> De VIP passeert niet langs Eizeringen, dat vandaag vooral bekend is omwille van zijn café bij de kerk 'In de Verzekering tegen de Grote Dorst' met de 'strafste cafébazen van Vlaanderen' en de kortste openingsuren (zondag na de mis). Om de kerk van Eizeringen te bereiken wandel je vanuit Ten Nelleken 1,5 km noordelijk.

> Net voor de dries van 't Nelleken loopt de VIP over kiezel naar een asfaltweg. Voorbij een niet zo mooie en wat overgroeide kapel rechts een klein asfaltwegje op.
> Het moet gezegd dat het wandelstuk van 't Nelleken naar OLV-Lombeek zeer mooi is. Golvende groene weidelandschappen langs populieren, wilgen en oude hoogstamboomgaarden.

> Het pad loopt naar een afgelegen hoevetje en loopt daar over een smal en kronkelend pad door de vallei van de Moeillebeek. Aan de andere kant stijg je weer wat en neem je links een graspad langs meer hoogstamfruitbomen.
> Iets later komt er weer één van de vele hoogtepunten van de VIP aan: Onze-lieve-Vrouw-Lombeek, één van de mooiste dorpen van Vlaanderen!

> Aan de andere zijde van de oude weg Asse - Edingen klim je licht naar een gehucht met de naam 'Ten Nelleken'. Rond de dries van 't Nelleken ligt wielercafé 'Bij Schaekels', een volkscafé (open vanaf 10u, woe vanaf 14u, dinsdag gesloten, zondag ook snacks, zoals spek met eieren).

Den Heeten Heuzel
> De Heeteneuzel of Heeten Heuzel was een vreemde man die in een spelonk woonde tussen 't Nelleken en gehucht Ten Ham. De eenzaat werd duivelse tovenaarskracht toegedicht. De pastoor van Lennik vond het zijn taak om de Heeten Heuzel van zijn duivelse krachten te bekeren en nam hem daarom in dienst al knecht. De Heuzel deed zich echter voor als een trouwe en eerlijke knecht. De pastoor die greep wou krijgen over de vermeende verborgen duivel die in den Heeten Heuzel huisde, besloot om op bedevaart te gaan naar de Dom van Keulen. De Heuzel moest hem na enkele misvieringen in Lennik achterna komen naar Keulen. Midden in de Lennikse kerkdienst vloog den Heeten Heuzel plots omhoog tot in de torenspits, waarin hij door een venster verdween. In één sprong dook hij als een wervelwind op bij de pastoor die, op zijn paard gezeten, inmiddels aan de poorten van Keulen stond. De pastoor lokte hem mee de Dom binnen. De paters van Keulen waren op de hoogte van de komst van de Heeten Heuzel en eens binnen sloten ze de deuren van de Dom om onder het kruis de duivel uit den Heeten Heuzel te jagen. De Heuzel rook onraad en sprong met paard en al door het sleutelgat van de zware kerkpoort om voor altijd te verdwijnen. Naar een populaire Lenniks legende, zoals opgetekend door FJ De Gronckel, de man die ook tekende voor de streeknaam 'Pajottenland'.

Ten Nelleken
> Dit gehucht is gebouwd rond een eeuwenoude dries; Een gesloten kraal van wooneenheden, waartussen het vee werd gedreven 's avonds om het te beschermen. De oorsprong van zo'n dries gaat wellicht terug tot het Frankische tijdvak. Middenin staat ook de Sint-Berlindiskapel, gelegen op de bedevaartsroute tussen Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek en Meerbeke (waar Sint-Berlindis leefde). Ze wordt vooral aanroepen tegen veeziekten en is ook beschermster van de bomen. Vandaar dat er hier op de dries zo'n mooie collectie rode beuken staat? (Deze zijn in 2019 vervangen door jonge exemplaren) In 1333 werd op 't Nelleken een vreselijke slag uitgevochten tussen Vlaanderen en Brabant omwille van grensconflicten. Het was een tijd waarin de machtige hertog van Brabant Jan III voortdurend in conflict lag met de graaf van Vlaanderen, Lodewijk van Nevers. Er kwam niet echt een overwinnaar uit maar de slag moet wel moordend zijn geweest als we de oorsprong van de oude zegswijze 'naar Ten Nelleken gaan' of 'naar Ten Helleken gaan' mogen geloven, wat synoniem is voor 'een schrikwekkende ervaring tegemoet treden'.

Eizeringen
> Hoewel een oeroude nederzetting, groeide Eizeringen nooit uit tot een zelfstandige gemeente. Het behoorde steeds tot Sint-Kwintens-Lennik. Eizeringen werd wel een zelfstandige parochie (Sint-Ursula) met de bouw van een parochiekerk in 1840, die een vroegere kapel verving. Tegen de zin van hoofdparochie Sint-Kwintens overigens, die hierdoor inkomsten kwijt was. Bij de bepaling van de nieuwe parochiegrenzen was er twist tussen de oude en de nieuwe parochie omwille van 2 kapellen (en hun offerblokken) die op de grens liggen. De Saffelbergkapel (zie vorige pagina) werd aan St Kwintens toegewezen en de St-Berlindiskapel van Ten Nelleken ging naar de St-Ursulaparochie van Eizeringen.

> Eizeringen ligt op de kruising van de twee belangrijkste wegen door het Pajottenland: de 19de eeuws Ninoofsesteenweg (Ninove - Brussel) en de oude Romeinse steenweg (Asse - Edingen - Bavai), die we tijdens Voettocht in Pajottenland verscheidene malen zullen kruisen. Hoewel meer dan 1 km van de kerk van Eizeringen afgelegen, is ook Ten Nelleken deel van Eizeringen.
> Eizeringen had dan wel nooit onafhankelijk bestuur, feit is dat de Eizeringenaren tot vandaag toch een zekere fierheid over hun eigen woonkern hebben. Verenigingen als 'Eizeringen leeft' en een eigen dorpswebsite getuigen daarvan. Het zijn tegenwoordig de broers Panneels die als cafébazen Eizeringen op de kaart hebben gezet en de naam tot ver buiten het Pajottenland bekendheid geven.

In de Verzekering tegen de Grote Dorst
> Een van de fijnste herbergen in Vlaanderen! Kurt en Yves Panneels namen dit volkscafé over in 2000 van de 85-jarige bazin. Zo werd het laatste dorpscafé van Eizeringen gered. Ze openden enkel in hun vrije tijd, op zondagmorgen. De broers knapten De Verzekering wat op mét behoud van het traditionele interieur. Alleen het sanitair, dat eerder 19de eeuws was, werd echt aangepast.
> Het fijne aan dit café is dat er opzettelijk niet is ingehaakt op de trend van themacafés of dat ze er een soort fake-authenticiteit hebben gecreëerd. Dit is in de eerste plaats een no-nonsense dorpscafé waar iedereen welkom is en waar met veel liefde geuze, kriek en andere lambiekbrouwsels van de streek worden geschonken. De cafégasten bestaan dan ook uit een leuke mix van Eizeringenaren, Pajotten en toeristen en bierproevers van heinde en verre, soms zelfs uit Japan of de States. 'De Verzekering' is dan ook de plek om met liefde geschonken biersoorten te proeven die je elders in Vlaanderen niet vindt.

> Traditioneel zijn geuze- en kriekbieren helemaal niet zo zoet dan de meest bekende commerciële soorten zoals Bellevue of St Louis. Wees er dus op voorbereid dat je keuze uit de bierkaart best wat zurig kan smaken, het is even wennen voor de smaakpapillen. En als het toch zoeter moet volgende waarschuwing op de bierkaart: "Wie toch zijn kriek of geuze zoeter wil, kan steeds aan de waard een lambiekstoemper vragen en een suikerklontje. Weet echter dat hier in Eizeringen een speciale taks van 50 cent wordt geheven op dit verfoeilijk gebruik....'. Men wil hier opzettelijk tegen deze verzoeting ingaan. De bieren die worden geserveerd in De Verzekering rusten eerst nog een periode, ze worden bewaard op een vrij constante temperatuur en vochtige omgeving, doordat een beekje door de kelder stroomt. Het café met de langste naam en de kortste openingsuren ligt bij de kerk van Eizeringen.