Lierneux: Onder andere GB Contact, Delhaize Proxy, 3 bakkers, 1 bakker-kruidenier. Daal aan de 2de wandelboom GR14/GRP571 af naar het centrum: Na 200 meter GB Contact. Verder nog een fritkot en een café met kleine restauratie. VVV in het oude tramdepôt. De gîte d'étape die je in Arbrefontaine passeert is helaas net zoals die van Lesse (tijdens etappe 22) enkel voor groepen opengesteld! Camping Moulin de Malempré: Volg GR14 uit Malempré en ga links (staat aangeduid). De camping van Lierneux ligt te afgelegen. In Arbrefontaine is een camping op 2 km van GR14.
> Dit deel van GR14 was nog maar gedeeltelijk gemarkeerd met witrode verf toen ik het voor het eerst wandelde. Het was dus af en toe even zoeken op het terrein. Dankzij wandelvriend Ludo, die deze streek en zijn paden goed kent, was het mogelijk om hier de Grande Randonnée redelijk vlot te volgen. In de streek rond Lierneux in het biezonder is nogal wat andere witrood markering waar te nemen die niet tot het traject van GR14 behoort. Zo passeert hier ook GRP571 (Vallées des Légendes) waarmee GR14 even te samen loopt. Daarnaast zijn er nog stukken gemarkeerd op nu verlaten trajecten van GRP571 en de niet meer bestaande GR578 (Vallée de la Lienne). Met een beetje aandacht voor de routebeschrijving en de kaartintekening uit de topogids van GR14 zou je echter geen probleem mogen hebben om het juiste pad te volgen.
> Bevoorrading enkel in Lierneux: Onder andere GB Contact, Delhaize Proxy, 3 bakkers, 1 bakker-kruidenier. Daal aan de 2de wandelboom GR14/GRP571 af naar het centrum: Na 200 meter GB Contact. Verder nog een fritkot en een café met kleine restauratie. VVV in het oude tramdepôt. De gîte d'étape die je in Arbrefontaine passeert is helaas net zoals die van Lesse (tijdens etappe 22) enkel voor groepen opengesteld! Camping Moulin de Malempré: Volg GR14 uit Malempré en ga links (staat aangeduid). De camping van Lierneux ligt te afgelegen. In Arbrefontaine is een camping op 2 km van GR14.
> Dit deel van GR14 was nog maar gedeeltelijk gemarkeerd met witrode verf toen ik het voor het eerst wandelde. Het was dus af en toe even zoeken op het terrein. Dankzij wandelvriend Ludo, die deze streek en zijn paden goed kent, was het mogelijk om hier de Grande Randonnée redelijk vlot te volgen. In de streek rond Lierneux in het biezonder is nogal wat andere witrood markering waar te nemen die niet tot het traject van GR14 behoort. Zo passeert hier ook GRP571 (Vallées des Légendes) waarmee GR14 even te samen loopt. Daarnaast zijn er nog stukken gemarkeerd op nu verlaten trajecten van GRP571 en de niet meer bestaande GR578 (Vallée de la Lienne). Met een beetje aandacht voor de routebeschrijving en de kaartintekening uit de topogids van GR14 zou je echter geen probleem mogen hebben om het juiste pad te volgen.
Afdaling naar Baneux
Xhoût-si-Ploût
> Malempré is
een typisch Ardennendorp van stoere huizen in grijze steen. Het dorp is
omringd met weiden en hoogstamboomgaarden. Voor de kerk rechts en over een
steenslagweg richting E25. De weg die aan een kruis naar de camping ‘Le
moulin de Malempré’ (op 1 km) en het merkwaardige gehucht Xhoute-si-Plout
loopt negeren.
Onderweg
naar Malempré
> Zo komen we dadelijk weer op een kruising van enkele
kleine geasfalteerde wegen waar we rechts lopen over een pad dat lichtjes
daalt en langs de rand van het natuurgebied Plateau des Tailles komt. Hier
een beekje over, de Fayi de la Folie. Eén
platte monolietsteen is lang genoeg om een brugje te vormen over de Fayi
de la Folie.
> Op zo'n 2 km van het GR14 traject ligt een gehucht
met de gekste naam van Wallonië: Xhoute-si-Ploute, ook wel geschreven
als Hout-si-Plou. Je spreekt het ongeveer uit als 'Oetsiploe'. Ook in het
Waals klinkt dat vreemd, vergelijk het met het klankspel van Huppeldepup
of Plopperdeplop.
° De betekenis van de dorpsnaam is nog vreemder: Het is een Waalse afgeleide van 'Ecoute s'il pleut!' (Luister of het regent!). Rond deze uitroep en waarom deze uitspraak een plaatsnaam werd zijn allerlei legendes verweven. Volgens sommigen staat de plaatsnaam in verband met de aanwezigheid van een schuilplaats voor passanten bij regen.
° De betekenis van de dorpsnaam is nog vreemder: Het is een Waalse afgeleide van 'Ecoute s'il pleut!' (Luister of het regent!). Rond deze uitroep en waarom deze uitspraak een plaatsnaam werd zijn allerlei legendes verweven. Volgens sommigen staat de plaatsnaam in verband met de aanwezigheid van een schuilplaats voor passanten bij regen.
> In Odeigne ontmoet GR14 nog een ander lange afstandspad,
het is GR 15 , 793 km lang, door Luxemburg, de Duitse Eifel en de Waalse en
Franse Ardennen. Elders op Trekkings.be kan je een volledige routebeschrijving
vinden over deze internationale wandelweg.
> Versterkt met 2 uitstekende padspeurders, Ludo en zijn hond Arco vertrek ik op dit stuk GR14 dat op dat moment nog niet met witrode verf is gemarkeeerd. Odeigne uit over een asfaltweg om dan links even voor een voetbalveld een pad op te lopen.
> Versterkt met 2 uitstekende padspeurders, Ludo en zijn hond Arco vertrek ik op dit stuk GR14 dat op dat moment nog niet met witrode verf is gemarkeeerd. Odeigne uit over een asfaltweg om dan links even voor een voetbalveld een pad op te lopen.
° Meer aannemelijk volgens mij
en niet minder kleurrijk is volgende verklaring. In de middeleeuwen (16de
eeuw ongeveer) werden watermolens gebouwd waarvan de werking sterk afhankelijk
was van het debiet van het water. Vaak werkten ze niet als er onvoldoende
waterdoorstroom was. De komst van een stevige regenbui was voor de molenaar
vaak het sein om aan het werk te schieten. Na de regen zou het debiet van
de beek of rivier snel stijgen en zou het waterrad volop kunnen draaien
en mechanische kracht leveren. Mogelijk werd naar zo'n soort molen gerefereerd
als een 'Luister-of-het-regent-molen'.
° Vreemde uitleg maar het is een feit dat het 'Xhoute-si-Ploute' nabij Malempré zeker niet het enige plaatsje is dat zo werd genoemd. Nabij Esneux (op 2 km van GR57) ligt ook een Hout-si-Plou waar een watermolen was en in Frankrijk zijn er meer dan een dozijn plaatsjes die een gelijkaardige naam dragen. Toeval is het dus niet.
° In Wallonië wordt naar Hoût-s'i-Ploût te pas en te onpas gerefereerd om te lachen. Het plaatsje staat synoniem voor een 'achterlijk boerengat', het einde van de wereld of voor een imaginaire plaats. In 1757 al moet de plaatsnaam tot de verbeelding hebben gesproken want er werd toen in Luik een opera opgevoerd met de naam 'Li fièsse di Hoût si Ploût'.
° Vreemde uitleg maar het is een feit dat het 'Xhoute-si-Ploute' nabij Malempré zeker niet het enige plaatsje is dat zo werd genoemd. Nabij Esneux (op 2 km van GR57) ligt ook een Hout-si-Plou waar een watermolen was en in Frankrijk zijn er meer dan een dozijn plaatsjes die een gelijkaardige naam dragen. Toeval is het dus niet.
° In Wallonië wordt naar Hoût-s'i-Ploût te pas en te onpas gerefereerd om te lachen. Het plaatsje staat synoniem voor een 'achterlijk boerengat', het einde van de wereld of voor een imaginaire plaats. In 1757 al moet de plaatsnaam tot de verbeelding hebben gesproken want er werd toen in Luik een opera opgevoerd met de naam 'Li fièsse di Hoût si Ploût'.
> Het veengebied van Plateau des Tailles ligt op een
hoogte tussen 600 en 650 meter. Na de bekende Hoge Venen is dit het
hoogste plateau van België. Pas 10 jaar na de erkenning van de Hoge
Venen als staatsnatuurreservaat werd ook hier in 1967 een bescheiden
reservaat erkend. Die tragere erkenning kwam omdat nogal wat landeigendom hier is in privé-bezit was van
grote families. Ondertussen is het reservaat uitgegroeid van 203 ha in 1970
tot meer dan 600 ha nu. Daarmee behoort het Plateau des Tailles tot de grotere
natuurreservaten van Wallonië. Snelweg E25 snijdt dwars door
het Plateau des Tailles op het hoogste punt, Baraque de Fraiture. Er was
aanvankelijk nogal wat protest vanuit groene hoek om hier over de waterscheidingslijn
en het brongebied van vele beken en riviertjes een brede strook asfalt te
leggen. Niet alleen vreesde men verstoring in het gevoelige ecosysteem
van veen en waterhuishouding, ook de vervuiling door teer, strooizout
en oliederivaten in brongebied werd sceptisch bekeken. Het veengebiedje
van Robiefa, waarlangs we over GR14 lopen, is een wat geïsoleerd veenperceel,
gelegen op een hoogte tussen 545 en 595 meter, aan de rand van het Plateau
des Tailles. Tot de biezondere planten van Robiefa behoort de stippelvaren,
een varensoort die als leek misschien moeilijk is te onderscheiden van andere
varensoorten maar die zeldzaam is in de Ardennen en eerder in bergstreken
voorkomt.
De mysterieuze stenen 'La Falhotte', kort bij Lierneux
Onderweg naar Lierneux
> De autosnelweg E25
onder via een tunnel en dadelijk rechts. De afslag naar links een paar honderd
meter verder stond niet zo goed aangeduid op het moment dat wij er passeerden.
Het is in feite de eerste bosweg links en je moet dadelijk de Ruisseau de
Sonnari oversteken. Het pad loopt klimmend en vlakt hogerop wat uit. We
hebben de provincie Luxemburg ongemerkt verlaten. De
rest van het GR14-pad zal door de provincie Luik lopen.
> De tocht loopt hier grotendeel door dennenbos en hoog grassig veenland. Als je weer het bos uit komt let dan even op het uitzichtpunt links, wat verscholen achter een bosje. Er is een overdekte picknickplek en panoramaborden met uitleg. Het is een heerlijke plaats om even uit te blazen. Voor jou ontvouwt zich een prachtig panorama, het decor waarin GR14 de volgende uren zal lopen. We hielden hier even picknick.
> De tocht loopt hier grotendeel door dennenbos en hoog grassig veenland. Als je weer het bos uit komt let dan even op het uitzichtpunt links, wat verscholen achter een bosje. Er is een overdekte picknickplek en panoramaborden met uitleg. Het is een heerlijke plaats om even uit te blazen. Voor jou ontvouwt zich een prachtig panorama, het decor waarin GR14 de volgende uren zal lopen. We hielden hier even picknick.
Uitzichtpunt Baneux. In de voorgrond Baneux, verderop
Lierneux
Typische
veenvegetatie van heide en moerasgrassen zoals pijpestrootje, met stilstaande
zuurstofarme waters en afstromende beken. (Foto Fagne de Pouhon-Plateau des
Tailles langs GR AE)
Malempré
GR14 kort na de splitsing met GRP571
Kapel Xhoût-si-Ploût
> Stroomafwaarts loopt de Fayi de la Folie in de Aisne,
die we tijdens de vorige etappe even volgden. De Fayi de la Folie is een
beek die ontspringt 2 km ten oosten, tussen de veengebiedjes van Robiefa
en Nâzieufa. Beide venen behoren tot het grotere natuurgebied 'Plateau
des Tailles', we lopen hier even langs een afspanning van Robiefa.
> Dadelijk na de Fayi de la Folie links, een pad dat
nog wat moet worden ingelopen door GR14-wandelaars. Dit graspaadje wordt
wat breder en is nogal venig-zompig. Het komt uit op de weg Odeigne –
Malempré. Deze weg even volgen tot de N30 in het gehucht Les
Coyés. Op 3 km langs de N30 liggen Manhay (links) en Baraque
de Fraiture (rechts). We vervolgen even rechts op de N30 en aan het eerste
pad links het bos in. Vanaf hier was GR14 eind 2006 al met witrode tekens
gemarkeerd.
> Wat verderop links tot een steenslagweg die rechts richting Malempré loopt. Langs een kruis voor de broers Collignon, hier in december 1944 bij het Ardennenoffensief gefusilleerd door de nazi’s. In het dorp een paadje rechts en over de hoofdstraat door het dorp.
> Wat verderop links tot een steenslagweg die rechts richting Malempré loopt. Langs een kruis voor de broers Collignon, hier in december 1944 bij het Ardennenoffensief gefusilleerd door de nazi’s. In het dorp een paadje rechts en over de hoofdstraat door het dorp.
> Afdalen over een steenslagweg tussen weiden naar
het dorpje Baneux. Nogal wat van de huizen
hier zijn nu tweedeverblijven. Hier nog verder dalen over een asfaltwegje
tot de molen van Ecdoval wordt bereikt.
Er staat nog een schoepenrad op het beekje aan de molen.
> GR14 loopt hier even 50 meter rechts over de weg Manhay – Lierneux om dadelijk rechts een stijgend paadje te nemen langs een afspanning. Mogelijk is dit pad wat met bramen overgroeid.
> GR14 loopt hier even 50 meter rechts over de weg Manhay – Lierneux om dadelijk rechts een stijgend paadje te nemen langs een afspanning. Mogelijk is dit pad wat met bramen overgroeid.
> Zo klim je achter de molen ongewoon scherp omhoog.
Je stijgt nog verder door tot boven 500 meter aan de skipistes
van Le Monty. Hier de skiliften onder over een pad dat slechts zwak
zichtbaar is in het grasveld. De skisite is uitgerust voor een afdaling
van 400, 600 of 800 meter. Als er sneeuw ligt is er ook een buvette open.
Je kan ook kiezen om te langlaufen ipv alpijns skiën.
> Licht stijgend dwars over het skiveld moet je op een paar bomen afgaan om dan links langs het skiveld verder omhoog te lopen tot de top. Vervolgens zijn er boven op het plateau een paar padsplitsingen.
> Iets verderop kom je voorbij een opvallend uitstekend gesteente.
> Licht stijgend dwars over het skiveld moet je op een paar bomen afgaan om dan links langs het skiveld verder omhoog te lopen tot de top. Vervolgens zijn er boven op het plateau een paar padsplitsingen.
> Iets verderop kom je voorbij een opvallend uitstekend gesteente.
° Het Hout-si-Ploute nabij Esneux
kwam trouwens in het nieuws in de periode van de 'Walen buiten' - betogingen
kort voor de splitsing van de universiteit van Leuven rond 1965. Franstalige
universiteitsstudenten en -professoren zorgden toen in het (imaginaire)
Xhoute-si-Ploute voor een eerstesteenlegging van een aparte franstalige
univ, dit als protest tegen mogelijke afsplitsing. De splitsing van Leuven
kwam er uiteindelijk toch en de Walen verhuisden naar Louvain-la-Neuve.
Jaren later werd er in dat Xhoute-si-Plout opnieuw een universiteit opgericht!
Dat was in 1995, ditmaal gaat het over een vzw die op universitair niveau
voornamelijk conferenties en voordrachten organiseert rond filosofische
of humanistische onderwerpen. En vandaag is die univ nog springlevend. In
het Hout-si-Plou bij Esneux kan je een herdenkingsmonument voor de oprichting
éde Hout-si-Plou zien.
° Terug naar Xhoute-si-Ploute bij Malempré. In het echt ziet het gehucht er ook uit als een onvervalst boerengat, met de mesthoop nog aan de straat en een paar versleten huizen. Om er een omweg voor te maken is het niet de moeite tenzij je er echt zelf van wilt overtuigd worden dat Xhout-si-Plout inderdaad geen plaat(s)je uit de verbeelding is.
° Terug naar Xhoute-si-Ploute bij Malempré. In het echt ziet het gehucht er ook uit als een onvervalst boerengat, met de mesthoop nog aan de straat en een paar versleten huizen. Om er een omweg voor te maken is het niet de moeite tenzij je er echt zelf van wilt overtuigd worden dat Xhout-si-Plout inderdaad geen plaat(s)je uit de verbeelding is.
Lierneux
Pad tussen dennen naar Baneux
Klokkentoren Lierneux
GR14 X GRP571 kort bij Lierneux
> Voorbij de hêtre du berger (rond 540 meter
hoogte) begint het pad stilaan te dalen. Rechts meedraaien, (nog steeds dalend) tot een hoogspanningslijn, scherp links de hoogspanningslijn volgen over bijna een kilometer en door weer wat dichter
bos wandelen naar de kapel van het gehuchtje Reharmont.
Hier hielden Ludo en ik het bekeken voor deze keer. Tijd om de slijkschoenen uit te trekken.
> Reharmont is een gehucht met een plaatsnaambord in de Belgische kleuren, 6 huizen, 1 kapel (uit 1801) en 4 straatlampen. Iemand vertelde me dat ze hier nog niet zo lang geleden pas stromend leidingwater kregen. Het gehucht ligt dan ook nogal afgelegen.
> Reharmont is een gehucht met een plaatsnaambord in de Belgische kleuren, 6 huizen, 1 kapel (uit 1801) en 4 straatlampen. Iemand vertelde me dat ze hier nog niet zo lang geleden pas stromend leidingwater kregen. Het gehucht ligt dan ook nogal afgelegen.
> Interessant aan het woud van Hodinfosse is in de
eerste plaats de naam. 'Hodin' is een afgeleide van 'Wodin' of 'Odin'. Het
is niet de eerste maal langs deze etappe van GR14 dat we namen tegenkomen
die een Germaanse oorsprong hebben, zie ook de steen van Falhotte in Lierneux.
Wodin was de noordgermaanse en vikinggod van de jacht en de oorlog, of van
de strijd in het algemeen. Hij gaf zijn naam ook aan 'woensdag'. Hodinfosse
was vroeger wellicht een heilig woud, tegenwoordig is het wat gedegradeerd
naar een ordinair productiebos.
> Als je dwars door het woud van Hodinfosse loopt kom je aan een plaatsje dat Saint-Jacques heet. Daar staat nu een moderne kerk uit de jaren '60, gebouwd nadat het oude kerkje werd verwoest bij het Ardennenoffensief. Wellicht stond er vele eeuwen eerder echter nog een veel ouder gebouw. Archeologen hebben er sporen gevonden die terug gaan tot minstens de 7de eeuw. Vond hier nog vroeger een germaanse godenverering plaats en was er een tempel? Het was typisch voor de vroege kerstening om alle paganplaatsen te vernietigen en te kerstenen door er christelijke kerken, kapellen of kruisen te plaatsen. Het feit dat het plaatsje Saint-Jacques werd genoemd later staat niet noodzakelijk in verband met de passage van pelgrims naar Santiago de Compostela. Er zijn daar niet echt harde bewijzen van.
> Als je dwars door het woud van Hodinfosse loopt kom je aan een plaatsje dat Saint-Jacques heet. Daar staat nu een moderne kerk uit de jaren '60, gebouwd nadat het oude kerkje werd verwoest bij het Ardennenoffensief. Wellicht stond er vele eeuwen eerder echter nog een veel ouder gebouw. Archeologen hebben er sporen gevonden die terug gaan tot minstens de 7de eeuw. Vond hier nog vroeger een germaanse godenverering plaats en was er een tempel? Het was typisch voor de vroege kerstening om alle paganplaatsen te vernietigen en te kerstenen door er christelijke kerken, kapellen of kruisen te plaatsen. Het feit dat het plaatsje Saint-Jacques werd genoemd later staat niet noodzakelijk in verband met de passage van pelgrims naar Santiago de Compostela. Er zijn daar niet echt harde bewijzen van.
> Het pad klimt nog een hele tijd verder aan een regelmatig
stijgingspercentage naar een plek die ‘Le
hêtre du berger’ ('de beuk van de herder') heet. Van
een beuk is op het eerste zicht niks meer te bekennen. We zagen hem alvast
niet, maar ergens in de buurt zou een dikke beuk moeten staan met een omtrek
van meer dan 4 meter. Mail me als je hem vindt.
> Update feb 10: En kijk, een attente lezer en wandelaar over GR 14, Kris Coppens, zag de beuk en stuurde onderstaande foto in. Komende uit Arbrefontaine moet je hem op ongeveer 150 rechts uit de dennen zien pieken. Worstel even tussen de dennen. Overigens vond Kris de plek 'prachtig mysterieus'.
> Update feb 10: En kijk, een attente lezer en wandelaar over GR 14, Kris Coppens, zag de beuk en stuurde onderstaande foto in. Komende uit Arbrefontaine moet je hem op ongeveer 150 rechts uit de dennen zien pieken. Worstel even tussen de dennen. Overigens vond Kris de plek 'prachtig mysterieus'.
> Het is ondertussen al wel een tijdje zacht aan het
regenen en door boskap liggen de paden er door dit half den/half veengebied
erg drassig bij. Rechts ligt het uitgestrekte woud van Hodinfosse.
>
Dit is de de Pierre de la Falhotte. De steen
van Falhotte is een groot kwartsietblok dat rust op een schieferondergrond.
De 3 meter hoge steen staat op 465 meter hoogte. De naam 'Falhotte' zou een
verbastering zijn van de godinnaam Faule, zus van Thor, god van de donder.
Dat is althans de verklaring die je overal terug vindt in de streekliteratuur.
Vreemd genoeg kan ik die Faule niet thuisbrengen in het Noorse godenrijk.
In het boek 'Nos pierres et leurs légendes' situeren de auteurs Willy
en Marcel Brou gelijknamige stenen in het nabijgelegen bos van Groumont, richting
Baraque de Fraiture.
> Het is me niet zo duidelijk of ze het hier over dezelfde steen hebben als die van Lierneux. Volgens de legende zijn de stenen deel van de oude tempel of het huis van de godin Faule.(Falhotte > Germaans: Fal-House). Nog in dit verband melden dezelfde schrijvers dat de stenen vanaf de christelijke tijd 'duivelsstenen' werden genoemd. Mail me als je meer info hebt over deze merkwaardige steen.
> Het is me niet zo duidelijk of ze het hier over dezelfde steen hebben als die van Lierneux. Volgens de legende zijn de stenen deel van de oude tempel of het huis van de godin Faule.(Falhotte > Germaans: Fal-House). Nog in dit verband melden dezelfde schrijvers dat de stenen vanaf de christelijke tijd 'duivelsstenen' werden genoemd. Mail me als je meer info hebt over deze merkwaardige steen.
> De kerk van Lierneux ziet er schitterend uit met
haar sierlijke klokkentoren waarvan de verhoogde top peervormig is, geflankeerd
op de hoeken door 4 kleinere 'peertjes'. Toch is het gebouw niet zo oud.
Tijdens het Ardennenoffensief (1944-1945) werd de Sint-Andreas en Sint-Semetriuskerk
grondig verwoest. De huidige kerk is dan ook een replica die tussen 1950
en 1961 werd opgetrokken. Eeuwenlang is er hier al een heiligdom. De christelijke
geschiedenis van Lierneux gaat terug tot de 7de eeuw. Voor die tijd zijn
er ondermeer sporen van germaanse en keltische aanwezigheid. In de middeleeuwen
was Lierneux vaak een speelbal van grootgrondbezitters en veroveraars. Zo
waren de gemeente en de toen al afhankelijke gehuchten zoals Arbrefontaine,
Baneux en Bra, een tijd lang bezit van de machtige abdij van Stavelot.
> Tegenwoordig heeft de gemeente (incl de gehuchten) ongeveer 3.500 inwoners, waarvan bijna de helft in Lierneux zelf woont. Bossen nemen zowat 45 % van het landareaal in. Een behoorlijke brok land van 32 ha rond het centrum van Lierneux wordt ingenomen door het 'centre hospitalier spécialise', of in meer gewone woorden: Een instelling voor volwassenen met een psychiatrische handicap. Daarmee is Lierneux sinds 1884 een beetje de Waalse tegenhanger voor Geel. In de uit het Keltisch (> Ledernao) afgeleide naam 'Lierneux' herkennen we ook de naam van het smalle riviertje dat door de gemeente loopt: De Lienne.
> Tegenwoordig heeft de gemeente (incl de gehuchten) ongeveer 3.500 inwoners, waarvan bijna de helft in Lierneux zelf woont. Bossen nemen zowat 45 % van het landareaal in. Een behoorlijke brok land van 32 ha rond het centrum van Lierneux wordt ingenomen door het 'centre hospitalier spécialise', of in meer gewone woorden: Een instelling voor volwassenen met een psychiatrische handicap. Daarmee is Lierneux sinds 1884 een beetje de Waalse tegenhanger voor Geel. In de uit het Keltisch (> Ledernao) afgeleide naam 'Lierneux' herkennen we ook de naam van het smalle riviertje dat door de gemeente loopt: De Lienne.
> Omringd door enkele bekendere rivierdalen van de
grote (en toeristische) Ardense rivieren zoals de Ourthe, Amblève
en de Salm, valt de vallei van de Lienne nauwelijks op bij het bekijken
van een topografische kaart. De Lienne is dan ook geen brede rivier. Niet
eens zover van waar we Lierneux rond wandelen ontspringt de Lienne. Een
echte bron is er niet, het is eerder een samenloop van een aantal bronnen
en beekjes die ontspringen iets ten zuiden (tussen Regné en Hébronval,
net ten noorden van het Plateau des Tailles), op hoogtes rond 500 meter.
In Lierneux kunnen we moeilijk van een rivier spreken, eerder een brede
beek. Op slechts een paar km stroomafwaarts langs de Lienne bevindt zich
een natuurreservaat, Les Prés de la Lienne, een gebied van natte
weiden en bos met een erg gevarieerde flora. Pas vanaf Bra krijgt de Lienne
meer debiet en stroomafwaarts van Chevron, een paar kilometer voor de Lienne
in de Amblève vloeit, is het echt een rivier. Bij hevige regen of
snelle dooi kan de Lienne echter aanzwellen tot een fors riviertje waarbij
sterke stromingen oevergebieden onder water kunnen zetten. Lierneux is de
belangrijkste plaats in het Liennedal. Tot 2005 was de intieme Lienne onderwerp
van een eigen Grande Randonnée, de GR578.
> De niet meer bestaande GR 578 - Vallée de la Lienne was een wandelpad dat sterk kronkelend tussen Gouvy en Remouchamps (aan de Amblève) liep. Dit was echt een wandeltocht voor fijnproevers: Zeer weinig asfalt onder de voeten, mooie afgelegen uitzichtpunten en vooral veel rust en stilte in grote bossen, 110 km lang. In 2005 werd het routeverloop van de GR-paden door de centrale Ardennen grondig herbekeken. Daardoor kwam na 20 jaar GR578 te vervallen. Een groot deel van ex-GR578 werd wel geïntegreerd in een radicaal hertekende GRP571, een route van 166 km die onder de naam 'Vallées des Légendes' 3 riviervalleien combineert (Lienne, Salm en Amblève) en die we hier in Lierneux ontmoeten.
> De niet meer bestaande GR 578 - Vallée de la Lienne was een wandelpad dat sterk kronkelend tussen Gouvy en Remouchamps (aan de Amblève) liep. Dit was echt een wandeltocht voor fijnproevers: Zeer weinig asfalt onder de voeten, mooie afgelegen uitzichtpunten en vooral veel rust en stilte in grote bossen, 110 km lang. In 2005 werd het routeverloop van de GR-paden door de centrale Ardennen grondig herbekeken. Daardoor kwam na 20 jaar GR578 te vervallen. Een groot deel van ex-GR578 werd wel geïntegreerd in een radicaal hertekende GRP571, een route van 166 km die onder de naam 'Vallées des Légendes' 3 riviervalleien combineert (Lienne, Salm en Amblève) en die we hier in Lierneux ontmoeten.
> Een supermarkt is vlakbij en als je nog iets verder
afdaalt in het dorp kom je aan de VVV, gelegen in de gerenoveerde tramgebouwen.
De stationsomgeving van Lierneux is met veel smaak gerestaureerd enkele
jaren geleden. Van hieruit liep tussen Lierneux en Vielsalm tussen 1904
en 1959 een tramlijn (L499). Het oude traject van deze lijn vormt het thema
voor een prettige wandeling van enkele kilometers, vooral het deel tussen
Lierneux en Hébronval is aangenaam wandelen.
> Over grassige paden bereik je zo uiteindelijk aan
een grote schuur een GR-wandelboom. Hier vervoegt GRP571
het traject van GR14. Tesamen lopen de 2 GR-paden langs de schuur om via
een paar smalle veehekjes door een weide te trekken. Links kijk je over
de kerk van Lierneux en zo kom je wat verder bij nog een wandelpaal: GRP571
en GR14 gaan hier weer uit elkaar vlakbij het centrum van Lierneux.
Wil je in Lierneux zijn ga dan links.
> Aan een schuurtje, dat tegen een rotsmassief is geplakt, raakt GR14 even
de weg Lierneux – Vielsalm om dadelijk een zijweg te nemen richting
Bru. Het Sentier de l'Ardenne slingert door
dit gehucht van Lierneux om zowat 1 km verder in Arbrefontaine aan te komen.
> Er zijn hier nog enkele mooie oude gebouwen en een gîte d’étape van CBTJ. Langs de oude beschermde kruisweg van Arbrefontaine om net voor een kapel links verder omhoog te lopen.
> Er zijn hier nog enkele mooie oude gebouwen en een gîte d’étape van CBTJ. Langs de oude beschermde kruisweg van Arbrefontaine om net voor een kapel links verder omhoog te lopen.
> Voor meer wandelideeën in en rond Lierneux kan
je een gedetailleerde wandelkaart kopen in de VVV. Wat praktische voorzieningen
betreft heeft Lierneux verder nog een Proxy Delhaize, 3 bakkers, een café
en een paar restaurants. De campings in de gemeente liggen niet kort bij
> GR14 verlaat dus weer GRP571, een pad in tussen weideafspanningen naar het gehucht La Vaux.
> GR14 verlaat dus weer GRP571, een pad in tussen weideafspanningen naar het gehucht La Vaux.
> Arbrefontaine ligt op een hoogte van ongeveer 415
meter. 'Arbrefontaine': Bron bij een boom? Die naamsverklaring klopt niet
helemaal. In 670 is het plaatsje bekend onder 'Albam Fontanam' = witte (of
klare) bron. Arbrefontaine telt nog een paar stoere oude huizen. De CBTJ-gîte
die je passeert is helaas enkel opengesteld voor groepen.
> Arbrefontaine verlatend volgen we een stokoude kruisweg.
De 14 oratoria die kort bij elkaar staan zijn gebouwd uit overkalkte schiefersteen.
Ze vormen te samen met de Mariakapel hogerop een geheel dat als monument
is beschermd. De 14 haltes van de kruisweg dateren dan ook uit 1736.
Kapel Reharmont
Hodinfosse, slijkerige bosweg
Arbrefontaine, kruisweg uit 1736
Hêtre du berger (foto © Kris Coppens)
Oude tram en gerestaureerde tramhallen van Lierneux
Schuur bij de weg Lierneux-Vielsalm
