> Na een tijdje bereikt de veldweg een huis en een asfaltweg. Links hier. Helaas volgt nu even een wat minder prettig wandelstuk tot Vlezenbeek. Eerst wandel je tot de weg St-Anna Pede - N282. Recht deze weg volgen tot je de drukkere steenweg Brussel - Lennik bereikt. Over enkele asfaltwegen kom je op alweer een drukke weg tussen Gaasbeek en Anderlecht. Op dit kruispunt staat de historische kapel uit de 16de eeuw van OLV ter Nood en ter Dood.

> Aan de ander kant van de weg loopt de VIP over een kiezelweg. We zijn nu 70 km ver over Voettocht in Pajottenland. Na de kruising met nog een asfaltweg en een paar padwissels komt de VIP in het centrum van Vlezenbeek terecht. De kerk is recent helemaal gerestaureerd, een beetje té streng gerestaureerd.

> Nog 4 km tot Sint-Pieters-Leeuw, ditmaal weer over heel wat rustigere paadjes. Hier lijkt de gemeente alle buurtpaden te hebben voorzien van een laag rode kiezel. In Pamel hadden ze er dan weer voor gekozen om zowat alle buurtpaden te asfalteren, aan de aard van de padenverharding kan je dus vaak merken in welke gemeente je loopt. Veel verder op de VIP zal de rode kiezel trouwens weder keren als we later weer door de gemeente Sint-Pieters-Leeuw lopen.

OLV-Kerk Vlezenbeek
> Nog een kerk waarvan de geschiedenis zo oud is dat ze verloren gaat in de tijd. Minstens sinds de 12de eeuw is er hier al een kapel of kerk. De oudste delen van het huidige gebouw zijn uit de 14de eeuw, gotisch dus. Over de eeuwen heen werd verbouwd, bijgebouwd en herbouwd, zodat het geheel een bonte mix vormt van stijlen. Binnenin is nog veel religieuze kunst te zien uit de 17de en 18de eeuw.

Brouwerij Lindemans
> Ondanks het feit dat de vuile grootstadlucht van Brussel niet ver af is, zit in de lucht van de Pajotse dorpen die we hier inademen, ook een ideale mix van mysterieuze bacterieën die verantwoordelijk zijn voor het unieke gistproces van lambik. Ook in Vlezenbeek is een gekende brouwerij gevestigd, Lindemans. Ze ligt aan de Lenniksebaan en dus niet onmiddellijk langs ons wandeltraject.

> De brouwaktiviteiten zijn sinds 1809 gegroeid uit een groot landbouwbedrijf, gevestigd waar nu nog steeds de brouwerij is. Tot ongeveer 1930 was brouwen eerder een zij-aktiviteit van boerenfamilie Lindemans. Daarna wordt alles ingezet op enkel nog het brouwen van kriek en geuze. Met de tijdsgeest is ook het bieraanbod geëvolueerd. De gezoete en sterk met sap aangelengde kriek van Lindemans is erg populair en grotendeels verantwoordelijk voor de sterk verhoogde jaarlijkse productie tot 80.0000 hectoliter. Daarnaast produceert Lindemans ook andere fruitbieren (cassis, pecheresse, apple).
> Sinds enkele jaren kan je gelukkig ook weer niet zo sterk gezoete kriek drinken. Een Cuvée René Grand Cru kan zeker ook de echte bierkenners bekoren! Wat nog herinnert aan de oude boerderij waar de brouwerij is uit gegroeid, zijn de hoevegebouwen van het 'Hof ter Kwadewegen'.

Boom van Witse
> Het bekendste zicht van Vlezenbeek is dankzij de VRT-politieserie 'Witse' ongetwijfeld een site in de velden tussen Sint-Pieters-Leeuw en Vlezenbeek, waar een eenzame boom staat. De zogenaamde 'boom van Witse', waar de speurder altijd naartoe reed als hij zijn hoofd eens moest laten uitwaaien, is een zomerlinde.
> Voettocht in Pajottenland komt er niet langs. Hij is gelegen op een kruispunt van veldwegen op de Puttenberg, aan de Klein-Nederstraat. De zomerlinde verkeert in prima staat en tesamen met een straal van 28 meter rondom heeft hij sinds 2009 een beschermd statuut gekregen. Niet dat hij een indrukwekkende dikte heeft, het is hem vooral om de landschapssetting te doen, hoewel de publiciteit via de TV-serie zeker een stimulans tot bescherming zal zijn geweest.

Kapel OLV Ter Nood en Dood
> Vandaag is de kapel gelegen aan een drukke passage langs de oude postweg tussen Halle en het Brusselse, via Gaasbeek. Het verhaal gaat dat de kapel is gebouwd door een Anderlechtse kanunnik. Feit is dat de kapel zeer oud is, ze zou uit 1597 dateren. De kapel heeft een leien zadeldak, gedeeltelijk overluifeld, en is afgewerkt met eikenhout. Het opschrift voor de passant luidt: 'Onze Lieve Vrouw Ter Nood en Dood - Langs deze weg zet genen voet - Snel niet voorbij met haast en spoed - Onze Maria Wees Gegroet!' Het oorspronkelijk houten beeld bevindt zich vandaag iin de kerk van Vlezenbeek.

'Frezenbeek'
> Bijnaam voor de inwoners van Vlezenbeek is 'de kersenboeren'. Eén van de fruitbedrijven in Vlezenbeek kweekt aardbeien en frambozen maar is wel gelegen in de Appelboomstraat. Fruit all over dus in Vlezenbeek.
> Hier liggen de wortels van de aardbeienteelt in België. Van aardbeien uit Hoogstraten was nog lang geen sprake toen in het Pajottenland al rond 1880 aardbeien werden geteeld. Tijdens het interbellum was de teelt zo algemeen in dit deel van het Pajottenland dat men naar Vlezenbeek ging refereren als 'Frezenbeek' (> 'fraises'). Er werden zelfs fruitmarkten ingericht nabij de tramhaltes. De teelt kende haar hoogtepunt in de jaren na WO II, toen zowat 300 ha werd verbouwd in Vlezenbeek en omliggende dorpen.

> Het succes van de aardbeien is ongetwijfeld mede te verklaren door de nabijheid van de grootstad en het feit dat de boer zijn oogst makkelijk en snel dadelijk tot de Brusselse consument kon brengen met de tram.
> Ook het naburige Roosdaal staat bekend voor zijn aardbeien en frambozen. De aardbei verdrong er zelfs grotendeels de eveneens arbeidsintensieve teelt van hop. In Pamel is vandaag het Provinciaal Proefcentrum voor Kleinfruit gelegen. Hier wordt volop getest hoe teelten kunnen worden geoptimaliseerd, met belangrijke aandacht voor bio-kweek.

> Vandaag zijn er veel minder telers overgebleven maar ze bewerken een groter areaal per teler. Vooral in plastiektunnels wordt gekweekt. Net zoals dat voor de druiven het geval is in de Brabantse druivenstreek moesten de Pajotse aardbeien sinds de jaren '70 gaan concurreren met de goedkopere varianten uit de zuiders landen. Bovendien was de invoering van de BTW niet van die aard om de concurrentiepositie te verstevigen. Ook binnen Vlaanderen is het Pajottenland niet langer 'de leader', de aardbeien van Hoogstraten nemen die positie in. Tweejaarlijks vindt in de streek (gewoonlijk in mei) de 'Dag van de Aardbei' plaats, waar telkens duizenden bezoekers op af komen.

Domein Groenenberg
> Toegankelijk kasteeldomein, gelegen op het grondgebied van Vlezenbeek. We wandelen er pas door over 125 km en komen er dus verder uitgebreid op terug.

Vlezenbeek
> Met Vlezenbeek passeren we een eerste dorp van de gemeente Sint-Pieters-Leeuw. We zullen langs Voettocht in Pajottenland ook door alle andere dorpen van Leeuw lopen, behalve door Ruisbroek, dat landschappelijk trouwens niet Pajots is. Onvermijdelijk is door de ligging zo kort bij Anderlecht ook Vlezenbeek licht verstedelijkt. Anderzijds zijn er nog tal van rustige landelijke hoeken in dit dorp, waar zich verscheidene kasteeltjes bevinden (Nederloo, Inkendaal, Groenenberg) en oude hoeven.
> Vlezenbeek heeft ook een aktief dorps- en verenigingsleven met tal van evenementen doorheen het jaar. Het bekendste café van Vlezenbeek, den Elysée, een begrip voor Vlezenbekenaars en bekend omwille van de grote fiets die aan de gevel hing, moest in 2006 plaats ruimen voor appartementen. Toch probeert men in Vlezenbeek het landelijk karakter van het dorp nog te bewaren, hoewel de druk vanuit de Brusselse periferie merkbaar is, bvb in criminaliteit.